Η κόρη του Χότζα. Μία αληθινή ιστορία με κρυπτοχριστιανούς

( μια συγκινητική, αληθινή ιστορία από ένα πολύ αξιόλογο βιβλίο για τους Κρυπτοχριστιανούς. Αξίζει να διαβαστεί ολόκληρο.Μπορούν να τη διαβάσουν και τα μεγαλύτερα παιδιά, για να μαθαίνουν αληθινή ιστορία…)

Όλη τη μέρα γύριζε ανάμεσα στα δεμένα καράβια. Κατέβαινε στο λιμάνι κι έφευγε το μεσημέρι. Πάλι τ’ απόγιομα για να αποτραβηχτεί το δειλινό. Την άλλη μέρα πάλι το ίδιο. Μόνο σαν είχε κάποια δουλειά ή τις ώρες που ήταν στο τζαμί έλειπε απ’ την προκυμαία. Τον υπόλοιπο καιρό ήταν συνεπής στο δρομολόγιό του.

«Τι θέλεις χότζα  στο λιμάνι;» Τον ρώτησε κάποιος.

«Μιλώ με τα καράβια», αποκρίθηκε. «Φέρνουν μηνύματα απ’ όλο τον ντουνιά».

Ήταν και μέρες που δεν φαινότανε καθόλου. Τότε όλοι καταλάβαιναν. Ο χότζας είναι άρρωστος. Κάτι έλειπε απ’ το λιμάνι της Τραπεζούντας.

Τὰ κακὰ παιδιὰ εἶναι τὰ καλύτερα! (π.Ανδρέα Κονάνου)

(μια άλλη άποψη για τα …κακά παιδιά!!!)

Ποιὸς μπορεῖ σήμερα νὰ πεῖ σὲ ἕνα παιδὶ “ἂν θές, παιδί μου φύγε”, καὶ νὰ πεῖ τὸ παιδὶ “ποῦ νὰ πάω; Μακριὰ ἀπὸ σένα; Μὰ ἐσὺ εἶσαι ἡ χαρά μου. Γεμίζεις τὴ ζωή μου νόημα!” Φαντάσου νὰ  πεῖ ὁ γονιὸς “ἂν θὲς παιδί μου μὴ γυρνᾶς σήμερα νωρὶς τὸ βράδυ στὸ σπίτι” καὶ νὰ πεῖ τὸ παιδὶ “Μὰ τί λὲς τώρα; Θὰ ἀφήσω ἐγὼ αὐτὴ τὴ ζεστὴ φωλιά; Αὐτοὺς τοὺς καλοὺς γονεῖς; Αὐτὴ τὴν ὡραία ἀτμόσφαιρα;”

.

Εἶναι πολὺ βασικὸ  αὐτό. Αὐτὴ ἡ καταπίεση, ποὺ κάνει τὸ παιδὶ ν’ ἀντιπαθεῖ μαζί μὲ ἐμᾶς καὶ τὸ Θεό. Πᾶνε “πακέτο” αὐτά, ὅπως λένε τὰ παιδιά. Δηλαδή, εἶναι μαζί, εἶναι σέτ, εἶναι ἑνωμένα. Κι ἂν ἐγὼ στραβώσω τὴν εἰκόνα τοῦ Θεοῦ στὸ