“Το Χριστόψωμο” του Α. Παπαδιαμάντη πρωτοδημοσιεύτηκε στην “Εφημερίδα” το 1887 και έμεινε ξεχασμένο μέχρι τα Χριστούγεννα του 1941, οπότε ο Γιώργος Βαλέτας το συμπεριέλαβε στο τιμητικό για τον Παπαδιαμάντη τεύχος της Νέας Εστίας.
Συνταγή για χριστόψωμο :ΕΔΩ
Λίγα λόγια εισαγωγικά:
Το Χριστόψωμο είναι ένα τραγικό διήγημα .Στο κείμενο αποτυπώνεται η εικόνα της “κακιάς πεθεράς” και της “άτυχης νύφης” που είναι άτεκνη και θεωρείται στείρα. Η πεθερά λατρεύει το μονάκριβο γιο της και απεχθάνεται τη νεαρή κοπέλα που τον έχει παντρευτεί και δεν έχει κατορθώσει να τεκνοποιήσει. Προσπαθεί να υπονομεύσει τη σχέση της νύφης με τον άνδρα της και στο τέλος, αποφασίζει να της δωρίσει ένα δηλητηριασμένο “χριστόψωμο”.Αλλά ” όποιος σκάβει λάκκο για άλλον, πέφτει ο ίδιος μέσα”.Τελικά το χριστόψωμο θα φαγωθείαπό το ναυτικό γιο που γύρισε νωρίτερα στο σπίτι του…και φυσικά θα δηλητηριασθεί και θα πεθάνει. Το αριστουργηματικό ως προς την πλοκή και τη σκηνική οικονομία διήγημα αποτυπώνει εύγλωττα το ρόλο και τη θέση της γυναίκας στην κλειστή νησιωτική κοινωνία (προφανώς της Σκιάθου) στα τέλη του 19ου αιώνα .
Ας απολαύσουμε τον μεγάλο κυρ-Αλέξανδρο, με τα μηνύματα που εκείνος ξέρει να περνά μέσα από τα διηγήματά του…
Αντέχουμε... 