Η “αταξία” ενός αγίου- από την παιδική ηλικία του αγ. Γρηγορίου Νύσσης

10 Ιανουαρίου: μνήμη του αγ. Γρηγορίου επισκόπου Νύσσης

Από την ζωή του μεγάλου αυτού αγίου (ήταν αδελφός του Μεγάλου Βασιλείου, γόνος μιας οικογένειας αγίων-δείτε τον βίο του εδώ), επιλέξαμε ένα χαριτωμένο περιστατικό από τα παιδικά ή μάλλον εφηβικά χρόνια του. Αντέδρασε, γκρίνιαξε στην μητέρα του, απομακρύνθηκε από τις εκδηλώσεις τιμής των αγίων Σαράντα

 

Το θέαμα, ένα φοβερό πνευματικό όπλο

ΑΒΕΡΩΦ

Οι απόψεις του μαρξιστή Λέοντος Τρότσκυ για τη χρήση του θεάματος εναντίον του εκκλησιασμού

Δημοσιεύουμε αποσπάσματα από άρθρο του περιώνυμου Ρώσου μπολσεβίκου και μαρξιστή Λέοντος Τρότσκυ (1879-1940), ενός από τους ηγέτες της Οκτωβριανής Επανάστασης στη Ρωσία, δευτέρου μετά τον Βλαδίμηρο Λένιν, σχετικά με τη δύναμη του θεάματος (συγκεκριμένα του κινηματογράφου, τότε) ως μέσου απομάκρυνσης του λαού από τον εκκλησιασμό.

Το άρθρο αυτό, «Η βότκα, η Εκκλησία και ο κινηματογράφος»,πρωτοδημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Πράβντα» στις 12 Ιουλίου του 1923. Εμείς το δημοσιεύουμε αποσπασματικώς από αγγλική μετάφρασή του στο Διαδίκτυο (http://www.marxists.org/archive/trotsky/women/life/23_07_12.htm).

Το άρθρο είναι ενδεικτικό πολλών πραγμάτων, για ένα προσεκτικό ερευνητή της Νέας αντιχρίστου Εποχής (που ήδη άρχιζε με την είσοδο του 20ού αι.), ενδεικτικό της νοοτροπίας αλλά και των συνωμοτικών διεργασιών των εκάστοτε κυβερνητών, οι οποίες αποσκοπούν στη χειραγώγηση των πληθυσμών, αλλ’ επίσης ενδεικτικό και της πολύ ρηχής κατανόησης της Εκκλησιαστικής Λατρείας από τους εχθρούς της Εκκλησίας· σφάλμα που στοίχισε στους…

Δεῖτε τὸ πρωτότυπο 1.496 ἀκόμα λέξεις

Μικρό τραγούδι για την Ελλάδα

 

Δέν εἶναι τονισμένο σέ μουσική ἑνιαία σύνθεση. Οἱ στίχοι δέν ἔχουν ὁμοιοκαταληξία. Δέν εἶναι στήν ἴδια γλώσσα τονισμένο. Γράφτηκε ἀπό τʼ ἀρχαῖα χρόνια ὥς σήμερα.

«Ἐσεῖς οἱ Ἕλληνες εἶστε, καί σίγουρα θά μείνετε γιά πάντα, τά αἰώνια νιάτα τοῦ κόσμου». Εἶναι ἡ ἀπάντηση τοῦ Μαντείου τοῦ Ἄμμωνος στόν Πλάτωνα, ὅταν ρώτησε ὁ μεγάλος φιλόσοφος γιά τήν τύχη τοῦ κόσμου.

Καί ὁ Ἀριστείδης προσδιορίζει¹ τόν χῶρο τῆς Ἑλλάδας: «Ἡ μέν Ἑλλάς ἐν μέσῳ πάσης γῆς, ἡ δέ Ἀττική τῆς Ἑλλάδος, τῆς δέ χώρας ἡ πόλις, τῆς δ’ αὖ πόλεως ἡ ὁμώνυμος»! Ἡ Ἑλλάδα στή

Τὰ παιδιὰ μεγαλώνουν σ’ ἕνα ραγδαῖα μεταβαλλόμενο κόσμο

Πολὺ σημαντικὸ γιὰ τὴν προσφορὰ μιᾶς σωστῆς καὶ ὑπεύθυνης ἀγωγῆς εἶναι νὰ γνωρίζουμε καλὰ τὶς συν­θῆκες μέσα στὶς ὁποῖες μεγαλώνουν τὰ παιδιά μας, οἱ ἀποδέκτες τῆς ἀγωγῆς μας.
Εἶναι γεγονὸς ἀναμφισβήτητο ὅτι οἱ συν­θῆκες αὐτὲς ἔχουν ριζικὰ μεταβληθεῖ σὲ σχέση μὲ ὅ,τι ἴσχυε στὸ πολὺ πρόσφατο παρελθὸν καὶ μεταβάλλονται διαρκῶς, μάλιστα μὲ ἀνεξέλεγκτους ρυθμούς. Ὁ κόσμος στὸν ὁποῖο μεγαλώνουν τὰ παιδιά μας εἶναι ἕνας ραγδαῖα μεταβαλλόμενος κόσμος.
Τὸ πρῶτο ποὺ ἐν προκειμένῳ θὰ ἐπισημάνουμε εἶναι ὅτι ἡ οἰκογένεια δὲν ἀντιμετωπίζεται πιὰ ὡς θεοσύστατος θεσμός. Γι’ αὐτὸ καὶ πολλοὶ σήμερα ἀποφεύγουν νὰ τελέσουν τὸ ἱερὸ Μυστήριο τοῦ Γάμου, μὲ ἀποτέλεσμα νὰ στεροῦνται τὴν παντοδύναμη χάρη τοῦ Θεοῦ. Καταφεύγουν στὴ λύση τοῦ πολιτικοῦ γάμου ἤ, ἀκόμη χειρότερα, καὶ στὴ νομοθετικὰ πλέον κατοχυρωμένη ἐλεύθερη συμβίωση.