Ή ενδομήτρια ζωή του παιδιού
Στις ημέρες μας πολλά παιδιά έρχονται στον κόσμο ανεπιθύμητα — σε μερικά μάλιστα δεν επιτρέπεται ούτε καν νά γεννηθούν. Κάθε παιδί πρέπει νά καλωσορίζεται με άγάπη από τήν οικογένεια. Ή αγάπη πού δέχεται ται ένα παιδί από τούς γονείς του στήν άρχή της ζωής του είναι αναντικατάστατη — είναι ένα ασφαλές θεμέλιο, πάνω στό όποίο μπορεί νά οικοδομήσει τή ζωή του η έλλειψη αυτής τής αγάπης αφήνει αθεράπευτα τραύματα, έκτος κι αν τό παιδί δεχθεί μια έξαιρετική χάρη άγάπης γιά τον Θεό. Πράγματι, οποίος στερείται τήν αγάπη των γονέων του στήν αρχή τής ζωής του, συχνά αδυνατεί νά ύπομείνει τούς ψυχικούς πόνους, άκόμη και τις μικρότερες «πληγές» πού όλοι δεχόμαστε άναπόφευκτα στή ζωή μας με τούς άλλους.
Γνωρίζουμε από τήν Άγια Γραφή και τούς βίους των άγίων ότι άκόμη και από τήν κοιλιά τής μητέρας του ένα παιδί μπορεί νά αισθανθεί τήν παρουσία του Θεού. Θά θυμάστε τον άγιο Ιωάννη τον Πρόδρομο, ό όποιος αναγνωρίζοντας τήν παρουσία τοϋ σαρκωθέντος Κυρίου, έσκίρτησε μέσα στήν κοιλιά τής μητέρας του. Επίσης στο βίο του αγίου Σεργίου διαβάζουμε ότι, όταν άκόμη ήταν στήν κοιλιά τής μητέρας του, έκραύγαζε στις πιο ιερές στιγμές τής Θείας Λειτουργίας.
Οί εντυπώσεις τις οποίες δέχεται ένα βρέφος κατά τή διάρκεια τής εγκυμοσύνης τής μητέρας του καθορίζουν σέ μεγάλο βαθμό τή φυσική, τή συναισθηματική, άκόμη καί τήν πνευματική του κατάσταση. Είναι καλό νά λαμβάνονται σοβαρά ύπ’ όψη οί συμβουλές των γιατρών γιά σωστή διατροφή κατά τή διάρκεια τής εγκυμοσύνης. Όμως ή σωματική φροντίδα του παιδιού δέν είναι άρκετή. Άν πρόκειται νά έρθει στον κόσμο ένα πνευματικό όν, οί γονείς (καί κυρίως ή μητέρα) πρέπει νά προσεύχονται συνεχώς γιά τό παιδί τους κατά τή διάρκεια της εγκυμοσύνης, αναγνωρίζοντας ότι τό παιδί ανήκει τόσο στον Θεό όσο καί σ’ αυτούς. Ή μητέρα θά πρέπει εξομολογείται καί νά κοινωνεί συχνά. Ένα παιδί ενδομήτρια ζωή του δέν πρέπει νά ύπόκειται σέ βίαιους θορύβους ή σέ ατμόσφαιρα, όπως αύτή πού δημιουργείται από διαπληκτισμούς ή άπό ορισμένες ταινίες.
Οί σκέψεις και τά συναισθήματα τής μητέρας δημιουργούν την ατμόσφαιρα μέσα στην οποία θά αναπτυχθεί τό μωρό. Ή καρδιά της πρέπει να ξεχειλίζει από ένα καλωσόρισμα άγάπης και προσευχής για το νέο της παιδί.
Μια γυναίκα πού περιμένει παιδί είναι καλό να προσεύχεται στή Μητέρα τού Θεού να εύλογηθεί ό καρπός καί τής δικής της κοιλίας. Ή Μητέρα τού Θεού είναι τό ιερό πρότυπο καί ό οδηγός όλων των παιδαγωγών, επειδή έφερε καί άνέθρεψε τό θείο παιδί — τό άνέθρεψε στον δικό μας κόσμο, πάνω σ’ αύτή τη γή.
Οί μαίες γνωρίζουν ότι τό νεογέννητο παιδί αναγνωρίζει τή φωνή τού πατέρα του, έπειδή τήν άκουγε κοντά στή μητέρα, όταν ακόμη βρισκόταν μέσα στην κοιλιά της. Ή στάση τού πατέρα απέναντι στο παιδί, ακόμη καί πριν από τή γέννησή του, καί ή άτμόσφαιρα τού σπιτιού είναι πολύ σημαντικές γιά τήν πνευματική άνάπτυξη τού παιδιού.
Ή γέννηση τού παιδιού
Ό Χριστός είπε ότι, όταν γεννηθεί ένα παιδί, ή μητέρα ξεχνάει τούς πόνους της «διά τήν χαράν ότι έγεννήθη άνθρωπος εις τον κόσμον»(Ιω. 16-21). Τά λόγια Του δείχνουν ότι γιά τον “Ιδιο τον Θεό ή γέννηση τού κάθε παιδιού είναι ένα γεγονός: κάθε πρόσωπο είναι στά μάτια τού Θεού μοναδικό, είναι ένας «άλλος»,ένα «εσύ».
Ένας γέροντας συμβούλεψε κάποια μητέρα ή οποία σύντομα θά γεννούσε νά βάλει μιά πνευματική σφραγίδα στο παιδί λέγοντας την προσευχή του Ιησού κατά τή διάρκεια τής παραμονής της στο νοσοκομείο, ακόμη καί τήν ώρα του τοκετού.
.
από το βιβλίο: Σκέψεις για τα παιδιά στην ορθόδοξη Εκκλησία σ΄μερα, της μοναχής Μαγδαληνής, Ι. Μονή Τιμίου Προδρομου, Έσσεξ Αγγλίας
πίνακας της Katie m. Berggren, “η ζωγράφος της μητρότητας”
για την αντιγραφή : ιστολόγιο “Αντέχουμε…”
Αντέχουμε... 