ΣΟΦΙΑ ΒΕΜΠΟ, η τραγουδίστρια της Νίκης – το πέρασμα στην αιωνιότητα 11 Μαρτίου1978

11 Μαρτίου 1978.—Πεθαίνει η Σοφία Βέμπο, κορυφαία τραγουδίστρια και ηθοποιός, γνωστή ως «τραγουδίστρια της Νίκης».

Σύντομο βιογραφικό:Η Βέμπο της οποίας το πραγματικό όνομα ήταν Έφη Μπέμπο,γεννήθηκε στην Καλλίπολη της Ανατολικής Θράκης στα 1910, αλλά μετά τη Μικρασιατική καταστροφή βρέθηκε στην Τσαριτσάνη, όπου ο πατέρας της δούλευε ως καπνεργάτης, και κατόπιν στο Βόλο. Ξεκίνησε την καλλιτεχνική της πορεία σε ζαχαροπλαστείο της Θεσσαλονίκης τη δεκαετία του ’30 και τον χειμώνα του 1933 προσελήφθη από το θεατρικό επιχειρηματία Φώτη Σαμαρτζή στο θέατρο “Κεντρικόν” προκειμένου να συμμετάσχει στην επιθεώρηση “Παπαγάλος 1933″. Άρχισε να ηχογραφεί στη δισκογραφική εταιρεία “Κολούμπια” ερωτικά τραγούδια της εποχής και γρήγορα καταξιώθηκε λόγω της ιδιαίτερης μπάσας φωνής της. Έχει συμμετάσχει επίσης σε ελληνικές ταινίες όπως η “Προσφυγοπούλα” το 1938 αλλά η κορυφαία στιγμή στην καριέρα της ήρθε με την κήρυξη του πολέμου στις 28 Οκτωβρίου 1940.

Η βασίλισσα της Ηπείρου, αγία Θεοδώρα : “Η πριγκίπισσα με την μεγάλη καρδιά”

“Η ζωή της μοιάζει με παραμύθι.Και θα είχε ξεχαστεί, όπως ξεχάστηκαν πολλές παραμυθένιες ζωές στο διάβα της ιστορίας. Όμως αυτή η πριγκίπισσα είχε κάτι αλλιώτικο από τους άλλους .Ήταν μιά πριγκίπισσα με μεγάλη καρδιά. Τόσο μεγάλη ήταν η καρδιά της, που χωρούσε όλους τους ανθρώπους μέσα της, και τους καλούς και τους κακούς.

Ήταν τόσο γερή και δυνατή, που κατάφερε να είναι ζωντανή ακόμα και σήμερα. Και έδωσε αίμα, για να έχουν ζωή οι κάτοικοι που έζησαν και ζουν σε αυτό τον τόπο. Τους κράτησε ανόθευτη την πίστη και ατόφια την Ελλάδα μέσα τους. Και αφού άντεξε τόσα χρόνια η καρδιά της ,σίγουρα ποτέ δεν θα πεθάνει. Γιατί ό,τι αντέχει στο χρόνο, είναι αυτό που κρατάει ζωντανό τον κόσμο”.

Η ταραχώδης και ρομαντική ιστορία μιάς Ελληνίδας, που από νωρίς αξιώθηκε να γίνει βασίλισσα του Δεσποτάτου της Ηπείρου και μετά από ποικίλες προσωπικές δοκιμασίες να αντέξει και να αναδειχθεί μοναχή και αγία της Εκκλησίας μας.

“O Θεός, ο μεγαλύτερος τροχός…”

ένα κείμενο από το βιβλίο: «Στοχασμοί περί καλού και κακού», του αγ. Νικολάου Βελιμίροβιτς

 

“Ο μεγάλος τροχός γυρίζει πιο αργά, όμως προφταίνει τον μικρό τροχό που γυρίζει πιο γρήγορα.

Όσο μεγαλύτερος τροχός τόσο πιο αργή κίνηση, τόσο λιγότερος θόρυβος. Όσο μικρότερος τροχός, τόσο πιο γρήγορη κίνηση, τόσο περισσότερος θόρυβος. Αυτό ισχύει τόσο για τοα πράγματα, όσο και για τους ανθρώπους.

Ο Θεός είναι ο μεγαλύτερος τροχός στην ζωή του ανθρώπου. Η περίμετρός Του δεν φαίνεται, ούτε ακούγεται το βάδισμά Του στο πλήθος και στον θόρυβο των μεγάλων τροχών.