Όσιος Αλέξιος, ο “άνθρωπος του Θεού”

17 Μαρτίου: μνήμη του Οσίου Αλεξίου, του ανθρώπου του Θεού

Ο Όσιος Αλέξιος γεννήθηκε στη Ρώμη κατά τους χρόνους των αυτοκρατόρων Αρκαδίου (395-408) και Ονωρίου (395-423) από ευσεβείς και εύπορους γονείς. Ο πατέρας του Ευφημιανός ήταν συγκλητικός, φιλόπτωχος και συμπαθής, ώστε καθημερινά παρέθετε τρεις τράπεζες στο σπίτι του για τα ορφανά, τις χήρες και τους ξένους που ήταν πτωχοί. Η γυναίκα του ονομαζόταν Αγλαίς και ήταν άτεκνη.

Στη δέησή της να αποκτήσει παιδί, ο Θεός την εισάκουσε. Και τους χάρισε υιό. Αφού το παιδί μεγάλωσε κι έλαβε την κατάλληλη παιδεία, έγινε σοφότατος και θεοδίδακτος . Όταν έφθασε στη νόμιμη ηλικία, τον στεφάνωσαν με θυγατέρα από βασιλική και ευγενική γενιά. Το βράδυ όμως στο συζυγικό δωμάτιο ο Αγιος, αφού πήρε το χρυσό δακτυλίδι και τη ζώνη, τα επέστρεψε στην σύζυγό του και εγκατέλειψε τον κοιτώνα. Παίρνοντας αρκετά χρήματα από τα πλούτη

Για την βία στο σχολείο των παιδιών μου… μήπως έχω και εγώ ευθύνη;

.

Στην μνήμη του Βαγγέλη Γιακουμάκη λίγες σκέψεις  για την βία που, δυστυχώς, αντιμετωπίζουν στο σχολείο τα παιδιά μας, από εκπαιδευτικούς και συμμαθητές… και οι δικές μου ευθύνες ως μάνα…

 

.

Έφυγες, Βαγγέλη… ας αναπαύεται η ψυχούλα σου, παλληκάρι μου, εκεί που δεν υπάρχει «ούτε πόνος, ούτε λύπη ούτε στεναγμός».

Έφυγες και μάτωσε η ψυχή μου… στιγμιαία ήρθα στην θέση της μανούλας σου και ένιωσα κατάβαθα τον στεναγμό της.

Ξέρω όμως, παιδί μου, πως η «θυσία» σου αυτή δεν θα ήθελες με τίποτα να πάει χαμένη. Ένα αθώο θύμα υπήρξες και σίγουρα δεν θα ήθελες να σε ακολουθήσουν κι άλλα.

Πώς να μιλήσω για την αναγκαία απόδοση ευθυνών;… η δικαιοσύνη, η μόνη σίγουρη, βρίσκεται στα χέρια του μόνου Δικαίου, του Θεού μας.

 .

Νιώθω όμως βαριά την ευθύνη ως μάνα που ανατρέφει παιδιά και που ήδη από τώρα τα παραδίδει στην κοινωνία, ως αυριανούς πολίτες.

Ο ΜΑΖΙΚΟΣ ΔΙΩΓΜΟΣ ΕΛΛΗΝΩΝ ΤΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΕΩΣ ΤΟΝ ΜΑΡΤΙΟ ΤΟΥ 1964

…κάποια γεγονότα που θα έπρεπε να γνωρίζουμε και να θυμόμαστε

16/3/1964.— Νέο μεγάλο κύμα διωγμῶν, τρομοκρατίας καὶ ἀπελάσεων Ἑλλήνων στὴν Κωνσταντινούπολη, μὲ ἀποτέλεσμα τὸν ξεριζωμὸ τους ἀπό τὰ σπίτια καὶ τὴν περιουσία τους. Μὲ τὸ μαχαίρι στὸ λαιμὸ, χιλιάδες Ἕλληνες τῆς Πόλης, διώχνονταν ἔχοντας περιθώριο λίγες μόνο ὥρες καὶ μὲ δικαίωμα νὰ πάρουν μαζὶ τους μόνο πράγματα βάρους 25 κιλῶν καὶ λίρες ἀξίας τὸ μέγιστο 30 δολλαρίων.. Ἡ Ἄγκυρα μονομερῶς ἀναίρεσε τὴν συμφωνία ποὺ εἶχε ὑπογραφεῖ μεταξὺ Βενιζέλου καὶ Ἀτατοῦρκ γιὰ τὴν αὐτόματη ἀνανέωση παραμονῆς Ἑλληνικῶν διαβατηρίων, μὲ σκοπὸ πολιτικὲς πιέσεις γιὰ τὴν Κύπρο.