Η Γερμανική πολιτική έναντι των σφαγών, των χριστιανικών πληθυσμών στην Τουρκία…

…”Ανήκουμε στην κατηγορία των κρατών που προστατεύουν την Τουρκία, και αυτό πρέπει να καθορίζει τη συμπεριφορά μας”…

“Αν λάβουμε υπόψη μας μόνο τη βίαιη σφαγή 80.000-100.000 Αρμενίων”, γράφει ο Νάουμαν*, “δεν μπορούμε παρά να καταλήξουμε στο συμπέρασμα ότι πρέπει να καταδικάσουμε απόλυτα και με άκρα οργή και αποτροπιασμό τόσο τους σφαγείς ΟΣΟ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΥΠΟΚΙΝΗΤΕΣ ΤΟΥΣ…

Οι σφαγείς εξολόθρευσαν με τον πιο αποτρόπαιο τρόπο πολύ περισσότερο Αρμένιους από όσους Σάξωνες είχε εξοντώσει ο Καρλομάγνος. Τα βασανιστήρια που περιέγραψε ο Λέπσιους ξεπερνούν όλα όσα γνωρίζουμε ως τώρα. Τι μας εμποδίσζει λοιπόν να πέσουμε πάνω στους τούρκους και να τους φωνάξουμε : “ΧΑΘΕΙΤΕ ΑΠΟ ΕΔΩ ΚΤΗΝΗ”! Το μόνο πράγμα που μας εμποδίζει είναι ότι οι Τούρκοι λένε : “Πολεμούμε και μεις για την ύπαρξή μας” ! Και πραγματικά, τους πιστεύουμε…”

“Η πολιτική μας στην Ανατολή, έχει καθοριστεί για πολύ καιρό. Ανήκουμε στην κατηγορία των κρατών ΠΟΥ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΟΥΝ ΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΑ, και αυτό πρέπει να καθορίζει τη συμπεριφορά μας…

Ξεσκέπασμα στην ιστορική κρίση…

Στη φωτογραφία ο Καπετάν Ιακώβ, ο πρόδρομος του αντάρτικου…

Τα παρακάτω από τον πρόλογο του βιβλίου Τόπτσαμ του Λάζαρου Τσακιρίδη με φοβερές μαρτυρίες για το αντάρτικο του Πόντου. Κι όπως αναφέρει στο ποίημα …

Κι ένας σεισμός τινάχθηκε 

απ’ τη συνείδησή μου

να φέρω φως στους σκελετούς……….

Antexoume

————————————

Οι τουρκόφωνοι ελληνικοί πληθυσμοί της Τουρκίας, όταν βρέθηκαν σε δίλημμα να διαλέξουν θρησκεία ή γλώσσα, αυτοί κράτησαν τη θρησκεία του Χριστού και έχασαν τη γλώσσα.

Η θρησκεία τους προστάτεψε από τον εξισλαμισμό.  Πολέμησαν τον Κεμάλ με αντάρτικο και τον ανάγκασαν να συνθηκολογήσει. Όσοι έχασαν τη θρησκεία, κρατώντας τη γλώσσα, αυτοί τότε από Ελληνομουσουλμάνοι έγιναν γρήγορα Τουρκομουσουλμάνοι και τούρκεψαν και χάθηκαν για τον ελληνισμό…

Την πλάκα του τάφου ανοίγω

κραυγές ν’ ακουσθούνε για λίγο,

στις σάρκες που πνίξαν και θάψαν

και ψυχές στις κακίες τους κάψαν.

Κόκκαλα βρίσκω σπασμένα

Θεολογική προβληματική των μεταμοσχεύσεων

   Καθηγητής Γεώργιος Ι. Μαντζαρίδης  Θεολογική Σχολή ΑΠΘ

(αποσπάσματα από την πολύ ενδιαφέρουσα αναφορά του καθηγητή κ.Γ. Μαντσαρίδη σχετικά με τις Μεταμοσχεύσεις)

 […]Οι απαρχές των μεταμοσχεύσεων ανάγονται στους αρχαίους χρόνους. Μεταμοσχεύσεις δέρματος έκαναν και οι αρχαίοι Αιγύπτιοι . Οι πρώτες όμως μεταμοσχεύσεις ζωτικών οργάνων και ιστών του ανθρώπινου σώματος έγιναν στην εποχή μας. Έτσι η πρώτη επιτυχής μεταμόσχευση νεφρού πραγματοποιήθηκε το 1954, ενώ η πρώτη επιτυχής μεταμόσχευση καρδιάς το 1967. Στη συνέχεια οι μεταμοσχεύσεις διαδόθηκαν ευρύτατα και προκάλεσαν ενθουσιασμό σε παγκόσμια κλίμακα. Ο ενθουσιασμός αυτός οφείλεται ασφαλώς στο μέγεθος του κατορθώματος, αλλά ίσως και στην επιθυμία του σύγχρονου ανθρώπου για κάποια επίγεια αθανασία. Γι’ αυτό δεν είναι υπερβολικό να λεχθεί οτι εμπεριέχει τον κίνδυνο του αποπροσανατολισμού του ανθρώπου από τον σκοπό της υπάρξεως και τα πραγματικά προβλήματά του. Αν μάλιστα ληφθεί υπ’ όψη ότι οι ανθρώπινες ζωές που μπορούν να σωθούν με τις μεταμοσχεύσεις δεν είναι δυνατό να καλύψουν ουτε το ενα χιλιοστό εκείνων που καταστρέφονται με τις εκτρώσεις, η σχετικότητα του ενθουσιασμού για την προστασία του ανθρώπου γίνεται σαφέστερη.

Ιεραποστολή στους ανθρωποφάγους!

Μια ιστορία που μοιάζει με μυθιστόρημα, αλλά είναι εντελώς αληθινή!

Πώς ένας τολμηρός Έλληνας κατόρθωσε να εκχριστιανίσει και να εκπολιτίσει τους ανθρωποφάγους στα νησιά Τσάγκος!