Η ηρωίδα δασκάλα του Μακεδονικού Αγώνα, Βελίκα Τράικου

(προσέξτε την επιγραφή του σχολείου!)

ΕΛΑΧΙΣΤΟΣ ΦΟΡΟΣ ΤΙΜΗΣ ΣΤΗΝ ΜΕΓΑΛΗ ΠΡΟΣΦΟΡΑ ΤΗΣ

Καυτές ἱστορικές μνῆμες κουβαλᾶ τοῦτος ὁ μήνας. Ζωντανεύει μπροστά μας καί τούς νικηφόρους βαλκανικούς πολέμους τοῦ 1912-13. Πολλές πόλεις τῆς Μακεδονίας γιορτάζουν τοῦτες τίς μέρες τά ἐλευθέριά τους ἀπό τή μακρόχρονη τουρκική σκλαβιά καί παιανίζουν τή νίκη τους κατά τῶν βουλγάρων κομιτατζήδων. ᾿Αλλά, μέχρι νά φουντώσει καί νά θεριέψει ὁ Μακεδονικός ᾿Αγώνας, πόσοι καί πόσες δέν ἐργάστηκαν ἀνύσταχτα πολλές δεκαετίες

Μειονότητες και Μη-οντότητες: Η κατασκευή μειονοτήτων καί η διαστρέβλωση της Ιστορίας μας

Φωτό:phonart.eu

Κωνσταντίνου Ι. Χολέβα Πολιτικού Επιστήμονος

 Ο Μισέλ Παγιαρές, Γάλλος δημοσιογράφος, έζησε στην τουρκοκρατούμενη τότε Μακεδονία τα ταραγμένα χρόνια του Μακεδονικού Αγώνα, έμαθε και είδε πολλά (1903-1907). Αυτές τις εντυπώσεις και εμπειρίες του κατέγραψε στο βιβλίο του «Η Μακεδονική θύελλα», το οποίο εκυκλοφορήθη πρώτα στα γαλλικά και πολύ αργότερα στα ελληνικά (εκδόσεις Τροχαλία, Αθήνα 1994). Στις σελίδες 541 και 542 αποκαλύπτει ένα ενδιαφέρον περιστατικό, το οποίο μας βοηθά να καταλάβουμε πως τα συμφέροντα των Μεγάλων Δυνάμεων και οι εθνικισμοί των μικροτέρων κρατών οδηγούν πολλές φορές στην κατασκευή ανυπάρκτων εθνικών συνειδήσεων και τεχνητών μειονοτήτων. Γράφει, λοιπόν:

Οι γονείς της εποχής μας γεννούν προπαντώς κατά σάρκα και τα παιδιά μας έγιναν ανίκανα για την πίστη.(Γ. Σωφρόνιος)

Αν μιλάμε για τη μεγάλη σπουδαιότητα της γυναίκας, τότε οι ίδιες οι γυναίκες οφείλουν να δικαιώσουν την σπουδαιότητά τους αυτή. Να δικαιώσουν τον εαυτό τους σε όλα τα επίπεδα ζωής της ανθρωπότητας. Το ουσιαστικότερο όμως έργο, το σπουδαιότερο λειτούργημά τους είναι η μητρότητα.: “Και εκάλεσεν Αδάμ το όνομα της γυναικός αυτού Ζωή, ότι αύτη μήτηρ πάντων των ζώντων” (Γένεσις,3,20).

Για να ανυψώσουν τον κόσμο οι γυναίκες πρέπει να φέρνουν στον κόσμο παιδιά με τον τρόπο που μας διδάσκει ο λόγος του Θεού.Υπάρχουν όμως δύο είδη γέννησης: το ένα κατά σάρκα, το άλλο κατά πνεύμα. Ο Χριστός είπε στο Νικόδημο: ¨Το γεγενημένον εκ της σαρκός σαρξ εστί, το δε γεγενημένον εκ του Πνεύματος πεύμα εστί. Μη θαυμάσης ότι είπον σοι, δει ημάς γεννηθήναι Άνωθεν”.

Επειδή οι γυναίκες της εποχής μας έχασαν την υψηλή αυτή συνείδηση, άρχισαν να γεννούν προπαντός κατά σάρκα. Τα παιδιά μας έγιναν ανίκανα για την πίστη. Συχνά αδυνατούν να πιστέψουν ότι είναι εικόνα του Αιωνίου Θεού. Η μεγαλύτερη αμαρτία στις ήμερες μας έγκειται στο ότι οι άνθρωποι βυθίστηκαν στην απόγνωση και

Άγιος Γοβδελαάς και αγία Κασδόα: τα παιδιά του βασιλιά της Περσίας που μαρτύρησαν για τον Χριστό

ένας πρίγκηπας και μια πριγκίπισσα από την Περσία που αγάπησαν τον Χριστό και μαρτύρησαν κατά προσταγή του βασιλιά πατέρα τους! 

Ο Χριστός φανερώνεται στις αγαθές ψυχές, ενώ η κακία του πονηρού κάνει απάνθρωπο ακόμα και έναν πατέρα και τον οδηγεί στην θανάτωση των παιδιών του...

Στα χρόνια του βασιλιά των Περσών Σαβωρίου, κατά το έτος 330 μ. Χ., ζούσε κάποιος Πέρσης, άρχοντας, συγγενής του βασιλιά, που ονομαζόταν Δάδας. Ο Δάδας ήταν πιστός Χριστιανός και δεν δίστασε να φανερώσει την πίστη του. Γι΄αυτό διεβλήθη στο βασιλιά και εκείνος πρόσταξε να δικαστεί από τον γιο του Γοβδελαά και από τον άρχοντα Αδραμέλεχ.

Εκείνοι, αφού τον ανέκριναν και δεν μπόρεσαν να τον πείσουν να αρνηθεί το Χριστό, πρόσταξαν να αναφτεί ένα μεγάλο καμίνι και να ριχτεί μέσα ο Δάδας. Ο αθλητής του Χριστού πλησίασε στο καμίνι και σχημάτισε πάνω του το σημείο του σταυρού. Αμέσως, ω του θαύματος, η φωτιά έσβησε και αντί για φλόγες ανέβλυσε νερό!

«Η ΤΕΛΕΙΑ ΑΓΑΠΗ»- Κυριακή Β’ Λουκά

Το Ευαγγέλιο της Κυριακής Β´ Λουκά

(Λουκ. στ´ 31-36) 

Εἶπεν ὁ Κύριος· Καθὼς θέλετε ἵνα ποιῶσιν ὑμῖν οἱ ἄνθρωποι, καὶ ὑμεῖς ποιεῖτε αὐτοῖς ὁμοίως. Καὶ εἰ ἀγαπᾶτε τοὺς ἀγαπῶντας ὑμᾶς, ποία ὑμῖν χάρις ἐστί; καὶ γὰρ οἱ ἁμαρτωλοὶ τοὺς ἀγαπῶντας αὐτοὺς ἀγαπῶσι. Καὶ ἐὰν ἀγαθοποιῆτε τοὺς ἀγαθοποιοῦντας ὑμᾶς, ποία ὑμῖν χάρις ἐστί; καὶ γὰρ οἱ ἁμαρτωλοὶ τὸ αὐτὸ ποιοῦσι. Καὶ ἐὰν δανείζητε παρ᾿ ὧν ἐλπίζετε ἀπολαβεῖν, ποία ὑμῖν χάρις ἐστί; καὶ γὰρ ἁμαρτωλοὶ ἁμαρτωλοῖς δανείζουσιν ἵνα ἀπολάβωσι τὰ ἴσα. Πλὴν ἀγαπᾶτε τοὺς ἐχθροὺς ὑμῶν καὶ ἀγαθοποιεῖτε καὶ δανείζετε μηδὲν ἀπελπίζοντες, καὶ ἔσται ὁ μισθὸς ὑμῶν πολύς, καὶ ἔσεσθε υἱοὶ ὑψίστου, ὅτι αὐτὸς χρηστός ἐστιν ἐπὶ τοὺς ἀχαρίστους καὶ πονηρούς. Γίνεσθε οὖν οἰκτίρμονες, καθὼς καὶ ὁ πατὴρ ὑμῶν οἰκτίρμων ἐστί.Απόδοση σε απλή γλώσσα 

Εἶπε ὁ Κύριος· «῞Οπως θέλετε νὰ σᾶς συμπεριφέρονται οἱ ἄνθρωποι, ἔτσι ἀκριβῶς νὰ συμπεριφέρεστε κι ἐσεῖς σ’ αὐτούς. Γιατί, ἂν ἀγαπᾶτε αὐτοὺς ποὺ σᾶς ἀγαποῦν, ποιὰ εὔνοια περιμένετε ἀπὸ τὸν Θεό; ᾿Αφοῦ καὶ οἱ ἁμαρτωλοὶ ἀγαποῦν αὐτοὺς ποὺ τοὺς ἀγαποῦν. Κι ἂν κάνετε καλὸ σ’ αὐτοὺς ποὺ σᾶς κάνουν καλό, ποιὰ εὔνοια περιμένετε ἀπὸ τὸν Θεό; Καὶ οἱ ἁμαρτωλοὶ τὸ ἴδιο κάνουν. ῍Αν δανείζετε σ’ ὅσους ἐλπίζετε νὰ σᾶς τὰ ἐπιστρέψουν, ποιὰ εὔνοια περιμένετε ἀπὸ τὸν Θεό; Καὶ οἱ ἁμαρτωλοὶ δανείζουν στοὺς ὁμοίους τους γιὰ νὰ τὰ πάρουν πίσω. ᾿Αντίθετα, ἐσεῖς ν’ ἀγαπᾶτε τοὺς ἐχθρούς σας, νὰ κάνετε τὸ καλὸ καὶ νὰ δανείζετε, χωρὶς νὰ περιμένετε νὰ πάρετε πίσω τίποτα. ῎Ετσι, ὁ Θεός, ποὺ εἶναι καλὸς ἀκόμα καὶ μὲ τοὺς ἀχάριστους καὶ τοὺς κακούς, θὰ σᾶς ἀνταμείψει μὲ τὸ παραπάνω καὶ θὰ σᾶς κάνει παιδιά του. Νὰ εἶστε λοιπὸν σπλαχνικοί, ὅπως σπλαχνικὸς εἶναι κι ὁ Θεὸς Πατέρας σας».

 

Ομιλία του ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΒΕΛΙΜΙΡΟΒΙΤΣ

 

 

Ὅταν οἱ ἄνθρωποι ἔχουν παντοτινὴ ἐπίγνωση τῆς φιλανθρωπίας τοῦ Θεοῦ πρὸς αὐτούς, θὰ εἶναι φιλάνθρωποι κι ὁ ἕνας πρὸς τὸν ἄλλον. Δὲν ὑπάρχει τίποτ’ ἄλλο ποὺ νὰ κάνει τοὺς ἀνθρώπους ἄσπλαχνους πρὸς τοὺς ἄλλους, ὅσο ἡ πεποίθηση πὼς κανένας δὲν θέλει νὰ δώσει καὶ στοὺς ἴδιους. Κανένας; Καὶ ποῦ εἶναι ὁ Θεὸς τότε; Δὲν μᾶς ἀποζημιώνει κάθε μέρα καὶ κάθε νύχτα ὁ Θεὸς μὲ τὴν εὐσπλαχνία Του, σὲ ἀντίθεση μ’ ἐμᾶς ποὺ εἴμαστε ἄσπλαχνοι; Δὲν εἶναι πιὸ σπουδαῖο γιὰ μᾶς νὰ μᾶς εὐεργετήσει ὁ Βασιλιὰς στὴν αὐλή Του μὲ τὴν εὐσπλαχνία Του, ἀντὶ νὰ μᾶς εὐεργετοῦν οἱ δοῦλοι Του; Τί μᾶς ὠφελεῖ ἂν μᾶς εὐεργετοῦν ὅλοι οἱ δοῦλοι Του, ἀλλὰ ὁ Βασιλιὰς εἶναι συγκρατημένος ἀπέναντί μας;[…]

 

Εἶπε ὁ Κύριος: «Καὶ καθὼς θέλετε ἵνα ποιῶσιν ὑμῖν οἱ ἄνθρωποι, καὶ ὑμεῖς ποιεῖτε αὐτοῖς ὁμοίως» (Λουκ. ϛ´ 31). Αὐτὰ εἶναι τὰ λόγια τοῦ σημερινοῦ εὐαγγελίου ποὺ μᾶς εἰσάγουν στὴν ἀγάπη γιὰ τοὺς ἐχθρούς μας. Ἂν δὲν θέλετε νὰ γίνουν ἐχθροί σας οἱ ἄνθρωποι, πρῶτ’ ἀπ’ ὅλα φροντίστε νὰ μὴ γίνετε ἐσεῖς ἐχθροί τους.

ΑΦΕΤΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΕΡΧΕΣΘΑΙ ΠΡΟΣ ΜΕ ΚΑΙ ΜΗ ΚΩΛΥΕΤΕ ΑΥΤΑ …-όταν τα παιδιά κάνουν φασαρία στην εκκλησία…

…ΤΟΙΟΥΤΩΝ ΓΑΡ ΕΣΤΙΝ Η ΒΑΣΙΛΕΙΑ ΤΩΝ ΟΥΡΑΝΩΝ

Με  αφορμή ένα απόσπασμα από το κοινωνικό διήγημα «Χωρίς στεφάνι» του Αλεξάνδρου Παπαδιαμάντη, έχω να καταθέσω λίγες σκέψεις στην αγάπη σας, σχετικά με την «φασαρία» που κάνουν τα παιδάκια στην εκκλησία.

Ως μητέρα μικρών παιδιών, πολλές φορές βρέθηκα σε δύσκολη θέση, όταν τα παιδιά μου ενοχλούσαν με τις φωνές ή τις μετακινήσεις τους μέσα στο ναό.

Είμαι σίγουρη ότι, εάν είστε γονείς μικρών παιδιών θα αισθανθείτε ανακούφιση, αφού και πριν από έναν αιώνα οσυγγραφέας «έβαζε στη θέση τους» όσους δεν έδειχναν κατανόηση και επιείκεια στις μητέρες με μικρά παιδάκια, που

Για μια Εκκλησία ελκυστική για τους νέους…(π. Ανδρέας Κονάνος)

(από το Ρωμαίικο Οδοιπορικό)

Ἀγαπητοὶ ἀναγνῶστες, 

ἀξιωθήκαμε γιὰ δεύτερη φορὰ (δὲς ΕΔΩ τὴν παλαιότερη συνομιλία μας)  νὰ συναντήσουμε καὶ νὰ συνομιλήσουμε μὲ τὸν γνωστὸ σὲ πολλοὺς ἀπὸ τὶς ἐκπομπές του στὴν Πειραϊκὴ Ἐκκλησία π. Ἀνδρέα Κονάνο.  Στὸ 25λεπτο βίντεο μπορεῖτε νὰ τὸν ἀκούσετε νὰ μιλᾶ γιὰ διάφορα θέματα τῆς σύγχρονης ἐκκλησιαστικῆς ζωῆς  ὅπως ἡ οὐσιαστικὴ σχέση τοῦ πιστοῦ μὲ τὴν Ἐκκλησία, ἡ προσέλκυση τῶν νέων στὴν θεία λατρεία καὶ ἡ ἐνεργὴ συμμετοχή τους σὲ αὐτή, ἡ ἀποφυγὴ τῆς τυπολατρείας καὶ τῆς ὑποκρισίας ἀπὸ τοὺς πιστούς, ἡ

Ο ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΣ ΚΑΙ ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΤΟΥ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ ΓΙΑ ΤΗ ΜΟΡΦΩΣΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΟΠΑΙΔΩΝ ΕΝΤΟΣ ΚΑΙ ΕΚΤΟΣ ΕΛΛΑΔΑΣ

Στον αλησμόνητο Κυβερνήτη της Πατρίδας, που σαν σήμερα πέρασε στην αιωνιότητα…

«Ἀγαπημένε μας, τρυφερὲ Πατέρα! Μὲ τὸ θάνατό σου σκοτείνιασαν ὅλα γύρω μας.  Τὰ λουλούδια μαράθηκαν. Τὰ πουλιὰ σώπασαν. Ὅλα βουβάθηκαν ἀπὸ τὶς δικές μας παιδικὲς καὶ νεανικὲς κραυγές, πού τὶς στέλνουμε στὸν οὐρανό, μαζὶ μὲ τοὺς λυγμούς μας. Ἐκεῖνοι πού σὲ σκότωσαν θὰ εἶναι γιὰ πάντα καταραραμένοι. Γιατί σκότωσαν τὴν ἐλπίδα μας. Σκότωσαν τὴν παρηγοριά μας. Τὴ δύναμη. Τὸ φῶς γιὰ ἕνα καλύτερο αὔριο. Γιατί σκότωσαν Ἐσένα, ἀγαπημένε μας Κυβερνήτη-Πατέρα!».

Αγία νεομάρτυς Ακυλίνα από το Ζαγκλιβέρι:H περιγραφή του μαρτυρίου από την ίδια την Αγία και η εύρεση των αγίων λειψάνων

30-9 ενημερώθηκε με την μεταφορά των αγίων λειψάνων στο Ζαγκλιβέρι (ο Ναός της Όσσας και το σημείο ευρέσεως των ιερών Λειψάνων)

ΕΥΛΑΒΙΚΟ ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΗ ΜΝΗΜΗ ΤΗΣ

…για την νέα αυτή κοπέλα που έδωσε τη ζωή της για το Χριστό μέσα στα σκληρά χρόνια της τουρκοκρατίας, ένα ελάχιστο αφιέρωμα…

Η ίδια επέλεξε να μείνει κρυμμένο το σκήνωμά της και να ευρεθεί στους χαλεπούς καιρούς που ζούμε, προς ενίσχυση των πιστών.Θα παραθέσουμε την αφήγηση του ενυπνίου ευσεβούς γυναίκας σχετικά με τον τόπο ταφής της και την περιγραφή του φρικτού μαρτυρίου από την ίδια την μάρτυρα.

Η συγκλονιστική αφήγηση του μαρτυρίου της Αγίας Ακυλίνας και η υπόδειξη του τόπου ταφής της

Από το βιβλίο Χρονικόν της ευρέσεως των ιερών  λειψάνων της Αγίας ενδόξου νεομάρτυρος Ακυλίνης – Αγγελίνης της εκ Ζαγκλιβερίου καταγομένης,Ιερός Ναός  Παμμεγίστων Ταξιαρχών Όσσα – Λαγκαδά 2012 Μητροπολίτου  Λαγκαδά, Λητής  και  Ρεντίνης Ιωάννου

Ἀφήγησις Ἐνυπνίου εὐσεβοῦς γυναικός περί του τόπου ταφῆς της Αγίας  Νεομάρτυρος Ἀκυλίνης

Δέκα ημέρες μετά την  ανεύρεση των ἱερῶν λειψάνων της Αγιας Μεγαλομάρτυρος και Ἀθληφόρου Κυράννης μου συνέβη το παρακάτω θαυμαστόν γεγονός. Ἡ Ἁγία Κυράννα μοῦ ἐνεφανίσθη σέ ἐνύπνιον καί μοῦ ὁμίλησε γιά τήν φίλη της, ὅπως ἀποκαλοῦσε τήν Ἀγγελίνα, και ότι είναι και μαζί συνυπάρχουν.

Αρχαίες λέξεις που διασώζονται στην Ποντιακή διάλεκτο

Αρχαίες λέξεις που διασώζονται στην Ποντιακή διάλεκτο

(ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο που  διατρανώνει πως η ελληνική συνείδηση παρέμεινε ακλόνητη  στον Πόντο, παρ΄όλες τις εχθρικές επιθέσεις και τις προσπάθειες αφομοίωσης που δέχτηκε για πολλούς αιώνες από ξένους λαούς. Επιπλέον φανερώνει τον πλούτο και τη δύναμη που έχουν τα ιδιώματα της ελληνικής.)

.

της Αρχοντούλας Κωνσταντινίδου

.

Η ποντιακή διάλεκτος αποτελεί μία από τις τέσσερις διαλέκτους της νέας ελληνικής γλώσσας και είναι άμεση απόγονος της ιωνικής διαλέκτου της αρχαίας ελληνικής, καθώς Ίωνες από τη Μίλητο αποίκησαν τα παράλια του Εύξεινου Πόντου ξεκινώντας από τη Σινώπη και συνεχίζοντας με τα Κοτύωρα, την Κερασούντα και την Τραπεζούντα. Υπολογίζεται, λοιπόν, πως η αρχαία ιωνική διάλεκτος πρωτοακούστηκε στα παράλια του Εύξεινου Πόντου το 785 π.Χ., όταν κατοικήθηκε η Σινώπη. Η ελληνική ταυτότητα, τουλάχιστον για την Τραπεζούντα, επιβεβαιώνεται από τη

Ο Ευαγγελιστής της Αγάπης και Ηγαπημένος Μαθητής

26 Σεπτεμβρίου : η Μετάσταση του αγίου Ιωάννου του Θεολόγου

μια ομιλία για τον βίο του και ένας ύμνος προς τον Ηγαπημένο Μαθητή από τον αγ. Νικόλαο Βελιμίροβιτς

Ο άγιος Ιωάννης ο Θεολόγος, Απόστολος και Ευαγγελιστής 

Ο Ιωάννης ήταν υιός του Ζεβεδαίου, ο οποίος ήταν ψαράς, και της Σαλώμης, της θυγατέρας του Ιωσήφ, του Μνήστορος της Υπεραγίας Θεοτόκου. Όταν τον κάλεσε ο Κύριος Ιησούς, παρευθύς ο Ιωάννης άφησε τον πατέρα του και τα δίχτυα του ψαρά και ακολούθησε, μαζί με τον αδελφό του Ιάκωβο, τον Χριστό. Από τότε

Γιατί ανάβουμε κερί και τι συμβολίζει;

Όλα τα πράγματα που βρίσκονται εντός της Εκκλησίας έχουν και το συμβολισμό τους.

 

Ένα από αυτά τα σύμβολα είναι και το κερί – λαμπάδα.

Είναι γνωστό πως οι πρώτοι χριστιανοί χρησιμοποιούσαν το κερί ως μέσο φωτισμού στις συνάξεις τους.

“Σου δίνω ευλογία να μαλώνεις με όλον τον κόσμο, εκτός από τον-την σύζυγό σου”(Γ. Παΐσιος)

Η αγάπη μεταξύ των συζύγων

– Έγραψες Γερόντισσα, ευχές στον Δημήτρη που παντρεύεται;

-Έγραψα, Γέροντα.

– Φέρε την κάρτα να συμπληρώσω κι εγώ: «Ο Χριστός και ή Παναγία μαζί σας. Σου δίνω ευλογία, Δημήτρη, να μαλώνεις με όλον τον κόσμο, εκτός από την Μαρία! Το ίδιο και στην Μαρία!».

Για να δω, θα καταλάβουν τι εννοώ;

Όσιος Κόπρις: το μωρό που γεννήθηκε πάνω στην κοπριά…

Ο θαυμαστός βίος του αγίου που γεννήθηκε πάνω σε ένα σωρό κοπριά και αξιώθηκε μεγάλων χαρισμάτων:

μεγάλωσε με το γάλα μιας κατσίκας που η Χάρη του θεού την οδηγούσε κοντά του όταν έπρεπε να θηλάσει.

τα άγρια θηρία τον υπάκουαν, το βραστό νερό τον σεβάστηκε, ο Όσιος Θεοδόσιος ο Κοινοβιάρχης εμφανιζόταν και συνομιλούσε μαζί του μετά τον θάνατό του….

Ας δούμε το βίο του σε απλή μετάφραση από τον Συναξαριστή του Οσίου Νικοδήμου του Αγιορείτου και ένα όμορφο κείμενο για παιδιά.

Παναγία η Μυρτιδιώτισσα στα Κύθηρα: το ιστορικό της εύρεσης και το θαύμα του παραλύτου

η Παναγία η Μυρτιδιώτισσα στην Ιερά Μονή Προφήτου Ηλία, στο χωριό Άγιο Πνεύμα Σερρών

24 Σεπτεμβρίου: Σαράντα μέρες μετά την Κοίμηση της Θεοτόκου -ίσως για να μην την ξεχνούμε αλλά για να φέρνουμε συνεχώς στο νου και την καρδιά μας τη μεγάλη μας Μητέρα-εορτάζει μια από τις πολλές θαυματουργές εικόνες της Παναγίας που υπάρχουν στην πατρίδα μας: η Παναγία η Μυρτιδιώτισσα.

Στα Κύθηρα δόθηκε για πρώτη φορά αυτή η προσωνυμία, αλλά η Χάρη της εξαπλώθηκε σε όλο τον ελληνικά χώρο . Μοναστήρια και προσκυνήματα της Μυρτιδιώτισσας θα βρούμε και αλλού:

ΟΣΙΟΣ ΣΙΛΟΥΑΝΟΣ Ο ΑΘΩΝΙΤΗΣ: ο σύγχρονος, παγκόσμιος άγιος της αγάπης

ΕΥΛΑΒΙΚΟ ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΗ ΜΝΗΜΗ ΤΟΥ

ο βίος,η ακολουθία του και μια συλλογή από τις συμβουλές του

Ο ΟΣΙΟΣ Σιλουανός ο Αθωνίτης είναι μία από τις μεγαλύτερες σύγχρονες φυσιογνωμίες του αγιορείτικου και γενικότερα του ορθοδόξου μοναχισμού. 

Εορτάζει στις 24 Σεπτεμβρίου

Ο βίος του

Παράτολμο να αγγίξει κανείς τα βιώματα του μεγάλου Οσίου του Χριστού, του Οσίου της θείας Αγάπης, του «Παγκόσμιου» Αγίου Σιλουανού του Αθωνίτου. Ο βιογράφος του Αγίου Σιλουανού, μακαριστός γέρων Σωφρόνιος, έλεγε ότι το εγχείρημα δεν είναι εύκολο για άνθρωπο που δεν έχει ούτε το χάρισμα, ούτε την πείρα του γράφειν. Όμως με τη βοήθεια του Θεού και τις πρεσβείες του Αγίου Σιλουανού θα προσπαθήσουμε να σκιαγραφήσουμε τον βίο και την πολιτεία του. 

Ο πατήρ Σιλουανός, κατά κόσμον Συμεών Ιβάνοβιτς Αντονώφ, χωρικός από την επαρχία Λεμπεντιάσκ, γεννήθηκε το 1866 και προσήλθε στον Άθωνα το 1892. Έλαβε τον μανδύα το 1896 και έγινε μεγαλόσχημος το 1911.

Γεγονότα που στάθηκαν σταθμοί στη ζωή του κατά κόσμον Συμεών ήταν η επιρροή που είχε από το άγιο παράδειγμα του πατέρα του.Όπως χαρακτηριστικά έλεγε ο Όσιος «Ποτέ δεν θύμωνε, ήταν πάντοτε μετρημένος και ήσυχος με μεγάλη υπομονή, διάκριση και πραότητα. Να, ένα τέτοιο γέροντα ήθελα να έχω!». 

“Καρπός προσευχής”-η Σύλληψη του Τιμίου Προδρόμου

Στην Ορθόδοξη Εκκλησία τρεις Γεννήσεις Προσώπων εορτάζονται και αντίστοιχα τρεις Συλλήψεις:

-του Χριστού: Ευαγγελισμός της Θεοτόκου-Χριστούγεννα

-της Παναγίας:η Σύλληψη της αγίας Άννης- η Γέννηση της Θεοτόκου

-του αγίου Ιωάννου του Προδρόμου: η Σύλληψη- η Γέννηση του Προδρόμου

Το γεγονός ότι τιμάται η Σύλληψη- δηλ. η αρχή της ενδομήτριας ζωής- είναι ένα ακόμα στοιχείο που αποδεικνύει την αξία του εμβρύου από τη στιγμή της σύλληψης, και επομένως  το πόσο μεγάλο κακό είναι ο τερματισμός της ζωής των εμβρύων με τη λεγόμενη διακοπή κυήσεως-έκτρωση-άμβλωση…

Από την τιμή της Σύλληψης των αγίων αυτών προσώπων διαφαίνεται ακόμα και η ιερότητα αυτής της στιγμής. Ο αγιασμένος καρπός είναι αποτέλεσμα προσευχής, υποταγής στο θέλημα του Θεού, υπομονής και ενάρετου βίου. Με τέτοιες “προϋποθέσεις” οι γονείς φέρνουν ευλογημένα παιδιά στον κόσμο…(δείτε για τη Σύλληψη της Θεοτόκου κάνοντας κλικ στον τίτλο:Οι άγιοι Ιωακείμ και Άννα: το απαθέστερο ζευγάρι (του γ.Παϊσίου)

Ας δούμε τώρα με λίγα λόγια το θαυμαστό γεγονός της Σύλληψης του Τιμίου Προδρόμου.

Αν είχαμε την Αγία Γραφή όπως το κινητό μας…

…ή όπως το laptop, το pc, το tablet. το i-phone, το smartphone…και όλα τα άλλα gadgets στα οποία δίνουμε τόσο από το χρόνο και το ενδιαφέρον μας…

Αναρωτιέμαι, τι θα γινόταν αν μεταχειριζόμασταν την Αγία Γραφή όπως το κινητό μας τηλέφωνο;

-Αν θα την κουβαλούσαμε μαζί μας παντού;
-Αν θα γυρνούσαμε πίσω να την πάρουμε, όταν την ξεχνούσαμε κάπου;
-Αν «σερφάραμε» σ’ αυτήν πολλές φορές την ημέρα;

Η μεγάλη ψαριά-Κυριακή Α’ Λουκά

(Λουκ. ε’ 1-11) μια ομιλία του Αγ. Νικόλαου Βελιμίροβιτς Δοτήρας κάθε αγαθού είναι ο Κύριος. Κι όλα τα δώρα του Θεού είναι τέλεια. Έχουν τέτοια τελειότητα, που κάνουν τους ανθρώπους να θαυμάζουν. Το θαύμα δεν είναι τίποτ’ άλλο, παρά ένα δώρο του Θεού, αξιοθαύμαστο. Οι άνθρωποι θαυμάζουν τα δώρα του Θεού, λόγω της τελειότητάς τους. Αν οι άνθρωποι ζούσαν με την αγνότητα και την αναμαρτησία του παραδείσου, δε θα περίμεναν από το Θεό ν’ αναστήσει νεκρούς, να πολλαπλασιάσει τους άρτους ή να γεμίσει τα δίχτυα με ψάρια, για να πουν ύστερα: «Κοιτάξτε το θαύμα!» Θα το έλεγαν αυτό για κάθε πλάσμα του Θεού, κάθε στιγμή και με κάθε ανάσα της ζωής τους. Καθώς όμως οι άνθρωποι συνήθισαν στην αμαρτία, κάθε θαύμα από τ’ αναρίθμητα που κάνει ο Θεός στον κόσμο, έχει γίνει για τους ανθρώπους συνηθισμένο θέμα. Για να μη μείνουν τα θέματα αυτά όμως τελείως απαρατήρητα, για να μην υποβιβαστούν εντελώς, ο Θεός με την ευσπλαχνία Του προς

Ευχές σε λεχώνα μητέρα και το νεογέννητο βρέφος (Μέρος 3ο)*Ευχή του Σαραντισμού

Η γυναίκα, έπειτα από την κύηση χρειάζεται ένα διάστημα ώστε να επανέλθει και πάλι στην προ του τοκετού κατάσταση. 

Ο σαραντισμός είναι μια πανάρχαια λειτουργική πράξη της εκκλησίας μας.Γίνεται σήμερα ως προτύπωση της Υπαπαντής του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού και οι γυναίκες συμβολίζουν την Παναγία, η οποία έφερε στις αγκάλες της τον Υιόν της και τον πρόσφερε στον ναό ως θυσίαν «ευπρόσδεκτη».

Κατά το πρότυπο της  Παναγίας,λοιπόν, η μητέρα  έπειτα από σαράντα ημέρες πηγαίνει το βρέφος στο ναό για δυο λόγους. Πρώτον, για να εισάγει το βρέφος στο ναό, ώστε αυτό να μπορεί στη συνέχεια να βαπτισθεί και να συμμετάσχει στην εν Χριστώ λατρευτική ζωή, και δεύτερον για να καθαρισθεί και αυτή “από πάσης αμαρτίας και από παντός ρύπου…ίνα αξιωθεί ακατακρίτως μετασχείν των αγίων Μυστηρίων”. Με αυτό τον τρόπο εισέρεται στην κανονική εκκλησιαστική ζωή , που λόγω της γέννας στερήθηκε για σαράντα ημέρες.

Όλα αυτά γίνονται προς μίμηση του σαραντισμού του Κυρίου.

.