το εκκλησάκι της Αγίας Βαρβάρας στην Κόνιτσα.
φώτο by sophia-siglitiki.blogspot.gr
Ο μικρός Αρσένιος κατηχητής στο εξωκκλήσι της Αγίας Βαρβάρας
Ο Αρσένιος με την προσεκτική ζωή και τις συμβουλές του βοήθησε πνευματικά και άλλους νέους. Συναναστρεφόταν συνήθως με μικρότερα παιδιά. Τα συγκέντρωνε στην αγία Βαρβάρα, διάβαζαν βίους Αγίων και τα παρακινούσε να κάνουν μετάνοιες και να νηστεύουν.
.
Στο εξωκκλήσι της αγίας Βαρβάρας παρακάλεσε την Παναγία: «Ας ταλαιπωρηθώ, ας κινδυνεύσω, μόνο να μη σκοτώσω άνθρωπο, και ν αξιωθώ να γίνω μοναχός».
Αν και ο πόλεμος έκανε τον Αρσένιο να αναβάλη την αναχώρησή του (για μοναχός), όμως ο ζήλος του δεν ψυχράνθηκε. Στους αγώνες και στις ασκήσεις προσέθετε νέους αγώνες και υψηλότερες ασκήσεις. Έβλεπε τα εθνικά πράγματα σε άσχημη κατάσταση. Σε λίγο θα τον καλούσαν να υπηρετήση την Πατρίδα. Στο εξωκκλήσι της αγίας Βαρβάρας παρακάλεσε την Παναγία: «Ας ταλαιπωρηθώ, ας κινδυνεύσω, μόνο να μη σκοτώσω άνθρωπο, και ν αξιωθώ να γίνω μοναχός».
Τότε έκανε τάμα, αν τον διαφυλάξη η Παναγία στον πόλεμο, να υπηρετήση για τρία χρόνια το Μοναστήρι της που το έκαψαν οι Γερμανοί, και να βοηθήση
να κτισθή πάλι η Ιερά Μονή Στομίου.
Read more:www.egolpion.com
.
Της … κακοφάνηκε της Αγίας Βαρβάρας, γιατί είπα κανα-δυό λόγια με παράπονο! Πρέπει να γκρινιάξης λίγο! Αλλά καλύτερα είναι να μην γκρινιάζης ˙έχει αρχοντιά, άμα δεν γκρινιάζης.
Καθένας από κάποιο γεγονός που του έχει συμβή με την βοήθεια ενός Αγίου, έχει και μια ιδιαίτερη αγάπη στον Άγιο αυτόν. Μπορεί να είναι σοβαρό αυτό το γεγονός, μπορεί να είναι και απλό. Να, εγώ επειδή από μικρός πήγαινα στο Εκκλησάκι της Αγίας Βαρβάρας, εκεί στην Κόνιτσα, έχω σε μεγάλη ευλάβεια την Αγία Βαρβάρα. Η Αγία με βοήθησε και στον στρατό, όταν με πήραν στους ασυρματιστές, ενώ ήμουν αγράμματος˙ με βοήθησε ύστερα και στο Σανατόριο μετά την εγχείριση στους πνεύμονες.
Τότε οι γιατροί μου είχαν πει ότι, μόλις θα καθάριζε ο πνεύμονας, θα αφαιρούσαν τα λάστιχα και το μηχάνημα. Και ενώ θα τα έβγαζαν σε πέντε μέρες, είχαν περάσει είκοσι πέντε μέρες και δεν τα είχαν αφαιρέσει, και υπέφερα πολύ. Το Σάββατο 3 Δεκεμβρίου περίμενα τους γιατρούς, για να με ελευθερώσουν από το μαρτύριο αυτό, αλλά δυστυχώς δεν φάνηκαν.
Την Κυριακή το πρωί, που ήταν η μνήμη της Αγίας Βαρβάρας, λέω: «Αν ήταν να βοηθήση η Αγία, έπρεπε να είχε βοηθήσει. Οι γιατροί έφυγαν. Σήμερα, Κυριακή, αποκλείεται να έρθουν. Τώρα ποιος θα μου βγάλη τα λάστιχα;».
Είπα και κανα-δυό λόγια με παράπονο: «Εγώ άναβα τα καντήλια τόσες φορές στο Εκκλησάκι τα καντήλια της Αγίας, τί καντηλήθρες, τί λάδια πήγαινα, ,το καθάριζα, το βόλευα. Δυό λάστιχα να μη μου βγάλουν;».
Μετά όμως σκέφθηκα: «Φαίνεται, θα λύπησα την Αγία Βαρβάρα, και γι’ αυτό δεν φρόντισε να μου τα βγάλουν». Ξαφνικά ακούω θόρυβο. «Τι γίνεται; λέω, κάποιος έπαθε κάτι;». «Έρχονται οι γιατροί», μου λένε. Δεν ξέρω τι τον έπιασε τον διευθυντή και είπε στους γιατρούς πρωί-πρωί: «Να πάτε να βγάλετε τα λάστιχα του καλόγερου!».
Μπαίνουν στον θάλαμο και μου λένε: «Έχουμε εντολή να βγάλουμε τα λάστιχα». Της … κακοφάνηκε της Αγίας Βαρβάρας, γιατί είπα κανα-δυό λόγια με παράπονο! Πρέπει να γκρινιάξης λίγο! Αλλά καλύτερα είναι να μην γκρινιάζης ˙έχει αρχοντιά, άμα δεν γκρινιάζης.
Βλέπεις, ένας Άγιος άλλοτε δίνει αμέσως ό,τι του ζητάμε και άλλοτε το δίνει αργότερα. Άλλοτε ακούει τον προσευχόμενο, γιατί βρίσκεται σε καλή πνευματική κατάσταση, και άλλοτε, γιατί κλαίει και γκρινιάζει σαν μικρό παιδί.
Γέροντος Παϊσίου Αγιορείτου, Λόγοι Στ΄, Περί Προσευχής, εκδ. Ιερόν Ησυχαστήριον «Ευαγγελιστής Ιωάννης ο Θεολόγος», Σουρωτή Θεσσαλονίκης, 2012
**********************
το Εκκλησάκι της Αγίας Βαρβάρας στην Κόνιτσα (λίγα λόγια) από εδώ
Αξίζει να το επισκεφτείτε, αν βρεθείτε στην Κόνιτσα, και να περπατήσετε στο μονοπάτι μέσα στο δάσος, που περπατούσε και ο Γέροντας για να φτάσει στο εξωκκλήσι!
Το μικρό εκκλησάκι της Αγίας Βαρβάρας αποκαλείται από τους ντόπιους ως το “μπαλκόνι” της Κόνιτσας. Η θέα είναι πανοραμική καθώς βλέπεις όλη την περιοχή της πόλης της Κόνιτσας.
Μια διαδρομή που ο επισκέπτης περνά μέσα από την ομορφιά των δένδρων για να φτάσει στο μικρό εκκλησάκι της Αγίας Βαρβάρας. Αυτήν εδώ πάλι την διαδρομή έκανε και ο Γέροντας και προσεχόταν στο ναΐσκο αυτόν . Η θέα είναι πανοραμική καθώς βλέπεις όλη την περιοχή της πόλης της Κόνιτσας, την χαράδρα του Αώου ποταμού, την κορυφή της Γκαμήλας με 2497μ. την Τύμφη και μπροστά τμήμα της Τύμφης τον Λάζαρο, καθώς και την κοίτη του Αώου ποταμού ως το βάθος της Νεμέτσικας που φτάνει στο Πωγώνι.
Περνώντας το εκκλησάκι υπάρχει ένα μικρό καταφύλι (προεξοχή βράχου που σχηματίζει μικρή εσοχή), με μικρό προαύλιο χώρο όπου οι Κονιτσιώτες μαζεύονταν την Καθαρή Δευτέρα για να πετάξουν τον χαρταετό και να γευματίσουν τα διάφορα νηστίσιμα. Πιο πέρα το μονοπατάκι συνεχίζεται και φτάνει στο Κάστρο. Η θέα της χαράδρας και του Αώου ποταμού είναι πανοραμική, μαγευτική, θα σας ανταμείψει για τον μικρό κόπο που θα φτάσετε στην κορυφή. Το μονοπάτι συνεχίζει από το Κάστρο και φτάνει στη οροσειρά του Σμόλικα στην θέση Αι’Μηνάδια.
.
..
.
.
Για τον βίο της Αγίας Βαρβάρας διαβάστε εδώ!
.
επιμέλεια ανάρτησης :Alexia-momyof6
Αντέχουμε... 