Γανωτής Κων/νος, φιλόλογος
Θέλω να μιλήσω στα παιδιά, δηλαδή στους νέους τους σημερινούς, να τους εκδηλώσω την ιδιαίτερη συγκίνηση που νιώθω όταν βλέπω νέα ζευγάρια να πηγαίνουν στην εκκλησία να παντρεύονται και λέγω: “για κοίταξε να δεις αυτά τα παιδιά, είναι πολύ ανώτερα στον ηρωισμό από εμάς του παλιού καιρού που δεν μπορούσαμε να πλησιάσουμε μία κοπέλα εάν δεν την παντρευόμασταν και ενώ η κοινωνία τους έχει δώσει μεγάλη άνεση παρ’ όλα αυτά έχουμε την τόλμη να κάνουνε όχι σχέση όπως λένε αλλά οικογένεια”. Λέω, “κοίταξε, να κάτι καινούριοι μάρτυρες της εποχής μας, ιδιότυποι. Πού να το φανταζόμασταν τον παλιό καιρό ότι το να κάνεις οικογένεια σήμερα είναι η αποδοχή ενός μαρτυρίου”.
Θα εξηγηθώ γιατί, λέω “ένας νέος σήμερα που ξεκινά να κάνει οικογένεια, τι πλάνο έχει μπροστά στα μάτια του για την ζωή μέσ’ την οποία μπαίνει, μέσ’ τις υποχρεώσεις που αναλαμβάνει πλέον; Βέβαια έχει και χαρές η ζωή. Εντάξει”!
Αντέχουμε... 