Όταν ο άγιος Αχίλλειος συνάντησε τον άγιο Δημήτριο, πριν την άλωση των πόλεών τους…

(με αφορμή την μνήμη του πολιούχου της Λάρισας, αγίου Αχιλλείου- 15 Μαΐου)

Ο ά­γιος Δη­μή­τριος και Α­χί­λει­ος πριν την ά­λω­ση

Τον και­ρό κα­τά τον ό­ποι­ο έ­μελ­λε να κυ­ρι­ευ­θεί η Θεσ­σα­λο­νί­κη α­πό τους Ά­γα­ρη­νούς,

πο­ρευ­ό­με­νοι κά­ποι­οι ευ­λα­βείς χρι­στια­νοί προς τη Θεσ­σα­λο­νί­κη, για την ε­ορ­τή του Α­γί­ου, έ­φθα­σαν στη βα­σι­λι­κή ο­δό, η ο­ποί­α εί­ναι στο Βαρ­δά­ρι.

­Εκεί, εί­δαν ό­φθαλ­μο­φα­νως κά­ποι­ο στρα­τι­ώ­τη, ο ο­ποι­ος ερ­χό­ταν α­πό τη Θεσ­σα­λο­νί­κη, και άλ­λον Αρ­χι­ε­ρέ­α, ο ό­ποι­ος ερ­χό­ταν α­πό το δρό­μο της Λά­ρι­σας. Ό­ταν συ­ναν­τή­θη­καν, ο στρα­τι­ώ­της ά­πε­τά­θη προς τον Αρ­χι­ε­ρέ­α και εί­πε:

Λίγο πριν την ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ, σε έναν καφενέ στην Σαμψούντα…

Οι θαμώνες του παραλιακού καφενείου του Σουκρή αγά, χαμένοι μέσα στους καπνούς των τσιγάρων και των ναργιλέδων, άκουγαν με προσοχή το γραμμόφωνο που σκορπούσε τους ήχους ενός μελαγχολικού αμανέ στο μισοσκόταδο. Καθισμένοι παρέες – παρέες γύρω στα ξύλινα τραπέζια, ρουφούσαν την υγρή νικοτίνη και βούλιαζαν σε μια ναρκωτική και απόκοσμη ρέμβη. Κάπου – κάπου άλλαζαν καμμιά κουβέντα συναμεταξύ τους, ή έσκυβαν ο ένας στο αυτί του άλλου , για να πουν κανένα χοντρό αστείο και να ξεσπάσουν μετά σε πνιχτά γέλια, που έμοιαζαν με φωνές κρωκτικών πουλιών σ’ έρημο δάσος.

Στο βάθος της αίθουσας ξεχώριζε μια παρέα κάπως επίσημη. Τα μέλη της φορούσαν

Η ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΤΟΥ ΠΟΝΤΟΥ – Διδακτικὸ ἐγχειρίδιο

.

Δημοσιεύτηκε  από την Ποντιακή Κοινότητα του Σικάγο “Ξενητέας” το 2206 στην αγγλική γλώσσα και το 2007 στη ελληνική.

Μεταφέρουμε ένα μικρό απόσπασμα – δείτε ολόκληρο το εξαιρετικό έργο πατώντας ΕΔΩ

.

.Μετὰ τὴν ἔναρξη τοῦ Α’ Παγκοσμίου Πολέμου τὸ 1914, ἡ Τουρκία ἐνώθηκε μὲ τὶς Κεντρικές δυνάμεις ποὺ ὀδηγούνταν ἀπὸ τὴ Γερμανία καὶ ἔτσι πολεμοῦσε τοὺς Συμμάχους, περιλαμβανομένης τῆς Ρωσίας. Ὅταν ἄρχισε ἡ Γενοκτονία τῶν Ἀρμενίων τὸ 1915, οἱ διώξεις κατὰ τῶν Ποντίων Ἑλλήνων αὐξήθηκαν δραματικὰ. Ἡ κυβέρνηση ὁργάνωσε  ἀποκλεισμὸ τῶν ἑλληνικῶν ἐπιχειρήσεων καὶ ἐνθάρρυνε τὶς ἐπιθέσεις τῶν τουρκικῶν ἀτάκτων ὀμάδων καὶ τῶν τούρκων γειτόνων κατὰ τῶν Ἑλλήνων κατοίκων.