ΝΑΥΜΑΧΙΑ ΤΗΣ ΣΑΛΑΜΙΝΟΣ (22α Βοηδρομιῶνος 480)

.

Σημαντικότατο σταθμό στην Αρχαία Ελληνική και Παγκόσμια Ιστορία αποτελούν οι αγώνες των Ελλήνων εναντίον των Περσών για την προάσπιση της ελευθερίας τους. Οι λαμπρές νίκες κατά των εκάστοτε εισβολέων επέτρεψαν στο Ελληνικό έθνος να περάσει από την εφηβική ηλικία στην ωριμότητα, ν’ αποκτήσει συνείδηση της δύναμης του και να δημιουργήσει τον κλασικό πολιτισμό του οποίου οι αρχές και τα ιδεώδη αποτέλεσαν τα θεμέλια του σημερινού ευρωπαϊκού πολιτισμού, επειδή ακριβώς οι αρχαίοι Έλληνες έζησαν και δημιούργησαν σε μια ελεύθερη κοινωνία.

Οι μεγάλοι αυτοί εθνικοί πόλεμοι είναι πόλεμοι καθαρά αμυντικοί, τους προκάλεσαν οι Πέρσες στην προσπάθεια τους να υποτάξουν τη ΝΑ Ευρώπη. Από την πλευρά της Ελληνικής ιστορίας τα Μηδικά, όπως καθιερώθηκε να ονομάζονται αυτές οι συγκρούσεις, είναι κυρίως οι τρεις περσικές εκστρατείες:

Α) του Μαρδόνιου στη Θράκη και τη Μακεδονία (492π.Χ.)
Β) του Δάτη και του Αρταφέρνη στο Αιγαίο και την Αττική (490π.Χ.) και
Γ) του Ξέρξη στην Κεντρική Ελλάδα (480 – 479π.Χ.)

.

H συνέχεια ΕΔΩ

 

Άγιος Γοβδελαάς και αγία Κασδόα: τα παιδιά του βασιλιά της Περσίας που μαρτύρησαν για τον Χριστό

ένας πρίγκηπας και μια πριγκίπισσα από την Περσία που αγάπησαν τον Χριστό και μαρτύρησαν κατά προσταγή του βασιλιά πατέρα τους!

Ο Χριστός φανερώνεται στις αγαθές ψυχές, ενώ η κακία του πονηρού κάνει απάνθρωπο ακόμα και έναν πατέρα και τον οδηγεί στην θανάτωση των παιδιών του...

Στα χρόνια του βασιλιά των Περσών Σαβωρίου, κατά το έτος 330 μ. Χ., ζούσε κάποιος Πέρσης, άρχοντας, συγγενής του βασιλιά, που ονομαζόταν Δάδας. Ο Δάδας ήταν πιστός Χριστιανός και δεν δίστασε να φανερώσει την πίστη του. Γι΄αυτό διεβλήθη στο βασιλιά και εκείνος πρόσταξε να δικαστεί από τον γιο του Γοβδελαά και από τον άρχοντα Αδραμέλεχ.

Εκείνοι, αφού τον ανέκριναν και δεν μπόρεσαν να τον πείσουν να αρνηθεί το Χριστό, πρόσταξαν να αναφτεί ένα μεγάλο καμίνι και να ριχτεί μέσα ο Δάδας. Ο αθλητής του Χριστού πλησίασε στο καμίνι και σχημάτισε πάνω του το σημείο του σταυρού. Αμέσως, ω του θαύματος, η φωτιά έσβησε και αντί για φλόγες ανέβλυσε νερό!

συνέχεια

“Με στεναχωρεί ο τρόπος ο κακός…”

 

Ερ: Με στεναχωρεί ο τρόπος ο κακός… Οι λέξεις οι λίγο χοντροκομμένες… Δεν ξέρω… Είμαι πολύ λεπτολόγος;

Γ.Γ.: Καταλαβαίνω το πρόβλημά σου, γιατί και εγώ υπήρξα έτσι. Σιγά- σιγά όμως κατάλαβα ότι ο άλλος δεν μπορεί  να σου δώσει περισσότερο  από αυτό που έχει. Έτσι;… Δεν έχει άλλο τρόπο εκφράσεως.

Έτσι μεγάλωσε στο σπίτι του, στο περιβάλλον του. πχ Αντί να σου πει: «Σε παρακαλώ, πήγαινε λίγο πιο εκεί να περάσω» σου λέει: «Ε, στάσου ντε να περάσω!»

Εσένα αυτό μπορεί να σε σοκάρει. Γι αυτόν όμως και το περιβάλλον του αυτό δεν είναι τίποτα και κανείς δεν πρόκειται να το παρεξηγήσει.