Δοῦκας Ἔκτωρ-Ὁ θάνατος τοῦ Καραϊσκάκη, 1930
1827.— Στις 22 Απριλίου 1827 έγινε μια απρογραμμάτιστη μικροσυμπλοκή μεταξύ Ελλήνων και τούρκων στην περιοχή του σημερινού Νέου Φαλήρου και ο Καραϊσκάκης που ήταν άρρωστος λόγω της φυματιώσεως που τον βασάνιζε, βγήκε από τη σκηνή του να την σταματήσει. Μια σφαίρα όμως που κανείς δεν έμαθε ποτέ από που προερχόταν, τον χτύπησε θανάσιμα· πέθανε την επόμενη 23 Απριλίου ημέρα της ονομαστικής του γιορτής.
Στὸ τραγούδι ἡ “μικρὴ” Τζένη Ξεφτέρη ποὺ βλέπει μὲ τὰ μάτια τῆς ψυχῆς της. Στίχοι : Θεόδωριος Σαντᾶς, Μουσικὴ: πατὴρ Θεόδωρος Τσαμπατζίδης. Συγκλονιστική ερμηνεία!
Ένα συγκλονιστικό βίντεο που σκορπά ρίγη συγκινήσεως σε κάθε πραγματικό Έλληνα:
Η μικρή Ελληνοπούλα Ευγενία Ξεφτέρη (τυφλή εκ γενετής) τραγουδά με ανεπανάληπτο τρόπο το δημοτικοφανές τραγούδι για τον Μεγάλο Γεώργιο Καραϊσκάκη.
Ευγενία Ξεφτέρη.
Ένα τυφλό αηδονάκι, που όσα δεν μπορεί να δει με τα ματάκια του τα τραγουδάει με την καρδιά του.
Ο πατήρ Θεόδωρος Τσαμπατζίδης που έχει γράψει την μουσική και ο Θεόδωρος Σάντας (τους στίχους). Την Ευγενία συνοδεύει η νεανική χορωδία του ιερού ναού Αγίου Παντελεήμονος Καλαμαριάς και το τραγούδι πρωτοακούστηκε την 25η Μαρτίου 2009 σε ειδική εορταστική εκδήλωση.
Θαυμάστε στίχους:
Στὴ Δόμβραινα στὸ Δίστομο ἡ δόξα σου θὰ μείνει
κι ἡ νίκη τῆς Ἀράχοβας χορὸς κλεφτῶν θὰ γίνει.
Ἀπ’ τὸ φλασκὶ κρασὶ θὰ πιοῦν θὰ σφάξουν τὰ κριάρια
θὰ παραβγοῦν στὸ τρέξιμο τὰ ἄξια παλικάρια.
Βάστα καρδιά, βάστα ψυχὴ Βάστα Καραϊσκάκη
μὴ γονατίσει ὁ ραγιὰς θρύλε ἀπ’ τὸ Μαυρομάτι.
Τὰ ἀπροσκύνητα βουνὰ γενοῦν παλικαράδες
τοὺς σταυραϊτοὺς τῆς Ρούμελης νὰ πολεμοῦν ἀγάδες.
Μὲ κλεφτοπόλεμο λυγᾶς τὸν Τοῦρκο τὸ στρατάρχη
καὶ τὸ ὀρδὶ τοῦ Κιουταχῆ ἄχτι σὲ ἔχει ἄχτι.
Σὲ καίει τῆς φθίσης πυρετὸς τῆς Διμισκῆ βλαστάρι
μὰ σὺ καβάλα σὲ ἄλογο μὲ τοῦ ρωμιοῦ τὴ χάρη.
Βάστα καρδιά, βάστα ψυχὴ Βάστα Καραϊσκάκη
μὴ γονατίσει ὁ ραγιὰς θρύλε ἀπ’ τὸ Μαυρομάτι.
Τὰ ἀπροσκύνητα βουνὰ γενοῦν παλικαράδες
τοὺς σταυραϊτοὺς τῆς Ρούμελης να πολεμοῦν ἀγάδες.
Απρίλη μέρα τ’ Ἀη Γιωργιοὺ σὲ βρίσκει μαῦρο βόλι
στὸ Φάληρο ἀρχιστράτηγε καὶ μένει ἡ Ἑλλάδα μόνη.
Σὲ κλαῖν τοῦ Βάλτου τὰ χωριὰ σὲ κλαῖν καπεταναῖοι
τὸ μοναστήρι τοῦ Προυσοῦ κι οἰ Κολοκοτρωναίοι
Βάστα καρδιά, βάστα ψυχή. Βάστα Καραϊσκάκη
μὴ γονατίσει ὁ ραγιὰς θρύλε ἀπ’ τὸ Μαυρομάτι.
Τὰ ἀπροσκύνητα βουνὰ γενοῦν παλικαράδες
τοὺς σταυραϊτοὺς τῆς Ρούμελης νὰ πολεμοῦν ἀγάδες.
Βάστα καρδιά, βάστα ψυχή!
Στίχοι: Θεοδώρου Σαντᾶ – Μουσική: π. Θεοδώρου Τσαμπατζίδη
ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ: Φθίση = Φυματίωση, Φλασκὶ = παγούρι, ξύλινο δοχεῖο , Ὀρδὶ = Στρατόπεδο, Ζωὴ Διμισκὴ : Μάνα τοῦ Καραϊσκάκη, καλόγρια στὸ μοναστήρι τοῦ Ἀη- Γιωργοῦ Βάλτος:Ἐπαρχία τοῦ Νομοῦ Αἰτωλοακαρνανίας τῆς Στερεᾶς Ἑλλάδας στὴν περιοχὴ τοῦ Μακρυνόρους καὶ τῶν ὀρέων τοῦ Βάλτου. Μοναστήρι Προυσού: Βρίσκεται στὴν Εὐρυτανία, μία ὥρα περίπουἀπὸ τὸ Καρπενήσι. Εκεί εἶχε πάει γιὰ ἀνάρρωση ὁ Καραϊσκάκης ἀπὸ τὴ φυματίωση καὶ χάρισε τὸ ἄλογό του στὴν Παναγία, ὅταν ἔγινε καλά. http://gym-mous-thess.thess.sch.gr/EK…
*******************
«Άναψε ο πόλεμος πολύ· ήρθε κι ο Καραϊσκάκης. Τότε τού λέγω «Σύρε οπίσου να πάψη ο πόλεμος ότι το βράδυ θα
κινηθούμεν. — Μου λέγει, στάσου αυτού με τους ανθρώπους κι εγώ φεύγω». Τότε σε ολίγον μαθαίνω ότι εβαρέθη ο Καραϊσκάκης. Πάνω εκεί μαζευόμαστε, τηράμεν ήτανε βαρεμένος εις τ’ ασκέλι παραπάνω εις τα φτενά. Μαζοχτήκαμε όλοι εκεί. Μας είπε με χωρατά˙
«Εγώ πεθαίνω, όμως εσείς να είστε μονοιασμένοι και να βαστήξετε την πατρίδα».
από το Ελληνικό Ημερολόγιο
το ξόδι του Ήρωα- από το Αβέρωφ
.
ΑΘΑΝΑΤΟΣ!
.
Αντέχουμε... 