Η “μεγάλη” αδελφή στην αγιασμένη οικογένεια του Βασιλείου και της Εμμέλειας: αγία Μακρίνα (19 Ιουλίου)

ο βίος της αγίας Μακρίνας, της μεγάλης αδελφής στην αγιασμένη οικογένεια του Μεγάλου Βασιλείου (ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΚΑΙ ΕΜΜΕΛΕΙΑ οι γονείς, ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ, ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ, ΠΕΤΡΟΣ, ΝΑΥΚΑΡΑΤΙΟΣ, ΜΑΚΡΙΝΑ ΚΑΙ ΘΕΟΣΕΒΕΙΑ τα τέκνα)

Γιατί τά ἀδέλφια της, οἱ τόσο σπουδαῖοι ἄνδρες «καλοί καί μεγάλοι», ἀπέδωσαν σ’ ἐκείνη τόν τίτλο «μεγάλη»;…

(κείμενο γραμμένο και για τα παιδιά)

Ἡ οἰκογένειά της εὐσεβής καί ἐπιφανής. Πρωτότοκη ἡ Μακρίνα (327 μ.Χ.) και ὕστερα ἐννιά ἀδέλφια. Ἀνάμεσά τους τρεῖς ἐπίσκοποι: Βασίλειος ὁ Μέγας, Γρηγόριος Νύσσης, Πέτρος Σεβαστείας, μοναδικά μεγάλες μορφές τῆς Ἐκκλησίας μας.

Ἡ Μακρίνα φανερώνει ἀπό μικρό παι δί ἐντυπωσιακή ἱκανότητα νά μαθαίνει. Ἡ ὑπέροχη μητέρα της, ἡἘμμέλεια, προτιμᾶ νά σπουδάσει ἡ Μακρίνα περισσότερο τή θεία σοφία, ἀλλά ὅλη ἡ μετέπειτα διαγωγή καί δράση τῆς Μακρίνας φανερώνει τή δυνατότητά της νά ἐπιχειρηματολογεῖ καί νά πείθει τούς τόσο ἔξοχα μορφωμένους καί ἱκανούς ἀδελφούς της. Διαθέτει καί ἐξαιρετική ὀμορφιά πού τήν καθιστᾶ περιζήτητη. Ὁ πατέρας της ἐπιλέγει τόν ἐκλεκτό νέο πού θεωρεῖ ἀντάξιό της. Ἀναπάντεχα ὁ Θεός τόν παίρνει κοντά του καί ἡ Μακρίνα θεωρεῖ ὅτι ἡ ἴδια στό Χριστό πλέον μόνο ἀνήκει. Ὕστερα γίνεται στήριγμα τῆς Μητέρας της καί καθοδηγός τῶν ἀδελφῶν της.

Το Ευαγγέλιο και ο Απόστολος της Κυριακής 19 Ιουλίου 2015 (Ματθαίου Ε΄) – Των 630 Θεοφόρων Πατέρων της εν Χαλκηδόνι ΔʹΟικουμενικής Συνόδου (451)

Δε δύναται πόλη

να κρυφτεί,

όταν βρίσκεται

πάνω σε όρος.

(Ματθ. ε΄ 14-19)

Ὑμεῖς ἐστε τὸ φῶς τοῦ κόσμου. οὐ δύναται πόλις κρυβῆναι ἐπάνω ὄρους κειμένη· οὐδὲ καίουσιν λύχνον καὶ τιθέασιν αὐτὸν ὑπὸ τὸν μόδιον ἀλλ’ ἐπὶ τὴν λυχνίαν, καὶ λάμπει πᾶσιν τοῖς ἐν τῇ οἰκίᾳ. οὕτως λαμψάτω τὸ φῶς ὑμῶν ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων, ὅπως ἴδωσιν ὑμῶν τὰ καλὰ ἔργα καὶ δοξάσωσιν τὸν πατέρα ὑμῶν τὸν ἐν τοῖς οὐρανοῖς.

Όταν λέμε “ας είναι, βλέπει ο Θεός”, τί εννοούμε;

Ο άνθρωπος έχει τέτοιες δυνάμεις, ώστε να μπορεί να μεταδώσει το καλό ή το κακό στο περιβάλλον του. Αυτά τα θέματα είναι πολύ λεπτά. Χρειάζεται μεγάλη προσοχή. Πρέπει να βλέπομε το καθετί με αγαθό τρόπο. Τίποτα το κακό να μη σκεπτόμαστε για τους άλλους. Κι ένα βλέμμα κι ένας στεναγμός επιδρά στους συνανθρώπους μας. Και η ελάχιστη αγανάκτηση κάνει κακό. Να έχομε μέσα στην ψυχή μας αγαθότητα κι αγάπη· αυτά να μεταδίδομε.