3.1.1911:πέρασε ψάλλοντας στην αιωνιότητα ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης…

..αναπαύσου, κυρ-Αλέξανδρε, από τους κόπους της σκληρής, αλλά γεμάτης προσφορά ζωής σου. Το έργο σου μας στηρίζει και μας εμπνέει για τα ωραία και τα υψηλά, όσα δεν “μαυρίζουν” από τις δυσκολίες του κόσμου αυτού.Παντοτινά ευγνώμονες σε εσένα που εν ζωή δεν ευτύχησες να δεις

“Φροντίδα και ανατροφή της ψυχής” (από τους λόγους του οσίου Σεραφείμ του Σαρώφ)

ΦΡΟΝΤΙΔΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΨΥΧΗ

Ο άνθρωπος, όσο άφορα τό σώμα του, είναι σάν ένα αναμ­μένο κερί. Τό κερί αναπόφευκτα θά λιώσει. Έτσι καί ό άνθρωπος θά πεθάνει. Ή ψυχή όμως είναι αθάνατη, γι’ αυτό ή φροντίδα μας πρέπει νά είναι περισσότερο γιά τήν ψυχή παρά γιά τό σώμα «Τί ωφελήσει άνθρωπον έάν κερδήσει τόν κόσμον όλον, καί ζημιωθή τήν ψυχήν αύτού;» (Μαρκ. η ‘ 36).

 

ΑΝΑΤΡΟΦΗ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ

Ο άνθρωπος πρέπει πάνω άπ’ όλα νά φροντίζει γιά τήν ψυχή του. Ή τροφή της ψυχής είναι ό λόγος του Θεού. Ό λόγος του Θεού, όπως λέει ό άγιος Γρηγόριος ό θεο­λόγος, είναι αγγελικός άρτος μέ τόν όποιο τρέφονται οι ψυχές εκείνων πού αναζητούν τό Θεό.

Πρίν άπ’ όλα εί­ναι ανάγκη ν’ ασχολείται κανείς μέ τήν ανάγνωση της Καινής Διαθήκης καί του Ψαλτηρίου, τήν οποία ανάγνω­ση θά πρέπει νά κάνει όρθιος. Μέ αυτή τήν ανάγνωση ό νους φωτίζεται καί υφίσταται μιά θεία αλλοίωση.