“Ο Μάης έχει μυστικά”
καλωσορίζουμε τον Μάιο με ένα τραγούδι από τον Παντελή Θαλασσινό
Στίχοι: Ηλίας Κατσούλης -Μουσική: Παντελής Θαλασσινός- από το cd “Καλαντάρι”
Ο Μάης έχει μυστικά κι ένα κλειδί κρυμμένο
που ανοίγει μάτια σκοτεινά και χείλη πικραμένο
έχει και άνεμο τρελό που κουβαλάει τη γύρη
και πυροβάτες της καρδιάς σαν βγεις στο πανηγύρι
και πυροβάτες της καρδιάς σαν βγεις στο πανηγύρι…
Μια ηρωική Ελληνίδα που, όπως και πολλές άλλες, προτίμησε το θάνατο από το να παραδώσει την ψυχή και το σώμα της στα χέρια των απίστων, είναι η αγία νεομάρτυς Μαρία από την Κρήτη. Ας διαβάσουμε το βίο της:
Η Αγία Μαρία η Μεθυμοπούλα (Δια χειρός Γεωργίας Λέλλου)
Tὴν ἐποχὴ τῆς ἀνοίξεως, ποὺ ἀνθίζουν τὰ κρίνα καὶ εὐωδιάζει ἡ φύση,ἡ ἁγία μας Ἐκκλησία ἔχει καὶ αὐτὴ τὰ δικά της ἀρώματα. Ἀπὸ τὸν πνευματικό της λειμώνα μᾶς προσφέρει πανεύοσμα ἄνθη, τὰ ἄνθη τῶν Ἁγίων. Ἕνα τέτοιο λουλούδι εἶναι καὶ ἡ νεομάρτυς ἁγία Μαρία ἡ Μεθυμοπούλα ἀπὸ τὴν Κρήτη,ποὺ τὴν ἑορτάζουμε τὴν 1η Μαΐου.
Γεννήθηκε στὸ χωριὸ Κάτω Φουρνὴ τοῦ Μεραμβέλλου Ἡρακλείου. Ἔζησε στὰ δύσκολα καὶ πικρὰ χρόνια τῆς τουρκικῆς σκλαβιᾶς. Ὅμως ἡ βαρυχειμωνιὰ τῆς δουλείας δὲν τὴνἔπνιγε,γιατὶ ἄφηνε τὴν ψυχή της νὰ γλυκαίνεται ἀπὸ τὰ οὐράνια λόγια τοῦ Χριστοῦ ποὺ στάλαζαν μέσα της οἱ εὐσεβεῖς γονεῖς της.Πόσο σημαντικὰ ἦταν ἐκεῖνα τὰ πρῶτα χρόνια!
Στὶς ἀγροτικὲς ἐργασίες ἦταν ἐπιμελὴς καὶ πρόθυμη, στὸ νοικοκυριὸ ἀκριβὴς καὶ πρώτη, στὰ πνευματικὰ ἄριστη…Μελετοῦσε τὴν Ἁγία Γραφή, τοὺς Βίους τῶν ἁγίων, εκκλησιαζόταν τακτικά, προσευχόταν μὲ πίστη, ὑπάκουε στοὺς γονεῖς της. Ὅλοι τὴν ἀγαποῦσαν. Ἀλλὰ καὶ ἕνας τήν… φθονοῦσε. Ὁ ἐχθρὸς διάβολος, ποὺ προσπάθησενὰ τὴν αἰχμαλωτίσει στὰ δίχτυα του. Μάταια ὅμως.
Στὴν περιοχὴ ποὺ ζοῦσε ἡ Μαρία, ἐπόπτευε τὴν τάξη ἕνας χωροφύλακας Τουρκαλβανός, ποὺ τὴν ἔβλεπε καὶ τὴν ἀγάπησε μὲ πονηρὸ πάθος. Καὶ ἄρχισε τὶς ἐνοχλήσεις. Πρῶτα μὲ περιποιητικὰ λόγια καὶ κολακεῖες καὶ ἔπειτα μὲ Συνέχεια
-Γέροντα, πώς μπορεί να βάλη κανείς όλον τον κόσμο μέσα στην καρδιά του;
-Πώς μπορεί να αγκαλιάση όλον τον κόσμο, όταν τά χέρια του είναι μικρά;… Για να βάλη κανείς όλον τον κόσμο στην καρδιά του, πρέπει να πλατύνη την καρδιά του.
-Πώς θα γίνη αυτό, Γέροντα;
-Με την αγάπη. Αλλά κι αυτό δεν φθάνει. Χρειάζεται μητρική αγάπη. Η μάνα αγαπάει τα παιδιά της περισσότερο από τον εαυτό της. Αυτήν την αγάπη αν αποκτήση κανείς, αγαπάει όχι μόνον όσους τον αγαπούν αλλά Συνέχεια
Η αγία Αργυρή η νεομάρτυς: η προστάτης του γάμου και της ευσεβούς νεότητος
«Όταν θα κάνετε την εικόνα μου στο εκκλησάκι μου, να μην γίνει όπως αυτή εδώ, αλλά να κρατώ δυο στέφανα του γάμου». (περισσότερα εδώ)
Ἡ μνήμη τῆς Ἁγίας Ἀργυρῆς τῆς Νεομάρτυρος, τιμᾶται ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία στὶς 5 Ἀπριλίου .
Στὶς 30 Ἀπριλίου 1725 ἐτελεῖται ἡ ἀνακομιδὴ τῶν λειψάνων της, ἐπειδὴ ζήτησε τοῦτο πολὺς κόσμος ποὺ ἐγνώριζε τὰ βάσανα ποὺ ὑπέφερε ἐπὶ τόσα χρόνια ἡ Ἀργυρή. Κατὰ τὴν ἀνακομιδή, τὴ βρῆκαν ὁλόσωμη νὰ εὐωδιάζει. Ἀμέσως εἰδοποίησαν τὸν Πατριάρχη Παΐσιο, ὁ ὁποῖος ἀφοῦ ἐρεύνησε αὐτοπροσώπως καὶ εἶδε μὲ τὰ μάτια του τὸ θαῦμα, Συνέχεια
“Βλέπω μερικούς γονείς πόσο υπερβολικοί είναι και πόσο παράλογες απαιτήσεις έχουν από τα παιδιά τους. Κάποιος μου έλεγε ότι υποχρεώνει τα παιδιά του να εκκλησιάζονται κάθε Κυριακή και τα χτυπάει όταν του πουν ότι δεν θέλουν να πάνε στην Εκκλησία. Αυτά όμως δεν είναι σωστά πράγματα, γιατί με το ζόρι δεν μπορείς να κάνεις τον άλλο να αγιάσει.
“Εκείνο που σώζει και φτιάχνει καλά παιδιά είναι η ζωή των γονέων μέσα στο σπίτι. Οι γονείς πρέπει να δοθούνε στην αγάπη του Θεού. Πρέπει να γίνουν άγιοι κοντά στα παιδιά με την πραότητά τους, την υπομονή τους, την αγάπη τους.
Να βάζουνε κάθε μέρα νέα σειρά, νέα διάθεση, ενθουσιασμό κι αγάπη στα παιδιά. Και η χαρά που θα τους έλθει, η αγιοσύνη που θα τους έχει επισκεφθεί, θα εξακοντίσει στα παιδιά την χάρη.
Για την κακή συμπεριφορά των παιδιών φταίνε γενικά οι γονείς. Δεν τα σώζουν ούτε οι συμβουλές, ούτε η πειθαρχία, ούτε η αυστηρότητα. Αν δεν αγιάζονται οι γονείς, αν δεν αγωνίζονται, κάνουν μεγάλα λάθη και μεταδίδουν το κακό που έχουν μέσα τους.
Ελάχιστο μνημόσυνο δόξας, τιμής και ευγνωμοσύνης…
Όσοι πεθαίνουν παλληκαρίσια, δεν πεθαίνουν. Αν δεν υπάρχει ηρωισμός, δεν γίνεται τίποτα. Και να ξέρετε ο πιστός είναι και γενναίος. Ο Μακρυγιάννης ο καημένος τι τράβηξε! Και σε τι χρόνια!
–”Κάπνισαν τα μάτια μου”, λέει κάπου Γέροντα.
(το δημοσιεύουμε με αφορμή την είσοδο των γερμανικών στατευμάτων στην Αθήνα , 73 χρόνια πριν…στις 27 Απριλίου 1941)
Στις 13 Δεκεμβρίου 1937 ο τελευταίος “Άγγελος” της Εκκλησίας της Τραπεζούντος Χρύσανθος εκλέγεται Αρχιεπίσκοπος Αθηνών. Και ως Αρχιεπίσκοπος ξεδιπλώνει τα πολλά του προσόντα. Ρυθμίζει σε συνεργασία με την Πολιτεία πολλά Εκκλησιαστικά ζητήματα.
Στις 28 Οκτωβρίου 1940, ο Ελληνικός λαός βρίσκεται μπροστά σε μια νέα πραγματικότητα. Η Φασιστική Ιταλία με αρχηγό τον Μπενίτο Μουσολίνι κηρύττει τον πόλεμο εναντίον της Ελλάδος. Ο Πρωθυπουργός της Ελλάδος Ιωάννης Μεταξάς, αρνείται με το ηρωικό του “ΟΧΙ” την είσοδο των Ιταλικών Στρατευμάτων στην Ελλάδα. Σε αυτήν την κατάσταση δεν θα μπορούσε να απουσιάσει η Εκκλησία. Συνέχεια
η μνήμη τους τιμάται την Κυριακή του Θωμά
Η εξέγερση της Νάουσας κατά των τούρκων και το ολοκαύτωμά της (Απρίλιος 1822), παρότι είναι ιδιαίτερα σημαντικά κομμάτια της νεώτερης Ιστορίας μας, είναι ελάχιστα γνωστά. Κι αυτό μόνο χάρη στην θυσία των γυναικών στην Αραπίτσα και στην μικρή αναφορά που γίνεται σε σχολικά εγχειρίδια. Όμως οι θυσίες των Ναουσαίων κατά την άλωση της πόλης του, κατά την καταστροφή και την ανθρωποοσφαγή που ακολούθησαν, είναι αμέτρητες και συγκλονίζουν…
Εικόνα από:www.tgbnews.com
α) Η θεία συγκατάβαση ως συνέχεια του μυστηρίου της θείας κένωσης δεν περιορίζεται στον Σταυρό και την ταφή. Συνεχίζεται και μετά την Ανάσταση. Ο αναστάς Κύριος δεν ήλθε να επιβάλει βιαίως το χαρμόσυνο μήνυμα της Αναστάσεως στους ανθρώπους. Ούτε τους υποχρέ-σε να το ασπασθούν απροϋπόθετα. Αποδέχεται και ως δοξασμένος Κύριος να γίνει αντικείμενο έρευνας. Αναγνωρίζει στον Θωμά τη λογική αδυναμία να πιστέψει και συγκαταβαίνει για μια ακόμη φορά στην ανθρώπινη αμφισβήτηση.
Διήγηση
Μετά την Ανάσταση του Χριστού, οι μαθητές Του δεν μπορούσαν να πιστέψουν το
γεγονός. Ο Χριστός εμφανίστηκε στις Μυροφόρες και την Μαρία τη Μαγδαληνή. Ταυτόχρονα,
στον τάφο του Χριστού έσπευσαν οι απόστολοι Ιωάννης και Πέτρος για να βρουν το σώμα Του,
αλλά βρήκαν μονάχα τα νεκρικά σπάργανα με τα οποία τον είχαν τυλίξει, όπως επίσης και την
πετσέτα (το σουδάριο), με το οποίο είχαν καλύψει το κεφάλι Του. Ο Χριστός, εν τω μεταξύ,
προκειμένου να βοηθήσει τους μαθητές Του να καταλάβουν το θαυμαστό γεγονός το οποίο είχε
συμβεί, εμφανιζόταν συνεχώς.
Το πρώτο ελληνικό αλφαβητάριο εκδόθηκε το 1771 στη Βιέννη. Πρόκειται για το ¨Μέγαν Αλφαβητάριον¨ του Μιχαήλ παπά-Γεωργίου. Βιβλίο θρησκευτικό που βασικό του στόχο αποτελούσε η θρησκευτική διαπαιδαγώγηση.
Δεν είχε εικονογράφηση και η μοναδική του εικόνα βρισκόταν στην προμετωπίδα, εικονίζοντας την Αγ. Τριάδα. Η μόνη επιπλέον ¨εικονογράφηση¨ που υπάρχει είναι μερικές διακοσμητικές ταινίες και μικρά μοτίβα. Σε ανατυπώσεις του προστέθηκαν μικρές παραστάσεις δασκάλων και μαθητών από ευρωπαϊκά σχολεία.
Ήταν γύρω στα 450μχ, όταν ένας βυζαντινός στρατιώτης, Λέοντας στο όνομα, έκοβε βόλτες σ΄ ένα δασάκι στα μέρη της βασιλεύουσας, όταν ξάφνου βλέπει μπροστά του έναν τυφλό άνθρωπο να του ζητάει λίγο νερό για να σβήσει τη δίψα του. Ο Λέοντας προθυμοποιήθηκε να του βρει και να του φέρει νερό. Έψαξε λοιπόν, στο δάσος για να βρει νερό αλλά μάταια και έτσι, επέστρεφε λυπημένος.
Τότε όμως, άκουσε μια γυναικεία φωνή να του λέει: «Ου χρεών σε, Λέων, αγωνιάν, το γαρ ύδωρ εγγύς», δηλαδή, «Δεν χρειάζεται Λέων να αγωνιάς, να άγχεσαι, να στεναχωριέσαι, το νερό είναι δίπλα σου». Και πάλι ακούει τη φωνή την άγνωστη να τον προστάζει: «Λέων βασιλιά, πάρε απ΄ το νερό αυτό και δώσε να πιει να ξεδιψάσει ο τυφλός άνθρωπος και κάτι ακόμα, άλειψε μ΄ αυτό τα μάτια του και αμέσως θα καταλάβεις ποια είμαι εγώ που σου μιλώ».
μια ιστορία μνήμης και ελπίδας για μικρά και…μεγάλα παιδιά, που ελπίζουν και περιμένουν!
.
Μιλώντας με δύο παιδιά που επισκέφτηκαν την Πόλη και προσκύνησαν την Ζωοδόχο Πηγή στο Μπαλουκλί, άκουσα με συγκίνηση να μου διηγούνται τον θρύλο ως αληθινή ιστορία (και γιατί άραγε να μην είναι;) και να περιγράφουν τα μισοτηγανισμένα ψαράκια που κολυμπούν ακόμα μέσα στο Αγίασμα!!!
.
Πώς να μην πιστεύουν στο θαυμαστό αυτό γεγονός και να μην περιμένουν… αφού το είδαν με τα μάτια τους…
“Πρόφτασε Τροπαιοφόρε, μεγαλομάρτυς Γεώργιε,
όσο ακόμα ακούγεται στην Ελλάδα μας
το Χριστός Ανέστη.”
Άγιε μου Γιώργη των Ρωμηών,
άγιε μου Γιώργη των Ελλήνων, των Γραικών,
άγιε μου Γιώργη των Ορθοδόξων Χριστιανών,
Το 1824 ήταν ένας ακόμα δύσκολος χρόνος για την Κρήτη. Προχωρώντας μέσα στον χρόνο φτάνουμε στην επανάσταση του 1824. Στις 17 Φεβρουαρίου ο Τομπάζης ύπαρχος του νησιού φεύγει για να ζητήσει βοήθεια, ενώ οι Τούρκοι προβαίνουν σε εκκαθαριστικές επιχειρήσεις σκορπώντας τον όλεθρο και τον θάνατο. (850 κατά τον Μουρέλλο) , (650 κατά τον Παν.Κριάρη) περίπου γυναικόπαιδα και γέροντες μαζί με τον άμαχο πληθυσμό των χωριών Κεραμωτής,Κάμπου, Αμυγδαλοκεφάλι,Σφηνάρι, Κούνενι, Περιβόλια καταφεύγουν τελικά και ταμπουρώνονται στο Ελαφονήσι, ελπίζοντας ότι οι Τούρκοι δεν θα έβρισκαν το αβαθές πέρασμα που οδηγεί στο Νησί. Μαζί τους και 40 ένοπλοι Κρητικοί.
Ο Αιγύπτιος Ιμπραήμ Πασάς είχε ενημερωθεί για το πέρασμα( μια στενή υποθαλάσσια λωρίδα γης ανάμεσα στην στεριά και το νησί) από έναν Τουρκοκρητικό βοσκό από τα Τεμένια Σελίνου , τονΚαμπέρη ο οποίος αργότερα εισήχθη σε στρατιωτική σχολή την Αίγυπτο και έγινε στρατηγός. Άλλοι λένε πως το πρόδωσε ένα γαϊδουράκι που έψαχνε απεγνωσμένα να βρει το αφεντικό του.
Ήταν 24 Απριλίου, ανήμερα Πάσχα. Η μάχη ήταν άνιση αλλά σκληρή. Οι άντρες σφαγιάστηκαν. Οι γυναίκες και τα παιδιά ( 117 άτομα) πουλήθηκαν στα σκλαβοπάζαρα της Αιγύπτου.
Η μάχη της Αλαμάνας (Θερμοπυλών) (23 Απριλίου 1821)
Ο Χουρσίτ πασάς, που πολιορκούσε στα Ιωάννινα τον Αλή πασά, έστειλε τον Κιοσέ Μεχμέτ και τον Ομέρ Βρυώνη με 8.000 πεζικό και 900 ιππείς να καταπνίξουν την επανάσταση στη Στερεά Ελλάδα και έπειτα να προχωρήσουν στην Πελοπόννησο, για να ματαιώσουν τα σχέδια του Κολοκοτρώνη για την Τριπολιτσά. Ο κίνδυνος για την επανάσταση ήταν μεγάλος. Ο Διάκος και το απόσπασμά του, που ενισχύθηκαν από τους μαχητές οπλαρχηγούς Πανουργιά και Δυοβουνιώτη, αποφάσισαν να αποκόψουν την τούρκικη προέλαση στη Ρούμελη με την λήψη αμυντικών θέσεων κοντά στα στενά των Θερμοπυλών όπου οι Τούρκοι δεν θα είχαν την ευκαιρία να αναπτύξουν το ιππικό τους και την αριθμητική τους υπεροχή. Συνέχεια
Δοῦκας Ἔκτωρ-Ὁ θάνατος τοῦ Καραϊσκάκη, 1930
1827.— Στις 22 Απριλίου 1827 έγινε μια απρογραμμάτιστη μικροσυμπλοκή μεταξύ Ελλήνων και τούρκων στην περιοχή του σημερινού Νέου Φαλήρου και ο Καραϊσκάκης που ήταν άρρωστος λόγω της φυματιώσεως που τον βασάνιζε, βγήκε από τη σκηνή του να την σταματήσει. Μια σφαίρα όμως που κανείς δεν έμαθε ποτέ από που προερχόταν, τον χτύπησε θανάσιμα· πέθανε την επόμενη 23 Απριλίου ημέρα της ονομαστικής του γιορτής.
Στὸ τραγούδι ἡ “μικρὴ” Τζένη Ξεφτέρη ποὺ βλέπει μὲ τὰ μάτια τῆς ψυχῆς της. Στίχοι : Θεόδωριος Σαντᾶς, Μουσικὴ: πατὴρ Θεόδωρος Τσαμπατζίδης. Συγκλονιστική ερμηνεία!
Ένα συγκλονιστικό βίντεο που σκορπά ρίγη συγκινήσεως σε κάθε πραγματικό Έλληνα:
Η μικρή Ελληνοπούλα Ευγενία Ξεφτέρη (τυφλή εκ γενετής) τραγουδά με ανεπανάληπτο τρόπο το δημοτικοφανές τραγούδι για τον Μεγάλο Γεώργιο Καραϊσκάκη.
Ευγενία Ξεφτέρη.
Ένα τυφλό αηδονάκι, που όσα δεν μπορεί να δει με τα ματάκια του τα τραγουδάει με την καρδιά του.
Συνέχεια
Αντέχουμε... 