“Και γιατί να υπάρχουν σύνορα, πατρίδες και σημαίες;”

Ubi solitudinem faciunt pacem appellant

Όπου κατασκευάζουν έρημο, την ονομάζουν ειρήνη

του Αθανασίου Τσακνάκη, συγγραφέα, θεολόγου

 Η Πατρίδα μας έχει σύνορα. Οι βραχονησίδες είναι κομμάτι τής Πατρίδας μας. Επάνω τους κυματίζει η Σημαία μας.

Κάποτε με ρώτησες: «Και γιατί να υπάρχουν σύνορα;». Σου απάντησα: «Έχεις δίκιο.

18 χρόνια μετά…και όλα σας θυμίζουν!

ΛΙΓΕΣ ΑΤΑΚΤΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ – 17 ΧΡΟΝΙΑ…

Δεσποτίδης Μάρκος,Φοιτητής

(ένα εξαιρετικό κείμενο ενός 18χρονου ελληνόπουλου, στην μνήμη των ηρώων των Ιμίων . Αν και γράφτηκε για την περσινή επέτειο της μνήμης τους, -γι΄αυτό αναφέρει “17 χρόνια μετά”-, δυστυχώς η κατάσταση στην πατρίδα μας δεν έχει αλλάξει προς το καλύτερο…Ο Μάρκος όμως είναι από τους νέους εκείνους Έλληνες-έστω και λίγους – που μας κάνουν να ελπίζουμε σε ένα καλύτερο αύριο! Αλεξία )

Ξημερώματα 30 προς 31 Γενάρη 1996. Ίμια. Ένα ελικόπτερο σηκώνεται για τελευταία φορά. Μαζί του και τρεις ημίθεοι, τρεις νέοι ήρωες που ενώνονται με τους χιλιάδες που έχει γεννήσει η πατρίδα μας. Προορισμός η αιωνιότητα. Σκοπός επετεύχθη.

Χριστόδουλε, Παναγιώτη, Έκτορα… Σήμερα, 17 χρόνια μετά κι όλα σας θυμίζουν. 17 χρόνια κι όμως είναι σαν να μην πέρασε μια μέρα. 17 χρόνια κι ακόμα