«Ὁ Χριστὸς εἶπεν: οὐ δύνασθε Θεῷ λατρεύειν καὶ Μαμωνᾷ. Διατὶ δὲν ἔλαβεν ὡς ὅρον ἀντιθέσεως ἄλλο τι βαρβαρικὸν εἴδωλον; Διότι ὁ Μαμωνᾶς εἶναι ὁ ἰσχυρότερος, ὁ κραταιότερος, ὅστις ὑποτάσσει πᾶν ἄλλο εἴδωλον, καὶ τὸν Μολὼχ καὶ τὸν Ἀσταρὼθ καὶ τὸν Βάαλ. Ἡ πλουτοκρατία ἦτο, εἶναι καὶ θὰ εἶναι ὁ μόνιμος ἄρχων τοῦ κόσμου, ὁ διαρκὴς ἀντίχριστος. Αὕτη γεννᾶ τὴν ἀδικίαν, αὕτη τρέφει τὴν κακουργίαν, αὕτη φθείρει σώματα καὶ ψυχάς. Αὕτη παράγει τὴν κοινωνικὴν σηπεδόνα. Αὕτη καταστρέφει κοινωνίας νεοπαγεῖς». (Ἀλεξ. Παπαδιαμάντη, «Οἱ Χαλασοχώρηδες», Ἅπαντα, Τόμ. Β´ , κριτικὴ ἔκδοση Ν. Δ. Τριανταφυλλόπουλος, ἐκδ. Δόμος, σελ. 453).
Πολύ επιτυχημένα ερμηνεύει τη δυναστεία του μαμωνά ο πάντα και σε όλα επίκαιρος Παπαδιαμάντης.
Στην Ελλάδα των τελευταίων ετών όλοι σχεδόν στενάζουν κάτω από τα χρέη, που δημιούργησαν τα δάνεια. Κάποια από αυτά ήταν δάνεια για τουρισμό, για διακοπές, για αύξηση της «καλοζωίας». Δεν ήταν όλα τα δάνεια για την κάλυψη πρώτων αναγκών. Επειδή όμως οι πλουτοκράτορες και οι δανειστές του τόπου μας δεν διακρίνονται για τα φιλάνθρωπα αισθήματά τους, δημιούργησαν την σημερινή ασφυκτική κατάσταση στο λαό μας. Έτσι βρέθηκε η πατρίδα μας δέσμια στους πλούσιους δανειστές της, και μάλλον για δεκαετίες.
Η αποστασία μας από το Θεό μας έριξε στα δεσμά του μαμωνά, ο οποίος φαίνεται να κατευθύνει σήμερα τη σκέψη και τις κινήσεις των ανθρώπων.
Αν ζούσε σήμερα ο Παπαδιαμάντης θα πρόσθετε: Αυτή, η πλουτοκρατία, δημιούργησε τη Λίστα Λαγκάρντ, το Δ.Ν.Τ., την Ε.Κ.Τ., τις στρατιές των ανέργων, τα πλούσια κράτη και τους μεγιστάνες του πλούτου με τις έντονα τοκογλυφικές διαθέσεις… Αυτή δημιούργησε τα φτωχά κράτη, που υποτάσσονται εκόντα – άκοντα στις απαιτήσεις της Τρόικα, που εξαναγκάζονται να υποθηκεύσουν και την εθνική τους κυριαρχία…
. Σωστὰ χαρακτήρισε την πλουτοκρατία ὁ κυρ-Αλέξανδρος «διαρκῆ ἀντίχριστον». Ωστόσο ὁ λόγος του Θεού βεβαιώνει: «Ὁ πεποιθὼς ἐπὶ πλούτῳ οὗτος πεσεῖται» (Παροιμ. ια´28). Και οι Πατέρες της Ορθοδοξίας μας διδάσκουν ότι ὁ πλούτος είναι ο πιο άπιστος φίλος. «Οὐδὲν σφαλερώτερον πλούτου, σήμερον μετὰ σοῦ, καὶ αὔριον κατὰ σοῦ» (Ἰω. Χρυσόστομος, PG. 49,41).
. Η Ιστορία βεβαιώνει την Ἁγ. Γραφὴ και τους θεοπνεύστους Πατέρες.
(βασισμένο σε άρθρο του περιοδικού η Δράση μας , Απρίλιος 2013, τ. 508)