.
Είναι πρωί. Ο Θανασάκης κοιμάται ακόμα. Η μητερούλα τον σκουντά απαλά.
-Ξύπνα ,του λέει, παιδάκι μου. Σήμερα το σχολείο ανοίγει. Πρέπει να ετοιμαστείς, για να πάμε.
.
Ο Θανασάκης ξυπνά. Βλέπει τη μητερούλα του και χαμογελά.
Έπειτα σηκώνεται και ετοιμάζεται.
Σε λίγο βρίσκεται μπροστά στο εικόνισμα. Κάνει την προσευχή του:
-Παναγία μου, βοήθησέ με να πηγαίνω στο σχολείο. Φώτισε το νου μου να μαθαίνω γράμματα. Χάρισέ μου υγεία. Φύλαξε γερούς τους γονείς μου και όλο τον κόσμο.
(Από την ακολουθία του αγιασμού , που τελεί ο ιερέας στα σχολεία την πρώτη μέρα της σχολικής χρονιάς, παραθέτουμε μεταφρασμένη μία ευχή).
Ας είναι θερμή η προσευχή μας στο Θεό στο ξεκίνημα της νέας χρονιάς για να χαρίζει πλούσια τη φώτισή Του στους μαθητές και τους εκπαιδευτικούς.
Η Οσία Θεοδώρα η εν Αλεξανδρεία εορτάζει στις 11 Σεπτεμβρίου
Ο βίος της
Η Θεοδώρα, έζησε κατά τους χρόνους της βασιλείας του Ζήνωνος το έτος 474 μ.Χ. Γεννήθηκε και ανατράφηκε στην Αλεξάνδρεια. Όταν μεγάλωσε οι γονείς της την πάντρεψαν στην ίδια πόλη, με ένα νέον ευγενή, σοβαρό και ηθικό. Σ’ αυτόν τον σύζυγο η κόρη εφύλαττε κάθε υποταγή και όσα άλλα επιβάλλεται να φυλάττουν οι τίμιες και σοβαρές γυναίκες στους δικούς τους άνδρες, νόμιμα και καθαρά. Γι αυτό ο άνδρας της, φρόνιμος εκ φύσεως, βλέποντας την ενάρετη διαγωγή της συζύγου του, ακολουθούσε και εκείνος, όσο μπορούσε τη χρηστοήθεια εκείνης, ώστε και οι δυο ζούσαν θεάρεστα, με πολλή κοσμιότητα χριστιανική.
Βλέποντας ο εχθρός το ευλογημένο αυτό ανδρόγυνο, να ζει τόσο θεάρεστα, να φυλάττει με επιμέλεια τις παραγγελίες του Κυρίου, να εργάζεται τις αρετές των ερημιτών, φθόνησε μιαρός. Έβαλε κάθε φροντίδα, να διαχωρίσει το ευλογημένο αυτό ανδρόγυνο, με τον εξής τρόπο. Άναψε στην καρδιά ενός ευγενούς και πλουσίου νέου, έρωτα σατανικό κατά της σωφρονέστατης Θεοδώρας. Τόσο τον
ο βίος της -φωτο και βίντεο του προσκυνήματος
ΒΙΟΣ ΑΓΙΑΣ ΘΕΟΔΩΡΑΣ ΤΗΣ ΕΝ ΒΑΣΤΑ
Κάθε χρόνο στίς 11 Σεπτεμβρίου ἑορτάζουμε καί τιμοῦμε τήν μνήμη τῆς Ὀσιοπαρθενομάρτυρος Θεοδώρας τῆς ἐν Βάστᾳ. Ἡ Ἁγία αὐτή εἶναι γνωστή πλέον ὄχι μόνο στήν πατρίδα μας ἀλλά καί πέραν αὐτῆς.
Ποιός εἶναι ὅμως ὁ δρόμος πού βάδισε καί ἔφθασε στήν ἁγιότητα;
η συνέχεια EΔΩ
“Ο Γερμανός Χόφμαν στη Θεομητορική Εικόνα του τέμπλου αναγνώρισε τη γυναίκα που εμπόδισε τη φάλαγγα να προχωρήσει!Έπεσε αμέσως στα γόνατα και φώναξε με Θαυμασμό:
-Αυτή η γυναίκα σας έσωσε! Να την τιμάτε και να τη δοξάζετε.”
Η μονή της Κοιμήσεως της Θεοτόκου ή όπως είναι πιο γνωστή της Παναγίας Σκριπούς ήταν ένα μοναστικό συγκρότημα που χτίστηκε το 873/874 μ.Χ. και ιδρυτής του υπήρξε ο βασιλικός πρωτοσπαθάριος Λέοντας, όπως μας πληροφορεί και μία επιγραφή στην αψίδα του ιερού.
Πιθανολογείται μάλιστα ότι η ονομασία Σκριπού -από το λατινικό scriptus- συνδέεται με τον μεγάλο αριθμό επιγραφών που βρίσκονται εντοιχισμένες στο ναό. Κατά την κατασκευή του ναού χρησιμοποιήθηκε άφθονο δομικό υλικό από τον γειτονικό αρχαιολογικό χώρο.
«Όταν θέλω γίνομαι άγγελος και όταν θέλω διάβολος. Εις το εξής έχω απόφασιν να γένω άγγελος».
Στράτηγος Γεώργιος Καραϊσκάκης
.
Θα μπορούσα να γράφω ώρες ολόκληρες για τον μεγάλο μας Γεώργιο Καραϊσκάκη, αλλά αναρωτιέμαι ποια είμαι εγώ που θα μιλήσω για αυτόν, όταν μιλούν από μόνες τους οι σελίδες της ιστορίας μας, για τους αγώνες του, τον ηρωισμό του, την πίστη του στο Θεό, την προδοσία του, για….
Παραθέτω ενδεικτικά κάποια ιστορικά στοιχεία:
Αντέχουμε... 