Άγιος Σάββας ο Ηγιασμένος και η Λαύρα του στην Παλαιστίνη

Ο βίος του αγίου Σάββα του Ηγιασμένου

Γιορτάζει σήμερα ένας πολύ, πάρα πολύ μεγάλος άγιος. Ο άγιος Σάββας ο ηγιασμένος. Σπλάχνο της Καππαδοκίας. Της ελληνικότατης και χριστιανικότατης Καππαδοκίας, που έβγαλε τόσους και βγάζει μέχρι σήμερα. Και με τους κρυπτοχριστιανούς που έχει εκεί, θα δείτε κάποια μέρα, θα θαυμάσουμε πράγματα και θαύματα. Πόσοι χριστιανοί κρύβονται εκεί και λατρεύουν τον Χριστό νύχτα και μέρα! Μυστικά! Εν κρύπτω! Τί ωραία!

Γεννήθηκε εκεί ο άγιος τον 4ο αιώνα, το 431. Ηγιασμένος εκ κοιλίας μητρός. Σε ηλικία 8 ετών πήγε στο μοναστήρι των Φλαβιανών, εκεί κοντά, και έμεινε μέχρι 18 ετών, που έμαθε όλα τα γράμματα, το Ψαλτήρι απ’ έξω,

Η πρώτη πολεμική- αεροπορική- αποστολή στο Μέτωπο της Ηπείρου (5 Δεκεμβρίου 1912)

«Επιστολικό δελτάριο. Διαστ. 140Χ90 χιλ. Ο Χρήστος Αδαμίδης (1885 με 1849) υπήρξε από τους πρωτοπόρους της Ελληνικής Πολεμικής Αεροπορίας και μετέπειτα Στρατηγός της Αεροπορίας. Ήταν ανάμεσα στους τέσσερις που στάλθηκαν στη Γαλλία, προκειμένου να εκπαιδευτούν, για να επανδρώσουν το Λόχο της Αεροπορίας. Όταν ξεκίνησε ο Α΄ Βαλκανικός, τοποθετήθηκε στο μέτωπο της Ηπείρου (σημειώνουμε εδώ πως η καταγωγή του ήταν από τα Ιωάννινα). Εκτέλεσε αποστολές κατόπτευσης αλλά και βομβαρδισμών εναντίον Τουρκικών στόχων στη διάρκεια των μαχών στο Μπιζάνι.

.

 Η πρώτη πολεμική αποστολή στο Μέτωπο της Ηπείρου από πλευράς Αεροπορίας έγινε στις 5 Δεκεμβρίου 1912 με αεροπλάνο Μωρίς Φαρμάν και κυβερνήτη τον Υπολοχαγό Μιχάλη Μουτούση. Ο Υπολοχαγός του Μηχανικού, Μουτούσης πραγματοποιεί πτήση πάνω από τις θέσεις του Μπιζανίου και πάνω από τα Γιάννενα.

Η εξόντωση του αρχικομιτατζή Κωνστάντωφ από το σώμα του καπετάν Βάρδα, στο Λιμπίσοβο (Αη-Λιας) Καστοριάς

νύχτα 4ης προς 5η Δεκεμβρίου 1904: λίγο καιρό μετά την θυσία του Παύλου Μελά, το σώμα του καπετάν Βάρδα εξοντώνει  στο Λιμπίσοβο τον αρχικομιτατζή Κωνστάντωφ, που λυμαίνονταν τα Καστανοχώρια του Βοΐου

(μέσα σε κύκλο, το σπίτι που χτίστηκε πάνω στα θεμέλια του καμένου σπιτιού, μέσα στο οποίο κάηκε ο Κωστάντωφ)

μια άγνωστη, αλλά ιδιαίτερα σημαντική στιγμή του Μακεδονικού Αγώνα

μια ιστορία που ακούγεται ακόμα στα Καστανοχώρια του Βοΐου…

οι μνήμες μένουν ζωντανές από γενιά σε γενιά, η ελληνικότητα και η ελευθερία της Μακεδονίας έχουν κερδηθεί με αγώνες και θυσίες….Ας μην ξεχνούμε να τιμούμε τους ήρωες!

(αναδημοσίευση παλαιότερης ανάρτησης με προσθήκη των απομνημονευμάτων του Γερμανού Καραβαγγέλη και αποσπασμάτων από εφημερίδες της εποχής)

 .

Από τα Απομνημονεύματα του Δεσπότη Καστοριάς Γερμανού Καραβαγγέλη:

Ήταν γνωστό ότι ο Κωνστάντωφ μια φορά τη βδομάδα πήγαινε στο Λιμπίσοβο (ση. σημερινός Αη Λιας Καστοριάς) , στο σπίτι μιας ερωμένης του Βουλγάρας. Από το Βιντελούστι (σημ. σημερινή Δαμασκηνιά Βοΐου Κοζάνης) όπου έμενε ο Βάρδας (το Βιντελούστι είναι μια ώρα μακριά από το Λιμπίσοβο) έμαθε ακριβώς την ώρα που έφτανε ο Κωνστάντωφ. Τον ειδοποίησε ο παπά-Στέργιος του χωριού Λιμπίσοβου, που ήταν από τους κρυμμένους οπαδούς μας. Όταν ερχόταν ο κακόμοιρος στη Μητρόπολη

Ο γέροντας Παΐσιος, οι παιδικές ασκήσεις, το “κατηχητικό” και οι προσευχές του στο εξωκκλήσι της αγίας Βαρβάρας στην Κόνιτσα

το εκκλησάκι της Αγίας Βαρβάρας στην Κόνιτσα.
φώτο by sophia-siglitiki.blogspot.gr

Ο μικρός Αρσένιος κατηχητής στο εξωκκλήσι της Αγίας Βαρβάρας

Ο Αρσένιος με την προσεκτική ζωή και τις συμβουλές του βοήθησε πνευματικά και άλλους νέους. Συναναστρεφόταν συνήθως με μικρότερα παιδιά. Τα συγκέντρωνε στην αγία Βαρβάρα, διάβαζαν βίους Αγίων και τα παρακινούσε να κάνουν μετάνοιες και να νηστεύουν.

 Στο εξωκκλήσι της αγίας Βαρβάρας παρακάλεσε την Παναγία: «Ας ταλαιπωρηθώ, ας κινδυνεύσω, μόνο να μη σκοτώσω άνθρωπο, και ν αξιωθώ να γίνω μοναχός».

Αν και ο πόλεμος έκανε τον Αρσένιο να αναβάλη την αναχώρησή του (για μοναχός), όμως ο ζήλος του δεν ψυχράνθηκε. Στους αγώνες και στις ασκήσεις προσέθετε νέους αγώνες και υψηλότερες ασκήσεις. Έβλεπε τα εθνικά πράγματα σε άσχημη κατάσταση. Σε λίγο θα τον καλούσαν να υπηρετήση την Πατρίδα. Στο εξωκκλήσι της αγίας

Να ποιοι ήταν οι Μακεδονομάχοι

(Η Σημαία ανήκε στον οπλαρχηγό του Μακεδονικού Αγώνα, Ηλία Δεληγιαννάκη που σκοτώθηκε αργότερα στη μάχη του Σκρά).

.

 άρθρο του δασκάλου Σάββα Ηλιάδη

(Δυο ζωντανές μαρτυρίες από στόματα των αντιπάλων τους)

1. Από το βιβλίο «ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΓΕΥΓΕΛΗΣ», του δημοδιδασκάλου και Μακεδονομάχου Ιωάννου Ξανθού, καταγομένου από την Γευγελή της Μακεδονίας, μεταφέρουμε το παρακάτω απόσπασμα: Μέρος ΣΤ΄:«ΤΟ ΤΟΥΡΚΙΚΟΝ ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΚΑΙ ΕΙΣ ΓΕΥΓΕΛΗΝ»

Την 11^ην Ιουλίου 1908 ανεκηρύχθη το Τουρκικόν Σύνταγμα και εις Γευγελήν. Κατά την ημέραν ταύτην όλοι οι Οθωμανοί της Γευγελής και των πέριξ χωρίων κατήλθον εις πάνδημον ένοπλον συλλαλητήριον προ του Διοικητηρίου, όπυ είχον κατέλθει και παρουσιασθή μικρά αντάρτικα σώματα Ελληνικά και κομιτατζήδων. Οι οπλρχηγοί και οι οπλίται Ελλήνων και Βουλγάρων ήσαν μεν ελεύθεροι πλην όμως άοπλοι. Μετά των Οθωμανών είχε κατέλθει και πολύ πλήθος Χριστιανικού κόσμου Ελλήνων και Βουλγάρων.