Το έθιμο του δένδρου των Θεοφανείων (Φώτων) στις εκκλησίες του Λιτοχώρου

Το σπιτάκι της Μέλιας

Σωτήρης Μασταγκάς

ΛΑΟΓΡΑΦΙΑ ΚΑΙ ΛΙΤΟΧΩΡΟ

Το Λιτόχωρο, χωριό παλιό που συνδέεται και με τους εθνικούς μας αγώνες, χωριό που ανασαίνει στα ριζά του Ολύμπου, είναι πλούσιο σε γραφικότητες αλλά και σε φανερώματα του λαϊκού μας πολιτισμού, που μερικά απ’ αυτά ίσως σπάνια θα συναντήση κανείς σε άλλα χωριά του μακεδονικού και ευρύτερα του ελλαδικού χώρου.(…)

Όπως κι’ αν έχη τα περισσότερα από τα λαϊκά μας έθιμα που δένονται με την πίστη μας και μάς διασκεδάζουν, συγχρόνως είναι φωνές που μας έρχονται από τα σπλάχνα των ελληνικών αιώνων και μας συνδέουν με το μακρυνό εθνικό μας παρελθόν.

Βυζαντινή πρέπει να είναι και η προέλευσις ενός άλλου εθίμου του Λιτοχώρου, που από ό,τι ξέρω πουθενά αλλού στον τόπο μας δεν το συναντούμε. Το έθιμο του δέντρου της εκκλησίας, που εξακολουθεί να τηρήται.

Δεῖτε τὸ πρωτότυπο 588 ἀκόμα λέξεις

Φώτα- Ολόφωτα (διήγημα Αλεξ. Παπαδιαμάντη)

Φώτα σήμερα…και αξίζει να θυμηθούμε και να διαβάσουμε ένα από τα λιγότερα γνωστά διηγήματα του κυρ- Αλέξανδρου, που ωστόσο είναι γραμμένο με ιδιαίτερη ευαισθησία. Περιγράφει με καταπληκτικές εικόνες σκηνές οικογενειακής ζωής, τη γέννηση ενός βρέφους, τα έθιμα που γινόταν στα νεογέννητα…αλλά και τη σχέση πεθεράς και νύφης, τη σχέση μητέρας- γιου…Αγγίζει τις ψυχές όλων (είναι από τα αγαπημένα μου!).Ας το απολαύσουμε…

πίνακας του Γ. Κόρδη

Ἐκινδύνευε νὰ βυθισθῇ εἰς τὸ κῦμα ἡ μικρὴ βάρκα τοῦ Κωνσταντῆ τοῦ Πλαντάρη, πλέουσα ἀνάμεσα εἰς βουνὰ κυμάτων, ἕκαστον τῶν ὁποίων ἤρκει διὰ νὰ ἀνατρέψῃ πολλὰ καὶ δυνατὰ σκάφη καὶ νὰ μὴ ἀποκάμῃ, καὶ εἰς ἀβύσσους, ἑκάστη τῶν ὁποίων θὰ ἦτο ἱκανὴ

Η φύση εστράφη προς τα οπίσω! (αληθινό, θαυμαστό γεγονός τη νύκτα των Θεοφανείων)

φωτο:Ο Ιορδάνης ποταμός με πεντακάθαρα νερά, αμέσως μετά τις πηγές του όρους Ερμών

 Το 1910 ένα δωδεκάχρονο αγόρι σένα μικρό χωριό της Ηπεί­ρου, το Παλαιοσέλι Κονίτσης, ξημερώνοντας τα Θεοφάνεια (στις τέσ­σερις περίπου το πρωί) σηκώθηκε και