Στην ώρα της διακονίας (εργασίας) μας, ή οτιδήποτε άλλο κάνουμε, αντί να αργολογήσουμε, αντί να συζητήσουμε, αντί να πούμε ιστορίες, αντί να πούμε πνευματικά, καλύτερα είναι να λέμε την “ευχή”.
.
Γιατί μέσα και στα πνευματικά ακόμη θα υπάρχει και μία κατάκριση, ένα κουτσομπολιό, μία αργολογία, μία μεμψιμοιρία, θα υπάρξουν αστεϊσμοί, διάφορα.
.
Όταν μας έρχεται διάθεσις για συζήτηση, όταν μας πιάνει πλήξη, μας πιάνει στενοχώρια, να ξέρετε είναι γιατί δεν κυνηγάμε την “ευχή”.
.
Να την κυνηγήσουμε, όπως την κυνηγούσαν οι Πατέρες οι άγιοι, όπως την κυνήγησαν πνευματικοί άνθρωποι στον κόσμο και αισθάνθηκαν την Χάρι τού Θεού.
.
Γιορτές και Κυριακές πού έχουμε περισσότερο χρόνο νά λέμε την “ευχή” (Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με), να τον εκμεταλλευόμαστε τον χρόνο.
.
από τό βιβλίο: Γερόντισα Μακρίνα – Λόγια Καρδιάς, εκδόσεις Ιεράς Μονής Παναγίας οδηγήτριας Πορταριά Βόλου.
.πηγή
.
Αντέχουμε... 