Οι αγιασμένοι γονείς του αγίου Γεωργίου, Γερόντιος και Πολυχρονία

Στὶς 23 Ἀπριλίου ἡ ἁγία μας Ἐκκλησίαμαζὶ μὲ τὸν ἔνδοξο ἅγιο μεγαλομάρτυραΓεώργιο τὸν Τροπαιοφόρο ἑορτάζει καὶ τὴ μάρτυρα μητέρα του, τὴν ἁγία Πολυχρονία. Πολυχρονία! Μιὰ γυναίκα ἀπὸφημισμέ νο ἀρχοντικὸ γένος τῆς Καπ παδοκίας. Μὲ πατρίδα τὴ Λύδδα (Διόσπολη)τῆς Παλαιστίνης. Δὲν θαμπώθηκε ἀπὸ τὰἐπίγεια πλούτη της οὔτε ἀγάπησε τὶς ματαιότητες τοῦ φθαρτοῦ κόσμου. Ἐπέλεξετὸν σεμνὸ καὶ ἔντιμο οἰκογενειακὸ βίο μὲ σύζυγο τὸν συγκλητικὸ Γερόντιο τὸνΣτρατηλάτη, ὁ ὁποῖος ἀρχικὰ ἦταν εἰδωλολάτρης.

Τὸ μικρό τους παιδὶ ἡ Πολυχρονία τὸ βάπτισε κρυφὰ σ’ ἕνα μοναστήρι τῆς περιοχῆς τῆς Ἀρμενίας καὶ τὸ ὀνόμασε Γεώργιο, τὴν ἐποχὴ ποὺ ἄρχισε νὰ πνέει ἰσχυρὸς ὁ ἄνεμος τοῦ σκληροῦ διωγμοῦτοῦ Διοκλητιανοῦ.

Τὰ χριστιανικά της καθήκοντα ἡ πιστὴ σύζυγος καὶ μητέρα τὰ ἀσκοῦσε μὲ ἀκρίβεια καὶ σύνεση.Mε τὴν καλοσύνη καὶ τὴν πραότητά της μετάγγιζε στὸν εἰδωλολάτρη σύζυγό της τὴν εἰρήνη τοῦ Χριστοῦ καὶ ἔτσι αὐτὸς σύντομα μεταστράφηκε στὸ χριστιανισμό.

Λίγο ἀργότερα ὁ Κύριος κάλεσε κοντά Του τὸν Γερόντιο, ἀφήνοντας στὰ χέριατῆς πιστῆς συζύγου του τὸν Γεώργιο σὲ ἡλικία τότε μόλις 10 ἐτῶν.

Ἡ πονεμένη χήρα Πολυχρονία συνέχισε τώρα μὲ περισσότερη ἐπιμέλεια νὰσταλάζει στὴν ψυχὴ τοῦ μονάκριβου παιδιοῦ της τὴν οὐράνια διδασκαλία τῆς χριστιανικῆς πίστεως.

Καὶ ὅσο περνοῦσαν τὰ χρόνια, ἕναν πόθο εἶχε γιὰ τὸν γυιό της: νὰ μὴν καταστραφεῖ ἡ εὐγένεια τῆς ψυχῆς του, νὰ μὴ χαθεῖ ἡ πίστητου, νὰ μὴν ἀφομοιωθεῖ ἀπὸ τὸ ρεῦμα τῆς ἀποστασίας τῆς ἐποχῆς του.Ἔβλεπε ἡ Πολυχρονία τὸν γυιό της. Καὶ χαιρόταν καὶ δόξαζε τὸν Θεό,γιατὶ στὴν ἄνοιξη τῆς ζωῆς του ἀνθοφοροῦσε πλούσιες ἀρετές. Ἦταν ὡραῖος, εὐγενής, γενναῖος, μὲ σύνολο ζηλευτῶν χαρισμάτων!

Ὅλα αὐτὰ τὸν ἔκαναν σύντομα νὰ ἑλκύσει τὴν εὔνοια τοῦ Διοκλητιανοῦ καὶ νὰ διακριθεῖ καὶ νὰ διαπρέψει. Σὲ ἡλικία 18 ἐτῶν ὁ Γεώργιοςκατεῖχε τὸ ἀξίωμα ὄχι μόνο τοῦ Τριβούνου ἀλλὰ καὶ τοῦ Δούκα (Διοικητοῦ) στὸ Τάγμα τῶν Ἀνικιώρων τῆς αὐτοκρατορικῆς αὐλῆς. Μὲ τὸ γενναῖο ἀλλὰ καὶ σεμνὸ χριστιανικό του ἦθος ὁδήγησε στὴ χριστιανικὴ πίστη 11 ἀνώτατους ἀξιωματικοὺς καὶ τὴ βασίλισσα Ἀλεξάνδρα, σύζυγο τοῦ Διοκλητιανοῦ, μαζὶ μὲ τοὺς τρεῖς ὑπηρέτες της.

Ὅλα αὐτὰ βέβαια ἐξαγρίωσαν τὸν σκληρὸ τύραννο. Καὶ ἄρχισαν ἀνακρίσεις καὶ βασανιστήρια, ποὺ κράτησαν πάνω ἀπὸ δύο χρόνια. Ὅλο αὐτὸ τὸ διάστημα κοντὰ στὸν Γεώργιο συμπαραστεκόταν μυστικὰ ἡ μητέρα του Πολυχρονία. Μὲ τὰ φλογερά της λόγια τὸν ἐνθάρρυνε νὰ μὴ δειλιάσει. Καὶ μὲ τὴν εὐλάβειά της πρὸς τὸν Θεὸ τὸν συγκινοῦσε καὶ τὸν στερέωνε στὴν πίστη. Τόσο στὴ σκοτεινὴ φυλακὴ ὅσο καὶ κατὰ τὴ διάρκεια τῶν μαρτυρίων ἡ πιστὴ μητέρα Πολυχρονία φρόντιζε γιὰ τὴ θεία Κοινωνία τοῦ παιδιοῦ της!…

Ὅμως οἱ κινήσεις της φανερώθηκαν. Τὴν εἶδαν τὰ μάτια τοῦ φοβεροῦ διώκτη Διοκλητιανοῦ καὶ τὴν ἀναζήτησε: «Ποιὰ εἶναι αὐτὴ ἡ τολμηρὴ γυναίκα; Τί θέλει; Τί ρόλο παίζει;». Ἡ Πολυχρονία παραδόθηκε καὶ ἄτρομα ἔδωσε ἀπάντηση στὴν ἀπορία τοῦ βασιλιᾶ:«Μὲ λένε Πολυχρονία», τοῦ εἶπε, «καὶ εἶμαι χριστιανή, ὅπως καὶ ὁ γυιός μου ὁ Γεώργιος. Μάταια νομίζεις ὅτι τὸν τιμωρεῖς. Αὐτὸς στεφανώνεται μὲ μεγάλη δόξα ἀπὸ τὸν βασιλέα μας Χριστό!»

Ἡ μικρὴ αὐτὴ ὁμολογία ἦταν ἀρκετὴ γιὰ νὰ συλλη-φθεῖ καὶ νὰ βασανισθεῖ σκληρὰ ἡ πιστὴ Πολυχρονία…. Καὶ αὐτή, ἀσάλευτη, γενναία, ἡρωική…, ἄντεχε, ὑπέμενε,προσευχόταν καὶ χαιρόταν. Μέχρι τὴ στιγμή ποὺ ἡ ψυχή της φτερούγισε ἐλεύθεραπρὸς  τὸν Κύριο Ἰησοῦ Χριστό!Μαρτύρησε τὴν ἴδια ἡμέρα ποὺ μαρτύρησε καὶ ὁ γυιός της.

Ὁ Γεώργιος πρὶν παραδώσει τὴν ψυχή του στὸνΚύριο εἶχε δώσει ἐντολὴ στὸν ἔμπιστο ὑπηρέτη του Πασικράτη νὰ τὸν θάψει μαζὶ μὲ τὴ μητέρα του στὴΛύδδα τῆς Παλαιστίνης. Στὰ χώματα ἐκεῖνα ἀναπαύονταν εὐτυχισμένοι μαζί, μητέρα καὶ γυιός, μέχρι τὴν ἐποχὴ τῶν Σταυροφόρων, κατὰ τὴν ὁποία οἱ Λατίνοι ἀπέσπασαν τὰ ἱερὰ λείψανα τῆς ἁγίας Πολυχρονίας και τα μετέφεραν στη Δύση.

Κάθε εὐλαβὴς προσκυνητὴς περιδιαβαίνοντας τὰ μνημεῖα τῶν Ἐκκλησιῶν στὴν ἁγιοτόκο Καππαδοκία μένει ἔκθαμβος ἀπὸ τὶς ἁγιογραφίες μὲ τὰ μαρτύρια τοῦ ἁγίου Γεωργίου καὶ τῆς μητέρας του Πολυχρονίας.

Εἴθε μὲ τὶς πρεσβεῖες τῆς ἁγίας Πο λυχρονίας νὰ 

αναδεικνύονται στὶς μέρες μας μητέρες, ποὺ ὄχι μόνο

νὰ γεννοῦν παιδιά, ἀλλὰ καὶ νὰ τὰ ἀναγεννοῦν ἐν Χρι-

στῷ καὶ νὰ τὰ «προπονοῦν» γιὰ νὰ γίνουν ἅγιοι.

Αμήν!

(αναδημοσίευση)

H Αγία Πολυχρονία και ο ο άγιος Γεώργιος

ασματική ακολουθία:ΕΔΩ

.

Ο ΑΓΙΟΣ ΓΕΡΟΝΤΙΟΣ- Στα χρόνια αυτά αυτοκράτορας στη Ρώμη ήταν ό Διοκλητιανός, φοβερός πολέμιος του Χριστιανισμού. Ό Διοκλητιανός, βλέποντας πόσο γρήγορα διαδιδόταν ή θρησκεία του Ναζωραίου, αποφάσισε να κηρύξει για μια ακόμα φορά διωγμό ένατίον των χριστιανών.

Απεσταλμένοι του μετέφεραν σε όλη την αχανή αυτοκρατορία την επείγουσα διαταγή. Όλοι οί διοικητές, μόλις την έλαβαν, προσπάθησαν με περισσό ζήλο να την εφαρμόσουν.

Το ίδιο έγινε καί στην επαρχία της Καππαδοκίας. Από τους πρώτους χριστιανούς πού συνελήφθησαν ήταν καί ό πατέρας του Γεωργίου. Ό δεκάχρονος Γεώργιος μαζί με τη μητέρα του παρακολούθησε την δίκη καί την ομολογία του πατέρα του ότι είναι χριστιανός καί ότι την πίστη του δεν την αλλάζει με τίποτε. Άκουσε δε τον πατέρα του να άπαντα στον έπαρχο: «προτιμώ να πεθάνω για την πίστη του Χρίστου παρά να τον αρνηθώ, έστω κι αν μου προσφέρεις, δλα όσα μου έταξες». “Ακουσε ακόμα από το στόμα του έπαρχου την απόφαση ότι καταδικάζεται σε θάνατο, διότι περιφρόνησε τους Θεούς της Ρώμης.Στή συνέχεια είδε βάρβαρους στρατιώτες να τον σέρνουν στον τόπο οπού εκτελούνταν οί θανατικές καταδίκες. Εκεί μπροστά στα μάτια εκατοντάδων ειδωλολατρών που φώναζαν, είδε τον πατέρα του να παραδίδει την αγία του ψυχή στα χέρια φωτεινών αγγέλων, οί όποιοι την μετέφεραν στο θρόνο του Θεού.


«Ό πατέρας σου, παιδάκι μου, του είπε ή αγία του μητέρα, πήγε κοντά στο θρόνο του Θεού, έκεϊ πού τόσο πολύ ποθούσε να ζήσει. Εμείς μπορεί να μην τον βλέπουμε, αλλά αυτός όμως είναι κοντά μας καί μας φυλάγει από κάθε κακό. Το σπίτι μας απέκτησε έναν μεγάλο καί ισχυρό προστάτη. Μακάρι να μας αξιώσει ό Θεός να ομολογήσουμε την πίστη μας καί να προσφέρουμε τη ζωή μας θυσία σ’ Αυτόν. Δεν πρέπει, παιδί μου, να λυπάσαι. γιατί έχασες τον πατέρα σου, μια μέρα καί πάλι θα συναντηθούμε. Έμεΐς οι χριστιανοί πιστεύουμε, όπως γνωρίζεις, ότι έχουμε ψυχή αθάνατη καί ότι κάποια μέρα θα αναστηθούμε καί θα ζοϋμε ατελεύτητα κοντά στο θρόνο του Θεού».(από εδώ)

.(διευκρύνηση:δεν μπόρεσα να βρα άλλη αναφορά για την αγιότητα του αγίου Γεροντίου, παρά στην παραπάνω πηγή, όπου παρατίθεται χωρίς βιβλιογραφία. Επομένως την παραθέτω με κάποια επιφύλαξη. Αλεξία- momyof6)

εικόνα:ο άγιος Γεώργιος με τους γονείς του