Τα Εισόδια της Θεοτόκου- δώδεκα χρόνια στο Ναό! (διήγηση για παιδιά)

-Γιαγιά, ποιο είναι αυτό το μικρό κοριτσάκι που προχωρεί με απλωμένα τα χεράκια του ; ρώτησε η μικρή Δέσποινα κοιτάζοντας την εικόνα των Εισοδίων της Θεοτόκου που είχε μόλις τοποθετήσει η γιαγιά στο εικονοστάσι του σπιτιού.

Αύριο είναι η γιορτή των Εισοδίων, το ξέρει αυτό η Δέσποινα γιατί είναι και η μέρα που γιορτάζει η ίδια! Και την περιμένει με τόση χαρά και ανυπομονησία αυτή την γιορτή! Όμως δεν ξέρει και πολλά για το γεγονός αυτό… ευκαιρία τώρα, που βρίσκεται η γιαγιά στο σπίτι, να λύσει τις απορίες της. Γιατί η γιαγιά διαβάζει πολύ και σίγουρα θα ξέρει και για την γιορτή αυτή…

– Η μικρή Παναγία είναι, κοριτσάκι μου, απάντησε η γιαγιά. Η μικρή Μαριάμ που την προσέφεραν ως δώρο οι γονείς της στο Ναό και την αφιέρωσαν στην υπηρεσία του. Ήταν μόλις τριών χρονών, λίγο μικρότερη από εσένα, Δεσποινούλα μου.

–Και γιατί , γιαγιά, ένα τόσο μικρό κοριτσάκι , το αφιέρωσαν οι γονείς του στον Θεό;… δεν θα τους έλειπε;… εκείνο δεν θα στεναχωρούνταν μακριά από την μανούλα του και τον μπαμπά του;… και ποιος θα το πρόσεχε εκεί στον Ναό;

Η συνέχεια ΕΔΩ →

Τα Εισόδια της Θεοτόκου- προετοιμασία για μεγάλα πράγματα (πώς να μιλήσουμε στα παιδιά για τον πνευματικό αγώνα)

Η Παναγία -Προετοιμασία για τα μεγάλα πράγματα

Στόχος: Τα παιδιά :

•      να    συνειδητοποιήσουν ότι για να πετύχουν στον πνευματικό αγώνα χρειάζεται καθημερινός αγώνας (προσευχή, νηστεία, μυστηριακή ζωή κλπ).

•        να   δουν την Παναγία σαν πρότυπο και βοήθεια στον πνευματικό τους αγώνα.

Η συνέχεια ΕΔΩ

Άγιος Παίσιος: «Στὴν Γαλλία χιλιάδες ἔγιναν Μουσουλμάνοι… καί οἱ Γάλλοι δὲν θὰ βροῦν ἀνάπαυση»

Ἀπὸ τὸ βιβλίο: «Μὲ πόνο καὶ ἀγάπη γιὰ τὸν σύγχρονο ἄνθρωπο»,Γέροντος Παϊσίου Ἁγιορείτου, Λόγοι Α΄

 .

Στὴν Γαλλία, παρ’ ὅλο ποὺ εἶναι κράτος προοδευμένο -δὲν εἶναι ὑπανάπτυκτο-, τελευταία* ὀγδόντα χιλιάδες ἔγιναν Μουσουλμάνοι. Γιατί; Γιατί ἔχουν κάνει τὴν ἁμαρτία μόδα. Βλέπεις ὅμως, ἐλέγχονται καὶ θέλησαν νὰ ἀναπαύσουν τὴν συνείδησή τους. Καὶ ὅπως οἱ Ἀρχαῖοι Ἕλληνες, γιὰ νὰ δικαιολογοῦν τὰ πάθη τους, εἶχαν βρεῖ τοὺς δώδεκα θεούς, ἔτσι καὶ αὐτοὶ ἔψαξαν νὰ βροῦν μία θρησκεία ποὺ νὰ δικαιολογεῖ τὰ πάθη τους, γιὰ νὰ τοὺς ἀναπαύση σ’ αὐτὸ τὸ θέμα.

Ὁ Μουσουλμανισμὸς κατὰ κάποιο τρόπο τοὺς ἐξυπηρετεῖ. Ἐπιτρέπει νὰ πάρουν ὅσες γυναῖκες θέλουν, ὑπόσχεται στὴν ἄλλη ζωὴ ἕνα βουνὸ πιλάφι, μία λίμνη γιαούρτι, ἕνα ποτάμι μέλι! Καὶ ὅσες ἁμαρτίες καὶ νὰ ἔχουν, ἅμα τοὺς λούσουν μὲ ζεστὸ νερό, ὅταν πεθάνουν, καθαρίζονται! Πᾶνε στὸν Ἀλλὰχ καθαροί! Τί ἄλλο θέλουν; Ὅλα βολικά! Ἀλλὰ οἱ Γάλλοι δὲν θὰ βροῦν ἀνάπαυση. Πᾶνε νὰ ἀναπαυθοῦν, ἀλλὰ δὲν θὰ ἀναπαυθοῦν, γιατί τὰ πάθη δὲν δικαιολογοῦνται.