ΕΛΛΗΝΩΝ ΥΜΝΟΣ-όσο θα ζει η Ελλάδα μας, Μητέρα τρισμεγάλη, τη Δόξα Σου θα ψάλλει!

Μεσ’ στού πολέμου τον καπνό και την ανεμοζάλη,

θερμό η ψυχή μας, Δέσποινα, τραγούδι θα σου ψάλει.

Δος να το πάρη ανάλαφρα στα μύρα της η αύρα

και να το φέρη ως τ’ άχραντα παρθενικά σου αυτιά,

.

Η Άχραντος Κοίμησις της Παναγίας

Το σπιτάκι της Μέλιας

Εικόνα από:www.diakonima.gr

του Φώτη Κόντογλου

Σήμερα, 15 Αυγούστου, η Εκκλησία μας γιορτάζει την Κοίμηση της Παναγίας.

Στη θρησκευτική γλώσσα το θάνατο των αγίων δεν τον λένε τελευτή, αλλά τον λένε Κοίμηση, για την μακαριότητα που έχει η λέξη και για δείξουνε πως δεν πεθάνανε αλλά πως κοιμούνται γλυκά, κατά τα λόγια που είπε ο Χριστός στους μαθητάδες του για τον Λάζαρο : «Λάζαρος ὁ φίλος ἡμῶν κεκοίμηται» (Ιω. ια΄11), και στους συγγενείς της κόρης του αρχισυναγώγου, που έκλεγε και οδυρότανε : «τί θορυβεῖσθε καὶ κλαίετε; τὸ παιδίον οὐκ ἀπέθανεν, ἀλλὰ καθεύδει» (Μαρκ. έ 39).

Υστερώτερα οι Χριστιανοί λέγανε και για τους πεθαμένους ανθρώπους πως κοιμηθήκανε:« εκοιμήθη ο δούλος του Θεού τάδε».

Δεῖτε τὸ πρωτότυπο 1.226 ἀκόμα λέξεις

Ο τορπιλισμός της “Έλλης”, στο νησί της Μεγαλόχαρης (15 Αυγούστου 1940)

Το σπιτάκι της Μέλιας

.

(Δυο λόγια από την Μέλια): Στις 15 Αυγούστου το 1940, σε ειρηνική περίοδο, το καταδρομικό ΕΛΛΗ, σημαιοστολισμένο συμμετείχε στον εορτασμό της Κοιμήσεως της Θεοτόκου στην Τήνο. Είχε αγκυροβολήσει λίγο έξω από το λιμάνι του νησιού, με πλήρωμα 232 άνδρες και με κυβερνήτη τον πλοίαρχο Άγγελο Χατζόπουλο.

Λίγο πριν αρχίσει η περιφορά της Εικόνας της Μεγαλόχαρης, το ιταλικό υποβρύχιο Delfino με κυβερνήτη τον Aicardi, εξαπέλυσε υπούλως, τρεις τορπίλες.

Δεῖτε τὸ πρωτότυπο 317 ἀκόμα λέξεις

Η Παναγία Σουμελά (για παιδιά)

σήμερα που λειτουργείται το Μοναστήρι της, εκεί στο όρος του Μελά…

(για να μαθαίνουμε στα παιδιά μας την ιστορία της φυλής μας και να τους μεταδίδουμε την αγάπη για τις αλησμόνητες πατρίδες…)

Στο πανέμορφο βουνό της Μακεδονίας Βέρμιο, στη καταπράσινη πλαγιά της Καστανιάς στη Βέροια, ανακαλύπτεις με συγκίνηση, ύστερα από σύντομη τραχιά ανάβαση, το ιερό προσκύνημα της Παναγίας Σουμελά. Είναι το προσκύνημα που έστησε και ύψωσε εδώ η πονεμένη ψυχή των Ελλήνων του Πόντου, για να τους θυμίζει το πάνσεπτο προσκύνημά τους στην πάτρια γη, κοντά στην Τραπεζούντα του Πόντου. Πώς μπορούσαν να ζουν πρόσφυγες – ακόμα και στη Μάνα Ελλάδα – χωρίς την παρηγοριά τους, χωρίς την χαρά τους, τη δόξα τους και στο στήριγμά τους, την Παναγιά «τους»;