Μπροστά στις εκλογές…(σκέψεις μιας μητέρας)

 

Με αφορμή τις εκλογές (σκέψεις μιας μητέρας)

Έρχονται πάλι εκλογές σε μια χώρα που εδώ και χρόνια ταλανίζεται από την λεγόμενη «οικονομική κρίση». Ανάλυση της κατάστασης δεν χρειάζεται να γίνει, καθώς δεν υπάρχει σπίτι που να μην έχει βιώσει τις συνέπειές της. Ακόμα και τα μικρά παιδιά χρησιμοποιούν τον όρο και νιώθουν ότι πρόκειται για κάτι «βαρύ» και δύσκολο.

Οι λόγοι της κρίσης;… περισσότερο ηθικοί και πνευματικοί, παρά οικονομικοί, όπως θέλουν να μας την παρουσιάσουν.

Η ευθύνη του καθενός;… την γνωρίζει καλύτερα ο ίδιος. «Έκαστος εφ ο ετάχθη». Από εκεί και πέρα, εφόσον την αναγνωρίζει, κινείται αναλόγως.

Μεγάλο το δίλημμα μπροστά στην κάλπη, ο Θεός να μας φωτίζει να επιλέξουμε ορθά ως σύνολο και να φτάσουμε στο καλύτερο δυνατόν αποτέλεσμα για τη χώρα μας.

Ανοίγω το ραδιόφωνο, διαβάζω στο διαδίκτυο –τηλεόραση δεν βλέπω εξ επιλογής-  και με πιάνει απελπισία. Αυτό το χάος, αυτό το χάλι που επικρατεί, ανθρωπίνως δεν είναι δυνατόν να αλλάξει. Όσα οι άνθρωποι (βλέπε πολιτικοί, εκλογικό σώμα αλλά και ισχυρές επεμβάσεις ξένων συμφερόντων- έχουν περιπλέξει, έχουν δημιουργήσει ένα «γόρδιο δεσμό»… άνθρωπος δεν μπορεί να ξεμπλέξει.

 

Ελπίδα βρίσκουμε μόνο στον Θεό, εκεί η μόνη καταφυγή. Αλλά και Εκείνος για να επέμβει ζητεί την δική μας συγκατάβαση, σεβόμενος την ελευθερία μας. Και πώς να Του την δώσουμε, χωρίς αλλαγή νοοτροπίας και τρόπου ζωής, χωρίς συνολική « μετά-νοια» (αλλαγή νου, νοοτροπίας, τρόπου και στάσης ζωής)…

Ίσως χρειάζεται «παιδαγωγία» για να αντιληφθούμε την κατάσταση και να στραφούμε προς τον πραγματικό Σωτήρα.

Με τέτοιες σκέψεις καταλήγω ότι εκείνο που σίγουρα έχω χρέος να κάνω, ως μέρος της κοινωνίας και ως μάνα,  και που μπορώ να κάνω ,είναι να νοιάζομαι και να προσεύχομαι για την κατάσταση. Το «κλείσιμο» στον εαυτό μου και στις έννοιες μόνο της προσωπικής μου οικογένειας, θεωρώ ότι δεν θα μου συγχωρεθεί. (δες προσευχή με τους Ψαλμούς του αγίου Αρσενίου, για την πολιτική κατάσταση και τους άρχοντες).

Όπως έλεγε και ο άγιος Παΐσιος: «Η μάνα, εκεί που κάνει τις δουλειές της, δεν μπορεί να προσεύχεται;…»

Η συνεχής ενημέρωση, με τον περισπασμό που δημιουργεί, οι ειδήσεις με την χειραγώγηση της σκέψης που επιβάλλεται μέσα από τα μέσα ενημέρωσης, σίγουρα δεν βοηθούν σ΄ αυτή την προσπάθεια. Όπως έλεγε ο άγιος Σιλουανός, «οι ειδήσεις σκοτίζουν τον νου, ενώ η προσευχή τον φωτίζει».

Και αυτό που επίσης έχω χρέος να κάνω είναι να μάθω στα παιδιά μου να προσεύχονται. «Με τις προσευχές των μικρών παιδιών μπορούμε να κάνουμε θαύματα», έλεγε πάλι ο άγιος Παΐσιος.

Και ένας αγιασμένος Γέροντας, σε παλιότερες κρίσιμες στιγμές για την χώρα μας, είχε πει: «Βάλτε τα παιδιά σας να προσευχηθούν, εκείνα τα ακούει ο Θεός».

Τα παιδιά μας είναι το μέλλον της Πατρίδας μας και σε εκείνα οφείλουμε να επενδύσουμε, ως γονείς. Η ανατροφή που τους δίνουμε σήμερα δημιουργεί τους αυριανούς πολίτες αυτής της χώρας και η ευθύνη και το χρέος μας είναι τεράστιο. Όσο αντίξοες και να είναι οι συνθήκες, το χρέος μας πρέπει να επιτελεστεί, σε πείσμα όλων όσων θέλουν να φορτώσουν την ψυχούλα τους με ασχήμια και κακό και να την υποδουλώσουν, να τους αφαιρέσουν την κριτική ικανότητα που . «Θα εκλείψει η κρίση» τόνιζε κάποιος αγιασμένος μοναχός . Και αυτό είναι το χειρότερο που μπορεί να συμβεί. Επέρχεται έπειτα η υποδούλωση σε όλα τα επίπεδα.

Αν τους μεταδώσουμε ηθικές αξίες, διάθεση για ανιδιοτελή προσφορά, ενδιαφέρον για τον συνάνθρωπο και το κοινωνικό σύνολο… διαπλάθουμε μια γενιά καλύτερη.

Αν περάσουμε στα παιδιά μας την δική μας αισιοδοξία, την ελπίδα στο Θεό και τους διδάξουμε να βρίσκουν την χαρά όχι στα υλικά αγαθά αλλά εκεί που πραγματικά υπάρχει… πόσο καλύτερα θα ήταν!

Και κάτι ακόμα: όσο δύσκολες κι αν είναι οι συνθήκες ζωής, συνεχίζουμε να φέρνουμε ανθρώπους σ΄ αυτό τον κόσμο. «Οι Χριστιανοί, στην περίοδο των διωγμών, δεν έκαναν παιδιά;» λέει πάλι ο άγιος Παΐσιος. [5]

Εξάλλου, προς τι η ελπίδα για ένα καλύτερο μέλλον, εάν η χώρα αυτή σε κάποια χρόνια δεν έχει Ελληνόπουλα;…

Ας μείνει η «μαγιά» , για την οποία μιλούσε ο Μακρυγιάννης, ας υπάρχει «ζύμη.

 

Γιατί, κατά τον Κ. Παλαμά:

«Χρωστάμε σ΄ όσους ήρθαν, πέρασαν,  θα ‘ρθουνε, θα περάσουν.

Κριτές θα μας δικάσουν οι αγέννητοι, οι νεκροί.»

Κλείνω τις λίγες αυτές σκέψεις με την ευχή και την προσευχή για καλύτερες μέρες για την Πατρίδα μας και τον κόσμο όλο.

 

Αλεξία- momyof6

.

 

φωτο από: kostasxan.blogspot.com και http://amfoterodexios.blogspot.gr/2015/01/1915.html