Ο ΑΓΙΟΣ ΣΑΜΨΩΝ Ο ΞΕΝΟΔΟΧΟΣ Ένας φιλάνθρωπος και ανάργυρος ιατρός και ιερέας

 o άγιος Σαμψών ο Ξενοδόχος εορτάζει στις 27 Ιουνίου και είναι ο προστάτης των ξενοδόχων 

Μέσα στη σεπτή χορεία των είκοσι ιαματικών Αγίων Αναργύρων συγκαταλέγεται και ο τιμώμενος στις 27 Ιουνίου Άγιος Σαμψών ο Ξενοδόχος, ο οποίος διακρίθηκε για τη φιλανθρωπία του, αλλά και για το χάρισμα να θεραπεύει ασθενείς με την επίκληση του ονόματος του Ιησού Χριστού. 

 .

Ο φιλεύσπλαχνος Άγιος Σαμψών γεννήθηκε στη Ρώμη το 511μ.Χ. από εύπορους γονείς με βασιλική καταγωγή, οι οποίοι ήταν και συγγενείς του Μεγάλου Κωνσταντίνου. Λόγω της οικονομικής ευμάρειας της οικογένειάς του, μορφώθηκε πλουσιοπάροχα και από όλες τις επιστήμες αγάπησε την ιατρική χάρη στο φιλάνθρωπο και ψυχωφελές περιεχόμενό της. Γι’ αυτό και την επιστήμη της ιατρικής δεν την εξασκούσε ως βιοποριστικό επάγγελμα, αλλά ως κοινωνικό λειτούργημα για να βοηθά τους φτωχούς και να θεραπεύει με τη χάρη του Θεού τους ασθενείς. Μετά τον θάνατο των εύπορων γονέων του, διένειμε τη μεγάλη περιουσία του στους φτωχούς και εκατοντάδες άποροι βρήκαν τροφή, ανακούφιση και στήριγμα.

Ο μαρτυρικός Πατριάρχης Κύριλλος Λούκαρις και οι αγώνες του για την Ορθοδοξία και το Έθνος (1572 – 27 Ιουνίου 1638)

…Μέσα σε δεκάξι χρόνια, πέντε φορές κατέβηκε από τον Πατριαρχικό Θρόνο. Μα και άλλες τόσες ξανανέβηκε, μετά από απαίτηση κλήρου και λαού, που αναγνώριζε στο σεπτό πρόσωπο του τον γνήσιο και καλό Ποιμένα, τον μιμητή τού Αρχιποίμενος Χριστού…

Ο πολυκύμαντος βίος του και οι αγώνες του

Σύντομη βιογραφία 

Γεννήθηκε στο Ηράκλειο Κρήτης στις 13 Νοεμβρίου του 1572. Στην αρχή μαθήτευσε κοντά στο Μελέτιο Βλαστό, ύστερα πήγε στη Βενετία, όπου σπούδασε κοντά στο Μάξιμο Μαργούνιο και στον Παύλο Σάρπα, τον φοβερό αντίπαλο του Πάπα. Σε ηλικία 17 ετών μπήκε στο Πανεπιστήμιο της Πάδοβας στην Ιταλία. Επισκέφτηκε την Γενεύη, Ολλανδία, και Γερμανία και επέστρεψε στην Ελλάδα, όπου μεταβαίνοντας στον θείο του Μελέτιο Πηγά έγινε κληρικός στην Αλεξάνδρειατο 1593 και μετονομάστηκε Κύριλλος. Μέσα σε λίγο διάστημα προήχθη στο αξίωμα του αρχιμανδρίτη. Στάλθηκε κατόπιν δύο φορές στην Πολωνία και τη Ρωσία, όπου εργάστηκε ενάντια στην επιρροή που προσπαθούσε να ασκήσει στις περιοχές αυτές το Βατικανό, χωρίς όμως να μπορέσει να την αποτρέψει.

Το μίσος των Δυτικών εναντίον μας…

απόσπασμα από το άρθρο:

“Θρίλερ διαρκείας στις Βρυξέλλες”

του Φώτη Μιχαήλ- ολόκληρο μπορείτε να το διαβάσετε ΕΔΩ

 

Το μίσος των Δυτικών εναντίον μας, γράφει ο Μητροπολίτης Ναυπάκτου Ιερόθεος, δεν είναι κάτι το καινοφανές.(3)

Αρχίζει από τα χρόνια της έβδομης Οικουμενικής Συνόδου (787 μ.Χ.) και οφείλεται όχι βέβαια σε αίτια οικονομικά, αλλά αποκλειστικά και μόνον σε διαφορές καθαρά θεολογικές.

Αύριο να τους πούμε, ότι αρνιόμαστε την Ορθοδοξία και γινόμαστε κι εμείς ένα μ’ εκείνους, να δείτε πώς θα λήξει στα γρήγορα-γρήγορα ο ’’οικονομικός μας Γολγοθάς’’ …

“Λιγότερη στεναχώρια, περισσότερη πίστη”

στις δύσκολες μέρες που περνούμε, πού αλλού να στραφούμε για να λάβουμε δύναμη, πού αλλού να στηρίξουμε τις ελπίδες μας;….

“Όσο λιγότερη πίστη έχουμε, τόσο περισσό­τερη είναι η στεναχώρια μας. Μιά από τίς σπου­δαιότερες ωφέλειες τής πίστης είναι η απελευθέ­ρωση του ανθρώπου από τίς πολλές στεναχώ­ριες.

Όσο τό παιδί γνωρίζει πώς υπάρχει ό πατέ­ρας, πού φροντίζει γιά τό σπίτι καί γιά δλες τίς δουλειές του σπιτιού, κάθε στεναχώρια του τε­λειώνει γρήγορα με τραγούδι. Μόλις όμως χαθεί αυτή η αίσθηση, σωπαίνει τό τραγούδι! Τότε τό παιδί
αισθάνεται ορφανό καί μόνο, περιτριγυρι­σμένο από στεναχώριες, αισθάνεται περιτριγυρι­σμένο από ένα σμήνος σφίγγες.

Όσο περισσότερο ο άνθρωπος προσπαθεί μό­νος του, με τίς δικές του δυνάμεις νά «ξεφορτώ­σει» τίς στεναχώριες του, τόσο περισσότερο μπερδεύεται στά δίχτυα τους.