Ο ανώνυμος Νεομάρτυς από την Κρήτη (31 Ιουλίου 1811)

μαρτύρησε ,γιατί αρνήθηκε να συγκατανεύσει στις μιαρές διαθέσεις του σοδομίτη αφέντη του…

Μαρτύρησε στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου τον Ιούλιο του 1811

Ο άγιος καταγόταν από την Κρήτη, από ευσεβείς γονείς . Στην ηλικία των είκοσι ετών εργαζόταν με μισθό σε κάποιο τούρκο αγά από την Κρήτη. Όταν ήταν με τον αφέντη του στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου,κάποια νύχτα ο αγάς του ζήτησε να κοιμηθεί μαζί του, καθώς υπήρχε συνήθεια στους τούρκους να έχουν και αγόρια εκτός από γυναίκες .

Ο άγιος, όπως ήταν φυσικό, αρνήθηκε, ως ευσεβής και θεόφρων που ήταν. Ο αγάς οιστρηλατούμενος από το άνομο πάθος προσπάθησε να τον βιάσει. Ο μάρτυρας αντιστεκόταν με όλες του τις δυνάμεις και μη έχοντας πώς αλλιώς να απαλλαγεί από τα μιαρά χέρια του άρπαξε μια από τις μαχαίρες του αγά και έσφαξε τον Ισμαηλίτη, καθώς άλλοτε ο Φινεές τον Μαδιανίτη. (σημ. Αντέχουμε:δείτε στην συνέχεια για τον Φινεές)

Στη λίμνη της Καστοριάς (μέρος 3ο): η Ιερά Μονή της Παναγίας Μαυριώτισσας

 

Παναγία η Μαυριώτισσα: αγαπημένος προορισμός των παιδικών μου χρόνων… αναμνήσεις όμορφες: ο γύρος της λίμνης, το προσκύνημα στο κατανυκτικό εκκλησάκι της Παναγίας, οι κύκνοι που ταΐζαμε στην όχθη της λίμνης κοντά στον θεόρατο πλάτανο…

Στην σύντομη επίσκεψή μας στην Καστοριά, περάσαμε και από την Μονή της Μαυριώτισσας, αλλά δυστυχώς δεν προλάβαμε ανοικτό τον ναό. Προσκυνήσαμε όμως νοερά, θαυμάσαμε τις τοιχογραφίες στον εξωτερικό τοίχο του ναού, καθίσαμε για λίγο στην όχθη την γλυκιά ώρα του σούρουπου και συνεχίσαμε την διαδρομή μας, για να ολοκληρώσουμε τον γύρο της λίμνης.

Ελένη Πολυβίου- Ελού: η Κύπρια μάνα του αγνοούμενου, που αγάπησε ακόμα και τους εχθρούς…

απόσπασμα από το βιβλίο: Ασκητές μέσα στον κόσμο, τόμος Β’ , ΆγιονΌρος, έκδοση Ι. Ησυχαστηρίου “Άγιος Ιωάννης ο Πρόδρομος”,  Μεταμόρφωση Χαλκιδικής

 

“Η Ελού αγάπησε καί πόνεσε πολύ στην ζωή της. Ό μεγα­λύτερος πόνος της, ανάμεσα στίς πολλές θλίψεις πού δοκίμασε κατά τόν επίγειο βίο της, ήταν ή απώλεια του πρωτόκου γυιου της Γεωργίου, κατά τήν τουρκι­κή εισβολή στην Κύπρο, τό καλοκαίρι του 1974. Έ­νας πόνος, πού μέσα άπό τήν πίστη, μεταμορφώθηκε σέ αληθινή αγάπη καί προσευχή γιά όλους.

Έμαθε τόν πόνο καί τήν θλίψη της πού είχε λό­γω του αγνοούμενου γυιου της, νά τόν κάνη προσευ­χή καί όχι κατάθλιψη καί απελπισία.

Ιεροεθνομάρτυς ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΙΟΥΛΗΣ :”κατά την 23ην Ιουλίου 1943 συνελήφθη υπό των Γερμανών και εκάη ζων”

«Ο Γεώργιος Σιούλης ιερεύς, κατά την 23ην Ιουλίου 1943 συνελήφθη υπό των Γερμανών και εκάη ζων μετ’ άλλων ευυπολήπτων ανδρών».

 το σώμα του, που το βασάνισαν οι Γερμανοί, το σεβάστηκε η φωτιά. βρέθηκε άθικτο, με την Καινή Διαθήκη στην τσέπη του… 

 ΙΕΡΟΕΘΝΟΜΑΡΤΥΡΕΣ Ιερέας ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΙΟΥΛΗΣ

Ο ιερ. Γεώργιος Σιούλης γεννήθηκε στην Αγ. Αναστασία, μικρό χωριό της Δωδώνης, το 1900.

Καταγόταν από σπίτι φτωχό, αλλά νοικοκυρεμένο και που γι’ αυτό τον ετιμούσαν στο χωριό. Μετά το Δημοτικό δεν μπόρεσε να συνέχιση το Γυμνάσιο. Έμεινε στο χωριό όπου δούλευε, βοηθούσε τον ιερέα και διάβαζε θρησκευτικά βιβλία. Στις απορίες του κατέφευγε στον ιερέα ή στούς δασκάλους.

Στο στρατό έγινε υπαξιωματικός επ’ ανδραγαθία. 

“Η καλωσύνη βλάπτει τον αμετανόητο”

– Γέροντα, θυμάμαι, μια φορά με είχατε μαλώσει πολύ.- Αν χρειασθή, πάλι θα σε μαλώσω, για να πάμε όλοι μαζί στον Παράδεισο. Τώρα θα λάβω δρακόντεια μέτρα!…

Κοίταξε, έχω τυπικό πρώτα να δώσω στον άλλον να καταλάβη ότι χρειάζεται το μάλωμα και ύστερα να τον μαλώσω. Καλά δεν κάνω; Εγώ, επειδή μαλώνω τον άλλον, όταν βλέπω να κάνη κάτι βαρύ, γίνομαι κακός.