Η ΣΦΑΓΗ ΤΗΣ ΧΙΟΥ (30 Μαρτίου 1822) μέσα από τον πίνακα του Ε. Ντελακρουά

Η Σφαγή της Χίου (Scène des massacres de Scio), 1824. ΕυγένιοςΝτελακρουά (Eugène Ferdinand Victor Delacroix) (1798 – 1863). Παρίσι,Μουσείο Λούβρου.

Η ανανεωμένη διεθνής προσοχή για την Ελληνική επανάσταση, για την οποία κατέφθαναν πληροφορίες όλο και πιο ανη­συχητικές, θα πρέπει με κάποιον τρόπο να είχε εντυπωσιάσει ιδιαίτερα τον Ντελακρουά, ώστε την άνοιξη του 1823 σημείω­σε: «Αποφάσισα να ζωγραφίσω για το Σαλόνι κάποιες σκηνές από τη σφαγή της Χίου». Ήταν ένα από τα πιο ωμά γεγονότα του πολέμου, που συνέβη το προηγούμενο έτος, τον Απρίλιο του 1822, όταν οι Τούρκοι έσφαξαν περίπου είκοσι χιλιάδες Έλληνες στο νησί της Χίου, αναγκάζοντας τους επιζώντες να τραπούν σε φυγή.

Σύντομη ἱστορία τῆς δυτικῆς ὑπονομεύσεως τῆς Μικρᾶς Ρωσίας (Οὐκρανίας)

εικόνα από: impantokratoros.gr

Αναδημοσίευση από το impantokratoros.gr

Οἱ σημερινές δραματικές ἐξελίξεις στήν Οὐκρανία, τήν ἱστορικῶς γνωστή παλαιόθεν ὡς Μικρά Ρωσία (Малороссия), κοιτίδα τοῦ πολιτισμοῦ τῶν Ρώς, ὅπου ἔλαβε χώρα καί ὁ ἐχριστιανισμός τους (Κίεβο, σωτήριον ἔτος 988), ἔχουν τίς ρίζες τους στή μακρά προσπάθεια τῶν τελευταίων αἰώνων ἀπό μέρους τοῦ Παπισμοῦ καί παπικῶν κρατῶν, κυρίως τῶν Πολωνῶν, νά ἀπο-ρωσίσουν τήν Οὐκρανία, ἡ ὁποία μαζί μέ τήν κυρίως Ρωσία καί τήν Λευκορωσία συνιστοῦν τήν εὐρύτερη Ρωσία.

Τό ἀκόλουθο ἄρθρο, δημοσιευμένο στά περιοδικά Φωτεινή Γραμμή (τό 2005) καί Θεοδρομία (Ἀπρίλιος-Ἰούνιος 2006), συνταχθέν ἀπό τόν κ. Νικολάι Σελίστσεφ, ἱστορικό καί δημοσιογράφο, μέλος τῆς «Ρωσικῆς Ἱστορικῆς Ἑταιρείας», περιγράφει τήν ξένη αὐτή πολιτιστική καί θρησκευτική διείσδυση στήν ὀρθόδοξη χώρα τῆς Μικρᾶς Ρωσίας (Οὐκρανίας). Αὐτή κλιμακώθηκε στήν ἐποχή μας κατά τό ἔτος 2004, ὅταν ἡ «Πορτοκαλί Ἐπανάσταση» τοῦ Βίκτορ Γιουσένκο καί τῆς Ἰουλίας Τιμοσένκο, προσπάθησε νά ἐνισχύσει περαιτέρω τόν ἐκτροχιασμό τῆς Οὐκρανίας ἀπό τόν φυσικό θρησκευτικό, πολιτιστικό καί γεω-πολιτικό ζωτικό της χῶρο τῆς εὐρύτερης Ρωσίας μέ προσανατολισμό πρός τήν ἀδηφάγο Δύση τοῦ Βορειοατλαντικοῦ Συμφώνου καί τῆς Εὐρωπαϊκῆς Ἑνώσεως. Ὁ «Πρόλογος Ἐκδότου» πρό τοῦ ἄρθρου τοῦ Σελίστσεφ, προσετέθη κατά τήν πρώτη δημοσίευση τοῦ ἄρθρου.