Η Ελληνίδα μάνα-όχι, δεν βαριέται!

Ένα  άρθρο με τίτλο: Η Ελληνίδα μάνα δεν βαριέται…    διάβασα και στο νου μου ήρθαν πολλές μάνες που είναι αληθινές ηρωίδες του σήμερα και κάνουν ΠΟΛΛΑ για χάρη των παιδιών τους (ότι γράφω παρακάτω δεν είναι υπερβολικό, υπάρχουν μάνες σημερινές που τα κάνουν όλα αυτά! Τις ζηλεύω και προσπαθώ να τις μοιάσω, έστω στο ελάχιστο).

Η Ελληνίδα μάνα :

*τώρα που η κρίση έφερε αναγκαστικά τη λιτότητα σε όλα τα σπίτια, την αντιμετωπίζει ως ευκαιρία και ως πρόκληση να απαλλαχτεί από περιττές μέριμνες και φροντίδες και να κρατήσει τα ουσιαστικά. Να τι κάνει:

*δεν βαριέται να ζυμώσει η ίδια το ψωμί της οικογένειας, για να μην ταΐζει τα παιδιά της συντηρητικά και βελτιωτικά.

*εκτός από το καθημερινό φαγητό, που μπορεί να είναι απλό αλλά υγιεινό, ετοιμάζει τα γλυκά, τις πίττες, τα κουλουράκια για το κολατσιό των παιδιών στο σχολείο. Από κοντά και τα παιδιά, συμμετέχουν στην μαγειρική και μαθαίνουν να εκτιμούν το σπιτικό φαγητό και να μην ζηλεύουν το ¨πλαστικό¨.

Ο ΑΓΙΟΣ ΝΕΟΜΑΡΤΥΡΑΣ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΣ (από την Κασσανδρεία της Χαλκιδικής) (27 Iουλίου)

 Ο Άγιος Χριστόδουλος καταγόταν από τη Βάλτα της Κασσάνδρας, τη σημερινή Κασσάνδρεια. Από μικρό παιδί πήγε στη Θεσσαλονίκη και έμαθε τη δουλειά του αμπατζή, ήταν δηλαδή κατασκευαστής ενδυμάτων από χοντρό μάλλινο ύφασμα. Πήγαινε με τους άλλους αμπατζήδες σε διάφορα περιοχές για εργασία και πάλι επέστρεφε στη Θεσσαλονίκη. Κάποτε όταν βρέθηκε σε κάποιο ταξίδι στη Χίο αγόρασε έναν ξύλινο σταυρό. Τον έδωσε σ’ έναν αγιογράφο, τον ζωγράφισε και τον πήγε στην εκκλησία του Αγίου Αθανασίου, διότι ο καντηλανάφτης ήταν φίλος του.

Εκείνες τις μέρες έτυχε να εξισλαμίζεται ένας Βούλγαρος. Το έμαθε ο Άγιος και πικράθηκε για την απώλεια αυτής της ψυχής. Αποφάσισε τότε στον λογισμό του να μαρτυρήσει. Κάθισε λοιπόν, χωρίς να πει τίποτε σε κανένα και έγραψε όλα του τα αμαρτήματά του εκ νεότητός του, πήρε τον σταυρό του και πήγε στον πνευματικό. Έδωσε στον πνευματικό να κρατάει τον σταυρό και εκείνος διάβασε την εξομολόγησή του.

Την άλλη μέρα πήγε στον φίλο του τον καντηλανάφτη και του λέγει πως είχε ξεχάσει κάποιες αμαρτίες και θα πάει ξανά στον πνευματικό. Αφού εξομολογήθηκε έμεινε στον φίλο του. Την άλλη μέρα σηκώθηκε νωρίς, πριν τον νεωκόρο, άνοιξε την εκκλησία, άναψε τα καντήλια και έμεινε στον όρθρο και τη θεία Λειτουργία. Λέει του φίλου του, του νεωκόρου, Φέρε μου τον σταυρό. Τι τον θέλεις; του λέει εκείνος. Τον