
Ο π. ΕΠΙΦΑΝΙΟΣ ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗ
Νόστιμο φαγητό με λίγο … υδροκυάνιο!
-Γέροντα, ο Καζαντζάκης εκτός από τα τόσα στραβά που λέει, έχει και κάποια καλά. Γιατί τον πετάμε εξ ολοκλήρου και δεν τον αξιολογούμε, να πούμε αυτό είναι καλό, εκείνο κακό;
– Αν κάποιος φτιάξη ένα ωραίο φαγητό με ακριβά υλικά και πολλή τέχνη και το κάνη πεντανόστιμο, αλλ’ ύστερα ρίξη καμμιά δεκαπενταριά σταγόνες υδροκυανίου, θα φάη κανείς αυτό το φαγητό; Σάς ερωτώ. Μα είναι νόστιμο, μα έχει καλά υλικά, μα… Ναι, αλλά έπεσε δηλητήριο επάνω. Ποιος θα τολμήση, έστω να δοκιμάση, ένα φαγητό, που έχει μέσα υδροκυάνιο, που όχι άνθρωπο, αλλά ελέφαντα σκοτώνει;
Αυτό έχει κάνει και ο Καζαντζάκης. Κι αν κάπου – κάπου έχη και κάποια σελίδα της προκοπής, λίγο πιο πέρα, στην άλλη, ρίχνει υδροκυάνιο μέσα. Γιατί να συστήσουμε να τον διαβάσουν οι νέοι μας; Θα οικοδομηθούν, θα ωφεληθούν; Τι να πάρουν από τον Καζαντζάκη, που κάθε λίγο και λιγάκι λέγειαθλιότητες και αισχρότητες; Δεν ξέρεις σε ποια σελίδα θα σου πη κάτι καλό και σε ποια σελίδα θα σου πη τις αχρειότητές του.
Και επί τέλους γιατί είναι τόσο αναγκαίο να διαβάσω τον Καζαντζάκη;Χάθηκαν οι άλλοι λογοτέχνες; Ή μήπως πρόκειται για αναντικατάστατα επιστημονικά συγγράμματα; Αν κάποιος μεγάλος εφευρέτης, ένας επιστήμονας (δεν τα κάνουν αυτά οι εφευρέτες) σ’ ένα βιβλίο επιστημονικό γράφη και μερικές σελίδες τέτοιες, θα πη κανείς, τι να κάνω, πρέπει να το διαβάσω, διότι έχει μέσα π.χ. ιατρικά θέματα και πρέπει να τα μάθω. Στη λογοτεχνία όμως δεν ισχύει αυτό. Γιατί, λοιπόν να διαβάσω τον Καζαντζάκη; Για να αντιμετωπίζωσε κάθε σελίδα την κόπρο που προσφέρει;
Στο «Φτωχούλη του Θεού» λέει ο Καζαντζάκης, ότι το καλλίτερο κήρυγμα περί Θεού το βρήκε στην άνθησι της αμυγδαλιάς. Και μέσα στο ίδιο βιβλίο έχει σελίδες πανάθλιες και υβριστικές. Και μετά απ’ όλα αυτά δεν έχει «την των τοιούτων παθημάτων κάθαρσιν», όπως έλεγαν για την αρχαία ελληνική τραγωδία.
Καζαντζάκης και Μέγας Βασίλειος
-Γέροντα, κάτι ανάλογο δεν μπορούμε να πούμε για τον Καζαντζάκη, όπως ο Μ. Βασίλειος για τους αρχαίους συγγραφείς; Δηλαδή να παίρνουμε το τριαντάφυλλο και να παραμερίζουμε τα αγκάθια;
-Υπάρχει μεγάλη διαφορά. Ο Μέγας Βασίλειος δεν παρώτρυνε στη μελέτη των ειδωλολατρών συγγραφέων. Τι έκανε; Έγραψε την πραγματεία «Προς τους νέους όπως αν εξ ελληνικών ωφελοίντο λόγων» για τους ανεψιούς του, οι οποίοι θα ήρχοντο στην Αθήνα να σπουδάσουν την αρχαία ελληνική φιλοσοφία. Και τους λέγει: «Προσέξτε, οι αρχαίοι Έλληνες φιλόσοφοι έχουν και μερικά σημεία σωστά, αλλά έχουν και πολλά στραβά κι ανάποδα. Ό,τι, λοιπόν, κάνετε με το τριαντάφυλλο που κόβετε το λουλούδι και αφήνετε τα αγκάθια να μη σάς κεντήσουν, μη σάς τρυπήσουν και σάς ματώσουν, έτσι να κάνετε και με τους αρχαίους. Ό,τι καλό βρήτε στους αρχαίους, πάρτε το, προσέξτε, όμως, μη παρασυρθήτε από τα κακά».
ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗ ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΙΑ: ΑΝΤΙΑΙΡΕΤΙΚΟΝ ΕΓΚΟΛΠΙΟΝ
Από το βιβλίο:
ΧΡΙΣΤΩ ΤΩ ΘΕΩ ΠΑΡΑΘΩΜΕΘΑ A΄ Έκδοσις Οκτώβριος 2003 (σελ: 115-120)
Ιερόν Ησυχαστήριον Κεχαριτωμένης Θεοτόκου Τροιζήνος 180 20 Τροιζήνα
τηλ. 22980-35320 & 210-8220542 fax. 22980-35480
ISBN: 960-85949-2-8
Φωτογραφία απόεδώ
Αντιαιρετικόν Εγκόλπιον http://www.egolpion.com
10 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2013
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ:
Read more:http://www.egolpion.com/kazantzakis_epifanios.el.aspx#ixzz2hNjmARvO