ΤΑ ΠΑΘΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ στην μικρή και μεγάλη οθόνη

Δεν είναι λίγα τα κινηματογραφικά έργα που κατά καιρούς δημιουργούνται με περιεχόμενο τη ζωή, το Πάθος και τη Σταύρωση του Χριστού. Σκοπός της δημιουργίας τους, πέραν των εμπορικών και καλλιτεχνικών κινήτρων, είναι να συγκινήσουν τους πιστούς πάνω στα μεγάλα αυτά γεγονότα.

Η ορθόδοξη Εκκλησία βέβαια ποτέ δεν ένιωσε την ανάγκη δημιουργίας τέτοιων ταινιών, για λόγους που έχουν  να κάνουν με την ίδια την αποστολή της. Επειδή όμως δεν είναι λίγοι οι πιστοί που αντικαθιστούν τις ιερές ακολουθίες με τη θέαση τέτοιων έργων, είναι χρήσιμο να διατυπώσουμε σοβαρές επιφυλάξεις γι αυτές τις παραγωγές.

Η Θεία Κοινωνία του Ιούδα και η δική μας σωστή προετοιμασία

Αδελφοί μου, «να με μιμείσθε λέγει ο Κύριος».

Ο πρώτος να είναι έσχατος και ο Δεσπότης να είναι ο διακονών. Δηλαδή να Τον μιμηθούμε όσο είναι δυνατόν περισσότερο στην ταπείνωση. Τα κηρύγματα νομίζω ότι δεν χρειάζονται, διότι όλη η Εκκλησιαστική υμνολογία είναι ένα κήρυγμα πολύ δυνατό, που αν κανένας το προσέχει λέξη προς λέξη και ειδικότερα αυτοί που έχουν και δίπλα λίγο τη μετάφραση, συγκλονίζονται από όλα όσα μας διδάσκει η Εκκλησιαστική μας υμνολογία, σήμερα βέβαια, για την προδοσία του Ιούδα.

ΟΔΟΙΠΟΡΙΚΟ ΣΤΗΝ ΜΕΓΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ: Μεγάλη Πέμπτη

(και για μεγάλα παιδιά)

Σχόλια στα δραματικά γεγονότα της Αγίας και Μεγάλης Εβδομάδας

ΜΕΓΑΛΗ ΠΕΜΠΤΗ – Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΤΗΣ ΤΑΠΕΙΝΩΣΗΣ

Η Μεγάλη Πέμπτη είναι για την Εκκλησία μας αφορμή να θυμηθούμε τον Μυστικό Δείπνο, την παράδοση δηλαδή του μυστηρίου της Θείας Ευχαριστίας, την προδοσία του Ιούδα, αλλά και την υπερφυή προσευχή του Κυρίου προς τον Πατέρα Του, να μην Τον αφήσει να πιει το ποτήρι του Πάθους, αλλά και την υπακοή Του σ’ Αυτόν. Το γεγονός όμως που δίδει διδάγματα στη ζωή μας είναι η ταπείνωση του Χριστού, ο οποίος έπλυνε τα πόδια των μαθητών Του, πριν φάνε μαζί για τελευταία φορά. Στα καθίσματα του Όρθρου της ημέρας ψάλλουμε χαρακτηριστικά: “Ο λίμνας και πηγάς και θαλάσσας ποιήσας, ταπείνωσιν εκπαιδεύων αρίστην, λεντίω ζωννύμενος μαθητών πόδας ένιψε, ταπεινούμενος υπερβολή ευσπλαχνίας”. Ο Δημιουργός του κόσμου ταπεινώνεται από την υπερβολική ευσπλαχνία Του για μας, αλλά και μας διδάσκει την άριστη οδό της ταπείνωσης.

Το Ιερόν Ευχέλαιον

Μεγάλη Τετάρτη σήμερα και στους ναούς μας τελείται το Μυστήριο του Ιερού Ευχελαίου.

Απόσπασμα από το βιβλίο «Το Ιερόν Ευχέλαιον»
του Πρεσβυτέρου Θεμιστοκλέους Στ.Χριστοδούλου,
εκδόσεις Ομολογία

Η ιστορία περί του ελαίου
Το έλαιο ήταν ανέκαθεν ένα από τα σπουδαιότερα θεραπευτικά μέσα της ιατρικής. Αυτό το εντοπίζουμε σε πολλά αρχαία ελληνικά συγγράμματα αλλά και στην Παλαιά Διαθήκη. Οι Ιουδαίοι πίστευαν ότι το έλαιον κρύβει θεραπευτικές ιδιότητες. Για τον λόγο αυτό η επάλειψη με το έλαιο έλαβε θρησκευτικό χαρακτήρα. Μάλιστα δε οι ραββίνοι το χρησιμοποιούσαν κατά την ήμερα του Σαββάτου.
Οι χριστιανοί από τα χρόνια του Χριστού έκαναν χρήση του ελαίου κατά την λατρεία προσδίδοντας όμως σ’ αυτό ενν. το έλαιον μια πνευματική συμβολική διάσταση. Το έλαιο συμβόλιζε το “θείον έλεος”, την πνευματική δύναμη και την έκχυση των δωρεών του θεού. Ο χριστιανισμός παρέλαβε την προ αυτού πράξη για το έλαιο και την εξεχριστιάνισε δίνοντάς της πνευματικό περιεχόμενο. Χρησιμοποίησε το έλαιο ως ορατή θεώρηση του αοράτου κάλλους προσδίδοντάς του μυστηριακό χαρακτήρα όπως έπραξε και με άλλα υλικά αγαθά που τα παρέλαβε από την Ιουδαϊκή λατρεία. Η θεραπευτική ικανότητα του ελαίου δεν έγκειται σ’ αυτό το ίδιο το αγαθό αλλά στην ευλογία και τη χάρη του Θεού που τη λαμβάνει μυστηριακά μέσω των ιερέων που καθίστανται κι αυτοί θεοφόροι με την ευχή της πίστεως και της προσευχής των. Το μυστήριο του Ευχελαίου δεν παρέχεται για την αθανασία του σώματος αυτών που το τελούν. Αυτό είναι αφέλεια.
Παρέχεται όμως για την ψυχική προετοιμασία, ώστε ο άνθρωπος βιώνοντας τη μετάνοια ως γεγονός στην καθ’ όλου ζωή του και στην ασθένειά του ακόμη να κερδίσει τη βασιλεία των Ουρανών που είναι και ο σκοπός όλων των μυστηριακών τελετών της Εκκλησίας μας. Και φυσικά το Ευχέλαιον λειτουργεί για τη συγχώρεση των αμαρτιών των ανθρώπων.

ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΟ ΣΤΑΥΡΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ

.

Τα παιδιά μας πολλές φορές μας «αιφνιδιάζουν» με τις ερωτήσεις τους, που μπορεί να φαίνονται πολύ δύσκολες για την ηλικία τους. Τις ημέρες αυτές, που παρακολουθούν τις ακολουθίες της Εκκλησίας μας για ο Θείο Πάθος, γεννιούνται στις ψυχούλες τους ερωτηματικά που  ζητούν από εμάς μια απάντηση. Κάθε υπεύθυνος γονιός ποτέ δεν θα αδιαφορήσει, όταν το παιδί του του θέτει μια ερώτηση, που ίσως να είναι δύσκολο να απαντηθεί θεολογικά. Ακόμα και να μην γνωρίζει, θα ενδιαφερθεί να μάθει ο ίδιος, για να μπορέσει να δώσει στο παιδί μια απάντηση κατάλληλη για την ηλικία του .

.

Συνέχεια