Υπέρ του γένους και της Πατρίδος- λόγοι Γ. Παϊσίου

από το βιβλίο: Ιερομ. Ισαάκ, Βίος Γέροντος Παϊσίου Αγιορείτου»,σ.736-742

Ο Γέροντας, ξεριζωμένος από την βρεφική του ηλικία, και έχοντας ζήσει τη φρίκη του πολέμου και της Κατοχής, γνώριζε από την πείρα του ότι το να «διάγωμεν ήρεμον και ησύχιον βίον» είναι μεγάλη ευλογία.

Αγαπούσε τη Πατρίδα και έλεγε: «Και η Πατρίδα είναι μία μεγάλη οικογένεια». Δεν επεδίωκε το εθνικό μεγαλείο, τη δόξα και την ισχύ με την κοσμική έννοια, αλλά την ειρήνη, τη πνευματική άνοδο και την ηθική ζωή των πολιτών, για να μας

” Όσο οι άνθρωποι παραμένουν όμοιοι με θηρία, μην περιμένουμε ειρήνη… “

“Φοβάμαι λοιπόν ότι μόνο η αύξηση των συμφορών μπορεί τώρα να οδηγήσει τους ανθρώπους στα παθήματα εκείνα που θα φανούν πραγματικά κρίσιμα, και τα οποία θα διεγείρουν σ’ αυτούς πάλι την ικανότητα να αντιληφθούν την πρωταρχική τους φύση κατ’ εικόνα Θεού. Τότε θα βασιλεύσει η ειρήνη στη γη.”

.

 Γέροντας Σωφρόνιος του Έσσεξ:

…Η σκέψη μου είναι πολύ απλή: Αν ο Χριστός δεν είναι Θεός, τότε εμείς μένουμε στο σκοτάδι και είναι αδύνατον να δικαιώσουμε τον Θεό βλέποντας τα παθήματα του κόσμου. Αν όμως πραγματικά ο Χριστός είναι Θεός, όπως εμείς αδίστακτα πιστεύουμε, τότε κανείς δεν μπορεί να μεμφθεί το Θεό για τα κακά που διαδραματίζονται στον κόσμο. {…}

Ίσως ιδιαίτερα στις μέρες μας η κακία των ανθρώπων είναι σαφώς αισθητή , διότι το κακό εμφανίζεται οργανωμένο περισσότερο από κάθε άλλη φορά. 

Μια αγιασμένη οικογένεια:οι Άγιοι Ευστάθιος, Θεοπίστη και τα τέκνα τους Αγάπιος και Θεόπιστος

(το κείμενο και το ηχητικό συναξάρι  είναι απλά γραμμένα, κατάλληλα και για παιδιά)

Ήταν ειδωλολάτρες, αλλά με την ενάρετη βιοτή τους ήλκυσαν τη Χάρη του Θεού και γίνανε, μετά από φανέρωση του ίδιου του Κυρίου στον στρατηγό πατέρα,  πιστοί Χριστιανοί. Και παρ΄όλες τις δοκιμασίες που πέρασαν, όμοιες με του Ιώβ τα παθήματα, παρέμειναν  πιστοί και αγαπημένοι μεταξύ τους, μόλο που η κακία του αντιδίκου τους απομάκρυνε τοπικά.

Και όταν μετά από πολλές δυσκολίες και χρόνων ταλαιπωρίες ξανασμίξανε, ενωμένοι δώσανε τη ζωή τους για τον αγαπημένο τους Χριστό και συναγάλλονται αιώνια μαζί Του.

Ας δούμε τη ζωή τους, που μοιάζει με αληθινή περιπέτεια: 

Η Εκκλησία μας εορτάζει την μνήμη τους στις 20 Σεπτεμβρίου.

Ο ΒΙΟΣ ΤΟΥΣ

Ο γενναίος Στρατηγός

Ο Πλακίδας- αυτό ήταν το πρώτο όνομα του αγίου-ήταν αξιωματούχος εξαίρετος, διακεκριμένος, γνωστός  για την υψηλή καταγωγή