Η ΜΑΧΗ ΤΟΥ ΣΚΡΑ (16-18 Μαΐου 1918) από ένα παλιό αναγνωστικό

Ἡ ἁμαξοστοιχία ἀνέλαβε τὸν μέγαν ἆθλον νὰ μᾶς μεταφέρῃ ἀπὸ τὴν Θεσσαλονίκην εἰς τὸν σταθμὸν τῆς Γουμενίτσης, τελευταῖον ὅριον τοῦ Μακεδονικοῦ μετώπου. Ἡ ἁμαξοστοιχία αὕτη ἐδικαιολόγει κατὰ τοῦτο μόνον τὴν ὀνομασίαν της, ὅτι ἐχρησιμοποίει ὡς κινητήριον δύναμιν τὸν ἀτμὸν καὶ ὅτι ἐκυλίετο ἐπὶ σιδηροτροχιῶν.

Κατὰ τὰ ἄλλα ἦτο μία κιβωτός, ὅπου ἄνθρωποι, κτήνη, τηλεβόλα, μυδραλλιοβόλα, πυρομαχικά, χειρουργεῖα, φορεῖα ἐσχημάτιζον ὁλόκληοον πολεμικὸν μέτωπον. Ὠχρὰ καί ἀμφίβολα ἐφαίνοντο τὰ πρῶτα ἄστρα εἰς τὸν οὐρανόν, ὅταν ἐγκατελείψαμεν τὴν Θεσσαλονίκην.

” Είναι δυνατή η διαπαιδαγώγηση;…”

από το βιβλίο: Αργά βαδίζει ο Χριστός, του αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς

.

“Είναι δυνατή ή διαπαιδαγώγηση; Κάποιοι ακόμα αναρωτιούνται!

Ή διαπαιδαγώγηση είναι ένα γεγονός σ’ αυτόν τόν κόσμο. Γιά ένα γεγονός δεν ρωτάς έάν είναι δυνατό, αλλά υπό ποιες συν­θήκες καί σε ποιο μέτρο είναι δυνατό. Πώς θά ήταν άδύνατη ή αγωγή των ανθρώπων, όταν ή εξημέρωση των ζώων είναι δυνατή; Καί ή εξημέ­ρωση τί άλλο είναι παρά μιά συγκεκριμένη βαθμί­δα αγωγής; Δώστε στό ζυθοποιό κριθάρι, εκείνος θά σάς τό επιστρέψει σέ μορφή μπίρας, δώστε στον εργοστασιάρχη ζαχαρότευτλο, εκείνος θά σάς τό φέρει σέ μορφή ζάχαρης. Αυτά φαίνονται σάν πιό μεγάλη μαγεία από τό νά χαλινώσω άγριο θηρίο καί νά παιδαγωγήσω ανάγωγο άνθρωπο. Καί εφόσον είναι δυνατή ή μεγαλύτερη μαγεία, πώς νά είναι αδύνατη η μικρότερη μαγεία;

 

Δέν υπάρχουν, εξάλλου, στην πολιτισμένη κοι­νωνία ανάγωγοι άνθρωποι,υπάρχουν μόνο άνθρω­ποι με καλή ή κακή αγωγή. Οι άνθρωποι μέ καλή αγωγή είναι εκείνοι πού πιστεύουν στη νίκη του καλού στον κόσμο καί οι όποιοι μάχονται καί,έάν υπάρχει ανάγκη, θυσιάζονται γι’ αυτή τή νίκη του