“Επί των ποταμών Βαβυλώνος”: ο ψαλμός της εξορίας μας… (ηχητικό και μετάφραση)

Ο Ψαλμός 136 είναι ο ψαλμός της εξορίας. Τον έψαλλαν οι Εβραίοι κατά τη βαβυλώνια αιχμαλωσία τους καθώς σκέφτονταν την ιερή πόλη τους, την Ιερουσαλήμ. Από τότε ο ψαλμός αυτός έγινε ο ψαλμός του ανθρώπου, που συνειδητοποιεί την αποξένωση του από το Θεό και συναισθανόμενος αυτή την εξορία γίνεται πάλι άνθρωπος. Γίνεται εκείνος που ποτέ πια δε θα νιώσει βαθιά ικανοποίηση με τίποτε στον «πεπτωκότα» αυτόν κόσμο, γιατί από τη φύση και από την κλήση του είναι ένας αναζητητής του Τέλειου. Ο ψαλμός αυτός ψάλεται τις δύο τελευταίες Κυριακές πριν από τη Μεγάλη Σαρακοστή∙ και την παρουσιάζει σαν ένα μακρινό ταξίδι, σαν μετάνοια, σαν επιστροφή.  Επιστροφή στη γη της «Επαγγελίας», στη γη της χαράς, στη γη της αγάπης του στοργικού ουράνιου Πατέρα.  Στην πατρίδα του πρώην «ασώτου»!

Ο άγιος Άνθιμος της Χίου, το Λεπροκομείο & η Παναγία “Βοηθεία”

εκοιμήθη οσιακά στις   15 Φεβρουαρίου 1960

1. Τα πρώτα του χρόνια

Ο Άγιος Άνθιμος (κατά κόσμον Αργύριος Βαγιάνoς) γεννήθηκε στα Λειβάδια της Χίου, την 1 Ιουλίου του 1869. Ο μεγαλύτερος αδελφός του έβλεπε συχνά πάνω από το μέρος που είχαν τοποθέτησει τον Αργύριο όταν ήταν βρέφος, την Υπεραγία Θεοτόκο να τον σκεπάζει τρυφερά με μια βασιλική πορφυρα, ενώ ταυτόχρονα πετάγονταν ολόγυρα λάμψεις Θείου Φωτός!

 Η εποχή που έζησε ο Άγιος ήταν εξαιρετικά δύσκολη, αφού οι σφαγές τον Τούρκων μόλις είχαν κοπάσει και οι μνήμες ήταν ακόμα νωπές. Οι συνθήκες εμπόδιζαν τα φτωχά παιδιά να σπουδάσουν. Ο Άγιος έμαθε την τέχνη του υποδηματοποιού από μικρός. Αν και φτωχός,

Το Ευαγγέλιο και ο Απόστολος της Κυριακής της Απόκρεω (της Κρίσεως)

Το αποστολικό και ευαγγελικό ανάγνωσμα της Κυριακής της Απόκρεω (της Κρίσεως)- μετάφραση και ανάλυση:

Αγάπη: όχι ευκαιρία για ¨καλή πράξη¨, αλλά…

 

Το Ευαγγέλιο της Κυριακής 15 Φεβρουαρίου 2015 – Της Απόκρεω

 Ἀλήθεια σᾶς λέγω,

ὅ,τι δὲν ἐκάνατε

εἰς ἕνα ἀπὸ

τοὺς ἀσήμαντους τούτους,

οὔτε εἰς ἐμὲ ἐκάνατε

(Ματθ. κε΄ 31 – 46)

Εἶπεν ὁ Κύριος· όταν ἔλθῃ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἐν τῇ δόξῃ αὐτοῦ καὶ πάντες οἱ ἅγιοι ἄγγελοι μετ᾿ αὐτοῦ, τότε καθίσει ἐπὶ θρόνου δόξης αὐτοῦ, καὶ συναχθήσεται ἔμπροσθεν αὐτοῦ πάντα τὰ ἔθνη, καὶ ἀφοριεῖ αὐτοὺς ἀπ᾿ἀλλήλων ὥσπερ ὁ ποιμὴν ἀφορίζει τὰ πρόβατα ἀπὸ τῶν ἐρίφων, καὶ στήσει τὰ μὲν πρόβατα ἐκ δεξιῶν αὐτοῦ, τὰ δὲἐρίφια ἐξ εὐωνύμων.

“Ο έρωτας των συζύγων”

με αφορμή την χθεσινή γιορτή των συζύγων…

Perrault_Leon_Jean_Basile_Love_and_Innocence_1884

υπέροχοι λόγοι του αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου

Ο συζυγικός έρωτας είναι η βάση της κοινωνικής ζωής

Τίποτα δεν στηρίζει τόσο την ζωή μας, όσο ο έρωτας του άνδρα και της γυναίκας.

 

Ο συζυγικός έρωτας στηρίζει τον γάμο

“Μην παρατηρήσεις με πάθος ξένο κάλλος”. Δεν είπε απλώς “μην παρατηρείς το κάλλος” αλλά πρόσθεσε “ξένο”, γιατί απαιτεί το να απολαμβάνει κανείς την ομορφιά της γυναίκας του. …

“Σαν προς αξιαγάπητο ελάφι και χαριτωμένο πουλαράκι ας είναι η αγάπη σου και η συμπεριφορά σου προς τη γυναίκα σου”. Μέσον συνδέσμου του γάμου είναι κι αυτό, ώστε οι άνθρωποι να κυριεύονται από σφοδρό πόθο για τα σώματα. Επειδή δηλαδή ο Θεός έφτιαξε τη ζωή μας επίπονη και κοπιαστική, μας χάρισε και κάποια παρηγοριά. Έτσι λοιπόν η ομορφιά γίνεται για μας μέσο διεγέρσεως της αγάπης που συγκρατεί τα πάντα. Γιατί πολλά πράγματα βρήκε και έκανε ο Θεός, ώστε ο σύνδεσμος του γάμου να μείνει αδιάσπαστος.

 

Ο Οσιομάρτυρας Δαμιανός ο Νέος (14 Φεβρουαρίου 1568) [μάρτυρας της κυριακάτικης αργίας]

Το σπιτάκι της Μέλιας

του Κωνσταντίνου Αθ. Οικονόμου, δασκάλου

ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΟΣ: Ο Δαμιανός γεννήθηκε στο Μυρίχοβο των Αγράφων γύρω στο 1500. Νέος, αφού εκάρη μοναχός στην αγιορείτικη Ι.Μ. Φιλοθέου, αναχώρησε για έρημους τόπους του όρους.

Εκεί για τρία έτη, υποτασσόμενος σε κάποιον πατέρα Δομέτιο, έζησε άκρως ασκητικό βίο, προετοιμαζόμενος γι’ αυτό που ο Κύριος τον προόριζε.

Δεῖτε τὸ πρωτότυπο 629 ἀκόμα λέξεις