“Ο Γέρο- Παλαμάς πέθανε…” (η συγκινητική περιγραφή της κηδείας του από το ημερολόγιο “Φύλλα Κατοχής”)

(στην μνήμη του ποιητή μας, ανασύρω και μεταφέρω στο ιστολόγιό μας ένα απόσπασμα από το εξαιρετικό βιβλίο Φύλλα Κατοχής της Ιωάννας Τσάτσου…γιατί ποιος θα μπορούσε να περιγράψει καλύτερα τον θάνατο και την κηδεία του μεγάλου μας ποιητή, παρά κάποιος που έζησε αυτά τα συγκλονιστικά γεγονότα…)

 

28 Φεβρουαρίου 1943

Χτες βράδυ μια είδηση ακατανόητη μας ήρθε. Μια είδηση ασύλληπτη. Ο Γέρο- Παλαμάς πέθανε. Είχαμε ξεχάσει πως ήταν θνητός. Τρέξαμε αμέσως στην οδό Περιάνδρου. Εκεί βρήκαμε τον Άγγελο Σικελιανό αναστατωμένο κι αυτόν. Δεν ακούονταν άχνα. Άφωνοι όλοι κοιτάζαμε  το γεροντάκι να κοιμάται και περιμέναμε ώρες ορθοί κοντά του. Τι περιμέναμε;… Ίσως τη γνώριμη λάμψη των ματιών του κάτω από τα πυκνά χαμηλωμένα φρύδια του… Μα τίποτα πια. Το μυστήριο άπλωνε. Μια μεγάλη ψυχή που χώνεται στον Άδη και τον τραντάζει και ενώνει τους κόσμους.

 

Ακάθιστος Ύμνος: γιατί ονομάστηκε “Ακάθιστος” και γιατί ψάλλεται κατά την διάρκεια της Μεγάλης Τεσσαρακοστής;

Ο Ακάθιστος Ύμνος εψάλη το καλοκαίρι του 626 μετά από την σωτηρία της Πόλης (8 Αυγούστου).

Σύμφωνα με θεολόγους ο Ακάθιστος Ύμνος ψάλλεται παρ΄όλα αυτά την Μεγάλη Τεσσαρακοστή (και όχι τον 15Άυγουστο) για να συνοδεύσει την γιορτή του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου. Η μεγάλη γιορτή του Ευαγγελισμού, επειδή βρίσκεται ημερολογιακά μέσα σε περίοδο Νηστείας, στερείται προεόρτιων και μεθεόρτιων. Ο Ακάθιστος Ύμνος, λοιπόν, έρχεται να συνοδέψει την γιορτή του Ευαγγελισμού και να καλύψει το κενό που δημιουργείται λόγω της περιόδου της Νηστείας, όσον αφορά τα προεόρτια και μεθεόρτια.
Και επειδή ο εορτασμός χαρμόσυνων γεγονότων, κατά την περίοδο Νηστείας, επιτρέπεται μόνο το Σάββατο και την Κυριακή, η ψαλμωδία του Ακάθιστου ψάλλεται κατά τα απόδειπνα των Παρασκευών τα οποία λειτουργικά ανήκουν στην ημέρα του Σαββάτου.

Γιατί ονομάζεται Ακάθιστος Ύμνος;

Για να βρούμε την απάντηση στην ερώτηση αυτή θα πρέπει να ανατρέξουμε στην ιστορία και να δούμε τα ιστορικά στοιχεία του Ακάθιστου Ύμνου. Σύμφωνα με το Συναξαριστή ή Συναξάρι ο Ακάθιστος Ύμνος ψάλει το καλοκαίρι του 626. Την εποχή εκείνη ο αυτοκράτορας

 

Ο ΑΚΑΘΙΣΤΟΣ ΥΜΝΟΣ – ένα αφιέρωμα για παιδιά

ΕΙΣΑΓΩΓΗ

Κατά τήν περίοδο αὐτή τῆς Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς, κάθε Παρασκευή ἀπόγευμα τελεῖται μία ἀπό τίς ὡραιότερες ἀκολουθίες τῆς Ἐκκλησίας μας. Θυμάστε πῶς λέγεται;…
«Ἀκάθιστος Ὕμνος» ἤ ἀλλιῶς «Χαιρετισμοί» στήν Παναγία.
–Γιατί λέγονται «Χαιρετισμοί» (…)
Διότι ἐπαναλαμβάνεται ὁ χαιρετισμός στήν Παναγία «Χαῖρε».
Ἀξίζει ὅμως νά γνωρίσουμε τήν καταπληκτική ἱστορία τῶν «Χαιρετισμῶν».

 

Στον Ακάθιστο Ύμνο…( σκέψεις για το τότε και το τώρα)

.

(λίγες σκέψεις εν όψει του Ακαθίστου Ύμνου, που θα ψαλλεί και φέτος στους ναούς της Πατρίδας μας)

.

Σε στιγμές κρίσιμες για την τύχη της Αυτοκρατορίας, ο βασιλέας στα χέρια Σου εμπιστεύτηκε την Πόλη Σου, Παναγία μου…

Ο εχθρός προ των πυλών, αλλά δεν δίστασε να την αφήσει στην μητρική φροντίδα της Υπερμάχου Στρατηγού.

Και Εκείνη δεν διέψευσε την πίστη και την εμπιστοσύνη του… με θαυμαστό τρόπο διέλυσε το πλήθος των βαρβάρων και λύτρωσε από τα δεινά τον λαό που με ευλάβεια, σεβασμό και πλήρη αφοσίωση Σου έψαλλαν όρθιοι και κατάκοποι τον Ακάθιστο Ύμνο.

Το θαύμα έγινε!… και το αναθυμόμαστε κάθε χρόνο, τέτοιες μέρες. Οι ναοί γεμίζουν από πιστούς όλων των ηλικιών που με λαχτάρα και λατρεία στην καρδιά Σου ψάλλουν τα αγαπημένα σου «Χαίρε».

Ο Άγιος Νεομάρτυς Ιωάννης ο Κάλφας (26 Φεβρουαρίου 1575)

Μαρτύρησε στην Κωνσταντινούπολη στις 26 Φεβρουαρίου 1575

Ο Άγιος ήταν γέννημα και θρέμμα του Γαλατά. Ήταν περίφημος ξυλογλύπτης, λεπτουργός και εργαζόταν στο ανάκτορο του Σουλτάνου.

Ήταν άνθρωπος ταπεινός και ελεήμων. Πάντρευε ορφανά, απελευθέρωνε φυλακισμένους και πολλές άλλες καλοσύνες έκανε .

Ένας αγάς λοιπόν του παρέδωσε ένα παιδί, ανηψιό του, που τότε είχε έρθει από την Ανατολή, να του μάθει την τέχνη της λεπτουργικής.

Μπαίνοντας και βγαίνοντας το παιδί με τον μάστορά του τον Ιωάννη στο παλάτι είδε εκεί τα παιδιά , τα ονομαζόμενα από τους Τούρκους ιτζ – ογλάνια , πως ζούσαν και θέλησε να συγκαταριθμηθεί μαζί τους .

Η τήρηση της νηστείας κατά την διάρκεια του θηλασμού

“Η νηστεία είναι θέμα πίστεως. Αν δεν έχετε πίστη μην νηστεύετε”, έλεγε ένας Γέροντας…

η άποψη ενός Γέροντα και η άποψη ενός παιδιάτρου ως απάντηση στο ερώτημα:

“Μπορώ να νηστέψω όσο θηλάζω;”

Αντίγραφο της θαυματουργής εικόνας της Θεοτόκου Γαλακτοτροφούσης
που βρίσκεται στη ρωσική σκήτη του Προφήτου Ηλιού στον Άθωνα

 

΄Ηταν Μεγάλη Τεσσαροκοστή, μία χριστιανή θήλαζε το παιδί της και τηρούσε τη νηστεία. Ωστόσο, ο ιατρός, της είπε να τρώει απ’ όλα, διότι θηλάζει και η κατάλυση δεν είναι αμαρτία. Η γυναίκα υπάκουσε και σε μία εβδομάδα στέρεψε το γάλα της και άρχισε να δίνει στο παιδί γάλα του εμπορίου. Στενοχωρήθηκε πολύ. Η συνείδηση την έλεγχε. Κατάλαβε ότι κάποια σοβαρή αμαρτία είχε κάνει και άρχισε να ψάχνει για έναν καλό πνευματικό. Της συνέστησαν τον πατέρα Σίμωνα. Πήγε στον Γέροντα και εξομολογήθηκε.

«Αυτό που έκανες είναι αμαρτία, να καταργήσεις την νηστεία», της είπε ο Γέροντας.«Όταν, παιδί μου, κάνεις την νηστεία, δεν παθαίνεις τίποτα, είσαι υγιέστατη. Το γάλα δεν