Αφιέρωμα: ηρωικές Δασκάλες του Μακεδονικού Αγώνα

ξεκινούμε και φέτος την αναφορά μας στις ηρωικές εκείνες δασκάλες του Μακεδονικού Αγώνα ,που συνέβαλαν με τον ηρωισμό και την θυσία τους στον ιερό σκοπό της απελευθέρωσης της Μακεδονίας μας. Ας είναι αιωνία η μνήμη τους και ας μας φωτίζουν με το παράδειγμά τους…

 

Από τότε που ο πατρο-Κοσμάς με τις διδαχές του έκανε φανερό ότι το ποθούμενο δεν θα ερχόταν όσο το Γένος παράδερνε στην αμάθεια…

αφ΄ οτου απέδειξε ότι άνδρας και γυναίκα είναι πλάσματα του Θεού ισότιμα…

τα Παρθεναγωγεία άρχισαν να ιδρύονται και οι απόφοιτές τους να προσφέρουν το έργο τους στον ελληνισμό ,που άρχισε να αποτινάζει από πάνω του τις αλυσίδες της σκλαβιάς.

Στην Μακεδονία ιδιαίτερα άνθισαν μετά τα 1870 και την απόσχιση της βουλγαρικής εκκλησίας από το Πατριαρχείο , οπότε και άρχισε άγριος ο θρησκευτικός προσηλυτισμός.

 

Η συνέχεια ΕΔΩ

Το Ευαγγέλιο και ο Απόστολος της Κυριακής 11 Οκτωβρίου 2015: του Σπορέως και των αγίων Πατέρων της Ζ΄Οικουμενικής Συνόδου

Η ΠΑΡΑΒΟΛΗ ΤΟΥ ΣΠΟΡΕΩΣ

ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ ΚΥΡΙΑΚΗΣ11 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2015

Δ΄ Λουκᾶ, Τῶν ἁγίων Πατέρων τῆς Ζ΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου: Τῆς Κυριακῆς: Λουκ. η΄ 4-15

Εἶπεν ὁ Κύριος τὴν παραβολὴν ταύτην· ­ἐξῆλθεν ὁ σπείρων τοῦ σπεῖραι τὸν σπό­ρον αὐτοῦ. καὶ ἐν τῷ σπείρειν αὐτὸν ὃ μὲν ἔπεσε παρὰ τὴν ὁδόν, καὶ κα­τεπατήθη, καὶ τὰ πετεινὰ τοῦ οὐρανοῦ ­κατέφαγεν αὐ­­τό· καὶ ἕτερον ἔπεσεν ἐπὶ τὴν πέτραν, καὶ φυὲν ἐξη­­­ράνθη διὰ τὸ μὴ ἔχειν ἰκμάδα· καὶ ἕ­­­­­τερον ­ἔπεσεν ἐν μέσῳ τῶν ἀκανθῶν, καὶ συμφυεῖσαι αἱ ἄκανθαι ἀ­­­­πέπνιξαν αὐτό· καὶ ἕτερον ἔπεσεν εἰς τὴν γῆν τὴν ἀ­­­­γαθήν, καὶ φυὲν ἐποίησε καρπὸν ἑκατονταπλασίονα. ᾿Ε­­­­πηρώτων δὲ αὐτὸν οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ λέγοντες· τίς εἴη ἡ παραβολὴ αὕτη. ὁ δὲ εἶπεν· ὑμῖν ­δέδοται γνῶναι τὰ μυστήρια τῆς βασιλείας τοῦ Θεοῦ, τοῖς δὲ ­λοιποῖς ἐν παραβολαῖς, ἵνα βλέπον­τες μὴ βλέπωσι καὶ ἀ­κούοντες μὴ συνιῶσιν. ἔστι δὲ αὕτη ἡ παραβολή· ὁ σπό­ρος ἐστὶν ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ· οἱ δὲ παρὰ τὴν ὁδόν εἰσιν οἱ ἀκούσαντες, εἶτα ἔρχεται ὁ διάβολος καὶ αἴρει τὸν λόγον ἀπὸ τῆς καρδίας αὐτῶν, ἵνα μὴ πιστεύσαντες σωθῶσιν. οἱ δὲ ἐπὶ τῆς πέτρας οἳ ὅταν ἀκούσωσι, μετὰ χαρᾶς δέχονται τὸν λόγον, καὶ οὗτοι ρίζαν οὐκ ἔχουσιν, οἳ πρὸς καιρὸν πιστεύουσι καὶ ἐν καιρῷ πειρασμοῦ ἀφίστανται. τὸ δὲ εἰς τὰς ἀκάνθας πεσόν, οὗτοί εἰσιν οἱ ἀκούσαντες, καὶ ὑπὸ μεριμνῶν καὶ πλούτου καὶ ἡδονῶν τοῦ βίου πορευόμενοι συμπνίγονται καὶ οὐ τελεσφοροῦσι. τὸ δὲ ἐν τῇ καλῇ γῇ, οὗτοί εἰσιν ­οἵτινες ἐν καρδίᾳ καλῇ καὶ ἀγαθῇ ἀκούσαντες τὸν λόγον κα­τέχουσι καὶ καρποφοροῦσιν ἐν ὑπομονῇ. ταῦτα λέ­γων ἐφώνει· ὁ ἔχων ὦτα ἀκούειν ἀκουέτω.

.

Ο Τίμιος Πρόδρομος και η χαρά της ιεραποστολής

άρθρο του δασκάλου Σάββα Ηλιάδη

Κατά την αυριανή Κυριακή διαβάζεται ως ευαγγελικό Ανάγνωσμα η παραβολή του σπορέως και η Εκκλησία την όρισε ως ημέρα έναρξης του κατηχητικού έτους. Αρχίζει και αυτή με τους εργάτες της να σπέρνει το λόγο του Θεού.Η κατήχηση είναι μέρος του ιεραποστολικού έργου της Εκκλησίας και ο Τίμιος Πρόδρομος υπήρξε μεγάλος κατηχητής και ιεραπόστολος.

Συγκεντρώνει στο πρόσωπό του όλες σχεδόν τις κατηγορίες της αγιότητας. Εκτός από τις ειδικές προσωπικές, του Προφήτη, του Προδρόμου και του Βαπτιστού, χαρακτηρίζεται ως ερημίτης, διότι έζησε στην έρημο μόνος. Νηστευτής μέγας, διότι στην έρημο έτρωγε μόνο μέλι και ακρίδες. Ασκητής. Φορούσε ένα ρούχο σκληρό από τρίχα καμήλου και έκανε υπομονή. Ανυπόδητος, ζούσε κάτω από τον καυτερό ήλιο της μέρας και από ανυπόφορο κρύο της νύχτας.

Όσιος, αφού εγκατέλειψε τον κόσμο και αφιερώθηκε εξολοκλήρου στο Θεό. Είδε το Άγιο Πνεύμα « ὡσεὶ περιστερὰν ἐπ’ αὐτόν (επί τον Χριστόν)» και άκουσε «φωνὴν ἐξ οὐρανοῦ γενέσθαι» και οσιομάρτυρας, καθώς το τέλος του ήταν μαρτυρικό.Ομολογητής, όταν έλεγξε με παρρησία τον όχλο αλλά και τον Ηρώδη, λέγοντάς του πως δεν είναι σωστό να έχει τη γυναίκα του αδελφού του. Απόστολος, διότι αποσταλμένος από το Άγιο Πνεύμα, γύριζε ανάμεσα στους ανθρώπους και ευαγγελιζόταν τον ερχομό του Μεσσία.

Ο Σπορεύς Χριστός, τα Μυστήρια και η Θεία Λειτουργία

απομαγνητοφωνημένο κήρυγμα του π. Στεφάνου Αναγνωστοπούλου

Σήμερα είναι Κυριακή του σπορέος.

Ο Σπορεύς Θεός χριστιανοί μου, την πρώτη θεϊκή Του σπορά, την έκαμε με το λόγο Του, τον προφορικόν που είναι το κήρυγμα και η κατήχησις, και τον γραπτόν, που είναι πάνω απ’ όλα το Ευαγγέλιον, η Καινή Διαθήκη, αλλά και όλη η Αγία Γραφή και ύστερα τα κείμενα των μεγάλων Πατέρων της Εκκλησίας μας.

Αλλά η θεϊκή σπορά που κάνει ο θείος λόγος, στο γεώργιον των ψυχών μας είναι και με τα σωστικά Του μυστήρια.

Η ΠΑΡΑΒΟΛΗ ΤΟΥ ΣΠΟΡΕΩΣ για παιδιά

Η παραβολή με απλά λόγια, κάποια σχόλια -προβληματισμοί και ζωγραφιές για τα παιδιά

Ο Χριστός κάποτε διηγήθηκε στους μαθητές του και πλήθος κόσμου που είχε συγκεντρωθεί την εξής παραβολή:

Βγήκε ο σποριάς για να σπείρει το σιτάρι στη γη. Καθώς έσπερνε, μερικοί σπόροι έπεσαν στο δρόμο και ήρθαν τα πουλιά και τους έφαγαν όλους. Άλλοι έπεσαν σε έδαφος πετρώδες, που δεν είχε πολύ χώμα, κι αμέσως φύτρωσαν γιατί το χώμα ήταν λιγοστό. Μόλις όμως ανέτειλε ο ήλιος, κάηκαν και, επειδή δεν είχαν ρίζες, ξεράθηκαν. Άλλοι σπόροι πάλι έπεσαν στ’ αγκάθια και, όταν τα αγκάθια μεγάλωσαν, τους έπνιξαν. Κι άλλοι έπεσαν στο γόνιμο έδαφος κι

Ο ηρωικός παπα-Αλέξανδρος Παπαλέξης (μια ιστορία του Μακεδονικού Αγώνα)

(ΜΙΚΡΑ ΣΥΜΒΟΛΗ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟΥ ΑΓΏΝΟΣ 1904-1908 )

Μέσα από μία οικογενειακή διήγηση, ‘η ιστορία’ παύει να είναι ένα μάθημα που κάποτε μαθαίναμε στα σχολεία και γίνεται μια ζωντανή κοντινή μας πραγματικότητα. Αυτός είναι ο λόγος που παρακινήθηκα να γράψω τα πάρα κάτω για το χατήρι των παιδιών μου και των νέων της Ελλάδας μας. Σήμερα ειδικά που γίνεται συστηματική και οργανωμένη προσπάθεια από σκοτεινά κέντρα εκτός Ελλάδος, να αποκοπούμε από τις ρίζες μας, να υποτιμήσουμε τον εαυτό μας, να απογοητευθούμε και να παραιτηθούμε τελικά από τα ιστορικά δικαιώματά μας, για να  αρπάξουν την πατρίδα μας