(ένα απόσπασμα από μια πολύ αξιόλογη και περιεκτική ομιλία του κ.Κ.Χολέβα : Η Ελληνορθόδοξη ταυτότητά μας ως αντίδοτο στην κρίση. Από το περιοδικό Ε.Ρω της Ενωμένης Ρωμηοσύνης, τεύχος 12. http://www.enromiosini.gr/)
Και επειδή η “παιδεία”, ξεκινάει μέσα από την οικογένεια, μεγάλη και η ευθύνη των γονιών, των παππούδων.Ειδικά τώρα το καλοκαίρι, έχουμε περισσότερες ευκαιρίες για να αναπληρώσουμε τα κενά ή τα κακώς κείμενα της εκπαίδευσης:ένα βιβλίο που θα διαβάσουμε μαζί με τα παιδιά, επισκέψεις σε μνημεία πολιτισμού, συζητήσεις που διευρύνουν το πνεύμα τους…momyof6 )
Μήπως, τα τελευταία χρόνια έχουμε πέσει στα δίχτυα ενός ευδαιμονισμού, με τη μανία για καλοπέραση, που μας διδάσκουν η τηλεόραση και οι διαφημίσεις; Μήπως υπερδανειζόμασταν και για πολλούς λόγους, με αποτέλεσμα σήμερα να μην μπορούμε να ξεπληρώσουμε τα πρώτα δάνεια και να παίρνουμε καινούρια, κυρίως για να ξεπληρώσουμε τα παλιά; Αυτό μας οδηγεί στην αναζήτηση πιο πνευματικών αξιών.
Πιστεύω, λοιπόν, ότι ο Θεός δίνει μερικές φορές την κρίση, δίνει τη δυνατότητα να ξανασκεφτούμε ποιοι είμαστε, πού πάμε, γιατί πάμε και τι λάθη κάνουμε. Το ερώτημα είναι “τι ανθρώπους διαπλάθουμε;”. Τον homo economicus, τον καταναλωτή, τον άνθρωπο που είναι θύμα της διαφήμισης, θύμα των μεγάλων τραπεζών, των δανείων; Ή άνθρωπο ανεξάρτητο, ο οποίος έχει συνείδηση ηθική, ο οποίος σέβεται το παρελθόν του, ξέρει την ιστορία του;
Γι’ αυτό θέλω να ελπίζω πως μέσα στην όλη κρίση, σύγκριση, επίκριση πουκάνουμε, χωρίς όμως υπο-κρισία, θα καταλάβουμε ότι το μέλλον του τόπου είναι μια παιδεία περισσότερο ανθρωπιστική, μια παιδεία με μεγαλύτερη έμφαση σε αρχές και αξίες, μια παιδεία, που θα βγάζει άνθρωπο -άνω θρώσκοντα- σε αντίθεση με τις λατινικές γλώσσες, όπου ο άνθρωπος είναι homo, χώμα, ύλη. Να είναι μια παιδεία, η οποία δεν θα μας αποκόψει ούτε από τη γλώσσα μας, την ενιαία ελληνική. Γιατί αρχαία, βυζαντινά, ευαγγελικά, είναι μία η γλώσσα μας. Δεν είναι ξένη γλώσσα τα αρχαία, μία είναι η γλώσσα μας. Ούτε από την ιστορία μας να αποκοπούμε ούτε από τα Ορθόδοξα Θρησκευτικά μας. Άλλωστε, σήμερα, σε όλη την Ευρώπη βλέπουμε να επανέρχεται με έμφαση η ανάγκη για περισσότερη ανθρωπιστική παιδεία.
Ας γίνει η κρίση μία ευκαιρία να αναβαπτισθούμε στα ελληνορθόδοξα ιδανικά μας!
Σχετικά άρθρα:
Αντέχουμε... 