Ποιοι και γιατί δολοφόνησαν τον Ιωάννη Καποδίστρια (27 Σεπτεμβρίου 1831)

Στις 27 Σεπτεμβρίου 1831 δολοφονήθηκε στο Ναύπλιο ο πρώτος κυβερνήτης της Ελλάδας Ιωάννης Καποδίστριας από δύο μέλη της οικογένειας Μαυρομιχάλη, τα οποία πυροβόλησαν και μαχαίρωσαν θανάσιμα τον κυβερνήτη έξω από την εκκλησία του Αγίου Σπυρίδωνος, καθώς πήγαινε να παρακολουθήσει την κυριακάτικη θεία λειτουργία.

Ο τραγικός θάνατος του Καποδίστρια βύθισε σε θλίψη τον γεωργικό πληθυσμό ενώ αντίθετα στην Ύδρα δέχτηκαν την είδηση με πανηγυρισμούς.

Η δολοφονία του Καποδίστρια οργανώθηκε σύμφωνα με αρκετούς ιστορικούς από τη Μεγάλη Βρετανία και την Γαλλία. Αξίζει να σημειωθεί ότι ο φάκελος για την δολοφονία του Καποδίστρια στα βρετανικά αρχεία παραμένει απόρρητος.

Ας έχουμε επίσης υπ’ όψη μας ότι, ως κυβερνήτης, ο Καποδίστριας αρνήθηκε να δεχθεί μισθό, όπως επίσης αρνήθηκε χρηματική αποζημίωση από τον Τσάρο για να μην κατηγορηθεί από τους αντιπάλους του για μεροληψία απέναντι στη Ρωσία, ενώ διέθεσε όλη του την περιουσία για τους σκοπούς της επανίδρυσης του κράτους.

Αγία νεομάρτυς Ακυλίνα από το Ζαγκλιβέρι:H περιγραφή του μαρτυρίου από την ίδια την Αγία και η εύρεση των αγίων λειψάνων

(ο Ναός της Όσσας και το σημείο ευρέσεως των ιερών Λειψάνων)

.

ΕΥΛΑΒΙΚΟ ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΗ ΜΝΗΜΗ ΤΗΣ

…για την νέα αυτή κοπέλα που έδωσε τη ζωή της για το Χριστό μέσα στα σκληρά χρόνια της τουρκοκρατίας, ένα ελάχιστο αφιέρωμα… Η ίδια επέλεξε να μείνει κρυμμένο το σκήνωμά της και να ευρεθεί στους χαλεπούς καιρούς που ζούμε, προς ενίσχυση των πιστών.Θα παραθέσουμε την αφήγηση του ενυπνίου ευσεβούς γυναίκας σχετικά με τον τόπο ταφής της και την περιγραφή του φρικτού μαρτυρίου από την ίδια την μάρτυρα.

.

Η συγκλονιστική αφήγηση του μαρτυρίου της Αγίας Ακυλίνας και η υπόδειξη του τόπου ταφής της

Από το βιβλίο Χρονικόν της ευρέσεως των ιερών  λειψάνων της Αγίας ενδόξου νεομάρτυρος Ακυλίνης – Αγγελίνης της εκ Ζαγκλιβερίου καταγομένης,Ιερός Ναός  Παμμεγίστων Ταξιαρχών Όσσα – Λαγκαδά 2012 Μητροπολίτου  Λαγκαδά, Λητής  και  Ρεντίνης Ιωάννου

Ἀφήγησις Ἐνυπνίου εὐσεβοῦς γυναικός περί του τόπου ταφῆς της Αγίας  Νεομάρτυρος Ἀκυλίνης

Δέκα ημέρες μετά την  ανεύρεση των ἱερῶν λειψάνων της Αγιας Μεγαλομάρτυρος και Ἀθληφόρου Κυράννης μου συνέβη το παρακάτω θαυμαστόν γεγονός. Ἡ Ἁγία Κυράννα μοῦ ἐνεφανίσθη σέ ἐνύπνιον καί μοῦ ὁμίλησε γιά τήν φίλη της, ὅπως ἀποκαλοῦσε τήνἈγγελίνα, και ότι είναι και μαζί συνυπάρχουν.

Η συνέχεια ΕΔΩ

ΣΥΓΚΙΝΟΥΜΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ ΠΟΥ ΔΟΚΙΜΑΖΕΤΑΙ…

 Ἄς ἀναρωτηθοῦμε κατά πόσο ἡ κοινωνία μας, ὅλοι οἱ φορεῖς της, δημιουργοῦμε τέτοιες σκέψεις στούς ἀνθρώπους καί ἰδιαιτέρως στά νέα παιδιά…

.

.

τοῦ ἀρχιμ.Ἰακώβου Κανάκη

Διαβάζοντας γιά τήν πορεία τῆς Ἑλληνικῆς λογοτεχνίας δέν μπορεῖς νά μήν σταθεῖς σέ ἁπλά ἀλλά τόσο σημαντικά γεγονότα, πού εἶναι ἐπίκαιρα, ἰδιαιτέρως στίς μέρες μας. Ὅλοι σήμερα μιλοῦν γιά κρίση καί τήν προσδιορίζουν μέ ἕναν δικό τους τρόπο. Ἡ κρίση ὅμως δέν ἀφορᾶ στά ἀγαθά ἀλλά σ᾽αὐτά καταλήγει. Ἡ ἔλλειψη πολιτισμοῦ, παιδείας καί ἰδιοπροσωπίας τοῦ ἔθνους ὁδηγεῖ σέ μιζέρια, ἀνθρωπιστική κρίση καί παρακμή. Θεωροῦμε ἀναγκαῖο λοιπόν νά γυρίζουμε καί νά βλέπουμε μέ προσοχή, μέ ὅση νηφαλιότητα μποροῦμε νά ἔχουμε, τό παρελθόν μας.

Ἄς δοῦμε τί διηγεῖται ὁ  Fauriel ὅταν δημοσίευε τά «Δημοτικά Τραγούδια» καί τόν «Θούριο»:

.

Το Ευαγγέλιο και ο Απόστολος της Κυριακής 27 Σεπτεμβρίου 2015

Η ΘΑΥΜΑΣΤΗ ΑΛΙΕΙΑ

 .

ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ ΚΥΡΙΑΚΗΣ 27 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2015

Α΄ Λουκᾶ: Τῆς Κυριακῆς: Λουκ. ε΄ 1-11

Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ, ἑστὼς ὁ ᾿Ιησοῦς παρὰ τὴν λίμνην Γεννησαρέτ, εἶδε δύο πλοῖα ἑστῶτα παρὰ τὴν λί­­μνην· οἱ δὲ ἁλιεῖς ἀποβάντες ἀπ᾿ αὐ­­τῶν ἀπέπλυναν τὰ δίκτυα. ἐμβὰς δὲ εἰς ἓν τῶν πλοίων, ὃ ἦν τοῦ Σίμωνος, ἠρώτησεν αὐτὸν ἀπὸ τῆς γῆς ἐπαναγαγεῖν ὀλίγον· καὶ καθίσας ­ἐδίδασκεν ἐκ τοῦ πλοίου τοὺς ὄχλους. ὡς δὲ ἐπαύσατο λαλῶν, εἶπε πρὸς τὸν Σίμωνα· ἐπανάγαγε εἰς τὸ βάθος καὶ ­χαλάσατε τὰ δίκτυα ὑμῶν εἰς ἄγραν. καὶ ἀποκριθεὶς ὁ Σίμων εἶπεν αὐτῷ· ἐπιστάτα, δι᾿ ὅλης τῆς νυκτὸς κοπιάσαντες οὐδὲν ἐλάβομεν· ἐπὶ δὲ τῷ ρήματί σου χαλάσω τὸ δίκτυον. καὶ τοῦτο ποιήσαν­τες συνέκλεισαν πλῆθος ἰχθύων πολύ· διερρήγνυτο δὲ τὸ δίκτυον αὐτῶν. καὶ κατένευσαν τοῖς μετόχοις τοῖς ἐν τῷ ἑτέρῳ πλοίῳ τοῦ ἐλθόντας συλλαβέσθαι αὐτοῖς· καὶ ἦλθον καὶ ἔπλησαν ἀμφότερα τὰ πλοῖα, ὥστε βυθίζεσθαι αὐτά. ἰδὼν δὲ Σίμων Πέτρος προσέπεσε τοῖς γόνασιν ᾿Ιησοῦ λέγων· ἔξελθε ἀπ᾿ ἐμοῦ, ὅτι ἀνὴρ ἁμαρτωλός εἰμι, Κύριε· θάμβος γὰρ περιέσχεν αὐτὸν καὶ πάντας τοὺς σὺν αὐτῷ ἐπὶ τῇ ἄγρᾳ τῶν ἰχθύων ᾗ συνέλαβον, ὁμοίως δὲ καὶ ᾿Ιάκωβον καὶ ᾿Ιωάννην, υἱοὺς Ζεβεδαίου, οἳ ἦσαν κοινωνοὶ τῷ Σίμωνι. καὶ εἶπε πρὸς τὸν Σίμωνα ὁ ᾿Ιησοῦς· μὴ φοβοῦ· ἀπὸ τοῦ νῦν ἀνθρώπους ἔσῃ ζωγρῶν. καὶ καταγαγόντες τὰ πλοῖα ἐπὶ τὴν γῆν, ἀφέντες ἅπαντα ἠκολούθησαν αὐτῷ.

.