Καλωσορίζουμε τον Μάρτιο με ένα τραγούδι ,με παροιμίες, λαογραφικά στοιχεία και πολλές κινούμενες εικόνες:
Ο Μάρτης, Μάρτης μίλησε
Στίχοι: Ηλίας Κατσούλης Μουσική: Παντελής Θαλασσινός από τον δίσκο: Καλαντάρι, 2006
Ο Μάρτης, Μάρτης μίλησε και είπε πως θα αργήσει
έχει ακόμα δυο βροχές και μία να χιονίσει.
Ένα δεντράκι τ’ άκουσε και πήγε να λυγίσει
του είπα να’ χει υπομονή, το φόβο να νικήσει.
Ό,τι αργεί κι ό,τι στη Γη είναι βαθιά κρυμμένο.
πάλι στο φως θα βαφτιστεί και θα’ ρθει ευλογημένο…
λόγοι οσίου Πορφυρίου
“Η ψυχή του Χριστιανού πρέπει να είναι λεπτή, να είναι ευαίσθητη, να είναι αισθηματική, να πετάει, όλο να πετάει, να ζει μες στα όνειρα. Να πετάει μες τ’ άπειρο, μες τ’ άστρα, μες τα μεγαλεία του Θεού, μες τη σιωπή.
Όποιος θέλει να γίνει Χριστιανός, πρέπει πρώτα να γίνει ποιητής. Αυτό είναι. Πρέπει να πονάεις. Ν΄ αγαπάεις και να πονάεις. Να πονάεις γι΄ αυτόν που αγαπάεις. Η αγάπη κάνει κόπο για τον αγαπημένο. Όλη νύχτα τρέχει, αγρυπνεί, ματώνει τα πόδια, για να συναντηθεί με τον αγαπημένο. Κάνει θυσίες, δεν λογαριάζει τίποτε, ούτε απειλές, ούτε δυσκολίες, εξαιτίας της αγάπης. Η αγάπη προς τον Χριστό είναι άλλο πράγμα, απείρως ανώτερο.
.
.
“Χρόνια πολλά, μπαμπά!” ευχήθηκαν σήμερα τα παιδιά στον μπαμπά τους.
Άκουσαν στο ραδιόφωνο, στην παιδική εκπομπή της Λυδίας της Φιλιππισσίας, ότι σήμερα είναι η γιορτή του Πατέρα!…
Και γιατί να μην είναι;… υπάρχει μεγαλύτερο πρότυπο για όσους άντρες έχουν γίνει γονείς από το πρότυπο του Ουράνιου Πατέρα όλων μας;
Η παραβολή του ασώτου υιού δεν έχει ως πρωταγωνιστή μόνο τον άσωτο υιό…έχει και τον σπλαγχνικό Πατέρα , που καρτερικά προσμένει την επιστροφή του και με άπειρη αγάπη δέχεται την ολόψυχη μετάνοιά του και τον βάζει και πάλι στο πατρικό σπίτι.
.
Ένα καταπληκτικό άρθρο-κείμενο του Φώτη Κόντογλου. Περιγράφει με ακρίβεια τον σημερινό άνθρωπο και τον τρόπο σκέψης του. Αξίζει να το διαβάσετε.
Σύγχυση καὶ ταραχὴ καὶ χάος ἀνάμεσα στὰ ἔθνη! Ταραχὴ καὶ σάστισμα καὶ χάος καὶ στοὺς ἀνθρώπους, ἕναν – ἕναν. Ποῦ νὰ βρεθεῖ κανένας νὰ πορεύεται στὴ ζωὴ του μ’ ἕναν ὑψηλὸν σκοπό, μὲ σταθερότητα καὶ ἐλπίδα! Σπάνιο πράγμα.
Οἱ σημερινοὶ ἄνθρωποι ἔχουνε γίνει οἱ περισσότεροι κάποια πλάσματα ἄδεια ἀπὸ κάθε ζωντανὴ ἰδέα, ποὺ νὰ τοὺς κάνει νὰ ἀρμενίζουνε μέσα στὸ πέλαγος τῆς ζωῆς χαρούμενοι καὶ ζωηροί, σὰν τὸ καράβι ποὺ εἶναι φορτωμένο μὲ καλὸ φορτίο, καί, γεμάτο ἐλπίδα καὶ λαχτάρα, τραβᾶ κατὰ τὸ περιπόθητο λιμάνι, ἀνάμεσα σὲ ξέρες κι ἄγρια βραχόνησα.
(στην ανάρτηση αυτή συγκεντρώσαμε όλους τους συνδέσμους που οδηγούν σε παλαιότερες αναρτήσεις για τις δύο αγίες )
σημείωση: Η αγία Κυράννα μαρτύρησε στις 28 Φεβρουαρίου του 1751. Στην Όσσα όμως η αγία εορτάζεται στις 8 Ιανουαρίου. Αιτία αυτής της εορτολογικής μετατοπίσεως ίσως είναι το ότι ο εορτασμός της κατά τις 28 Φεβρουαρίου συχνά συνέπιπτε με την περίοδο της Μεγάλης Τεσσαρακοστής, περίοδο χαρμολύπης, ενώ στις 8 Ιανουαρίου επιπλέον οι κάτοικοι της Όσσας ήταν όλοι συγκεντρωμένοι στο χωριό τους εξαιτίας των εορτών των Χριστουγέννων. (στοιχεία από saint.gr)
Ο βίος και το μαρτύριο της αγίας νεομάρτυρος Κυράννας- η θαυμαστή εύρεση των αγών λειψάνων της
Η Όσσα, ένα χωριό κοντά στον Λαγκαδά Θεσσαλονίκης, είναι ο τόπος που αγία Κυράννα γεννήθηκε, μεγάλωσε, έζησε και έχτισε την προσωπικότητά της, με όλες εκείνες τις αρετές, που οι Ελληνίδες μητέρες μεγάλωναν και γαλουχούσαν τα παιδιά τους στα δύσκολα χρόνια της τουρκοκρατίας.
πρωτότυπο αρχαίο κείμενο, ερμηνεία και μετάφραση
ΤΟ ΔΡΑΜΑ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΑΣΙΑΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΘΕΟ
ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ ΚΥΡΙΑΚΗΣ 28 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2016
Toῦ Ἀσώτου: Λουκ. ιε΄ 11-32
Εἶπεν ὁ Κύριος τὴν παραβολὴν ταύτην· ἄνθρωπός τις εἶχε δύο υἱούς. καὶ εἶπεν ὁ νεώτερος αὐτῶν τῷ πατρί· πάτερ, δός μοι τὸ ἐπιβάλλον μέρος τῆς οὐσίας. καὶ διεῖλεν αὐτοῖς τὸν βίον. καὶ μετ᾿ οὐ πολλὰς ἡμέρας συναγαγὼν ἅπαντα ὁ νεώτερος υἱὸς ἀπεδήμησεν εἰς χώραν μακράν, καὶ ἐκεῖ διεσκόρπισε τὴν οὐσίαν αὐτοῦ ζῶν ἀσώτως. δαπανήσαντος δὲ αὐτοῦ πάντα ἐγένετο λιμὸς ἰσχυρὸς κατὰ τὴν χώραν ἐκείνην, καὶ αὐτὸς ἤρξατο ὑστερεῖσθαι. καὶ πορευθεὶς ἐκολλήθη ἑνὶ τῶν πολιτῶν τῆς χώρας ἐκείνης, καὶ ἔπεμψεν αὐτὸν εἰς τοὺς ἀγροὺς αὐτοῦ βόσκειν χοίρους. καὶ ἐπεθύμει γεμίσαι τὴν κοιλίαν αὐτοῦ ἀπὸ τῶν κερατίων ὧν ἤσθιον οἱ χοῖροι, καὶ οὐδεὶς ἐδίδου αὐτῷ.
28 Φεβρουαρίου 1943
Χτες βράδυ μια είδηση ακατανόητη μας ήρθε. Μια είδηση ασύλληπτη. Ο Γέρο- Παλαμάς πέθανε. Είχαμε ξεχάσει πως ήταν θνητός.
Τρέξαμε αμέσως στην οδό Περιάνδρου. Εκεί βρήκαμε τον Άγγελο Σικελιανό αναστατωμένο κι αυτόν. Δεν ακούονταν άχνα. Άφωνοι όλοι κοιτάζαμε το γεροντάκι να κοιμάται και περιμέναμε ώρες ορθοί κοντά του. Τι περιμέναμε;… Ίσως τη γνώριμη λάμψη των ματιών του κάτω από τα πυκνά χαμηλωμένα φρύδια του… Μα τίποτα πια. Το μυστήριο άπλωνε. Μια μεγάλη ψυχή που χώνεται στον Άδη και τον τραντάζει και ενώνει τους κόσμους.
της Ιωάννας Τσάτσου
(Η συγγραφέας, όπως και πολλοί άλλοι Έλληνες πατριώτες, ανέπτυξε στη διάρκεια της γερμανικής κατοχής μια πολύπλευρη αντιστασιακή δραστηριότητα. Τα Φύλλα Κατοχής(1965) είναι σελίδες από το προσωπικό της ημερολόγιο. Αναφέρονται σ’ αυτό περιστατικά που τα έζησε η ίδια).
Όλη την αρχαία Ελλάδα ζωντάνεψε γύρω μας ο Ηλίας Κανάρης, ως και την ποιότητα των θανάτων της. Όχι γιατί είναι πιο γενναίος απ’ τους άλλους γενναίους, μα γιατί αγκαλιάζει τη δύσκολη ώρα με τέτοιο μπρίο*, που οι εχθροί στέκονται απέναντί του αδύναμοι. Χωρίς να το υποπτεύεται ο ίδιος, σκέπτεται σαν τον Σωκράτη*.
Σε τίποτα δεν μπορούν να τον βλάψουν, μόνο να τον σκοτώσουν μπορούν. Μα εκείνος το παιχνίδι του πολέμου και του θανάτου το παίζει με κέφι, το γλεντάει. Σαν τον Οδυσσέα μεταχειρίζεται τις μεγάλες και μικρές αρετές του, ετοιμότητα, πονηριά, αντρίκια ψυχή, σωματική ρώμη.
26 Φεβρουαρίου: εορτάζει η Αγία Φωτεινή η Μεγαλομάρτυς η Σαμαρείτιδα και η οικογένειά της:
οι πέντε αδελφές της:Αγία Ανατολή-Αγία Φωτώ-Αγία Φωτίς-Αγία Παρασκευή-Αγία Κυριακή
οι δύο γυιοί της:Άγιος Φωτεινός-Άγιος Ιωσής
ο Άγιος Σεβαστιανός ο δούκας
δείτε στην συνέχεια και ένα μεγάλο θαύμα της αγίας Φωτίδος σε αλλόπιστο!
Σύντομο συναξάρι:
Η Αγία Φωτεινή έζησε στα χρόνια του Χριστού. Ήταν Σαμαρίτισσα στην καταγωγή και διέμενε στην πόλη Συχάρ όπου ζούσε ένα έκλυτο βίο. Ο τρόπος ζωής της ήταν γνωστός στους συμπολίτες της και για αυτόν την είχαν στιγματίσει.
.
Εκείνο τον καιρό, ο Ιησούς περνούσε από την Συχάρ και στάθηκε σε ένα πηγάδι για να πιει νερό. Εκεί συναντήθηκε με την Αγία Φωτεινή από την οποία ζήτησε να του δώσει νερό. Τότε οι Ιουδαίοι και οι Σαμαρείτες δεν είχαν επαφές και γι’ αυτό
Μαρτύρησε στην Κωνσταντινούπολη στις 26 Φεβρουαρίου 1575
Ο Άγιος ήταν γέννημα και θρέμμα του Γαλατά Ήταν περίφημος ξυλογλύπτης, λεπτουργός και εργαζόταν στο ανάκτορο του Σουλτάνου. Ήταν άνθρωπος ταπεινός και ελεήμων. Πάντρευε ορφανά, απελευθέρωνε φυλακισμένους και πολλές άλλες καλοσύνες έκανε .
Ένας αγάς λοιπόν του παρέδωσε ένα παιδί, ανηψιό του, που τότε είχε έρθει από την Ανατολή, να του μάθει την τέχνη της λεπτουργικής. Μπαίνοντας και βγαίνοντας το παιδί με τον μάστορά του τον Ιωάννη στο παλάτι είδε εκεί τα παιδιά , τα ονομαζόμενα από τους Τούρκους ιτζ – ογλάνια , πως ζούσαν και θέλησε να συγκαταριθμηθεί μαζί τους . Πήγε στον θείο του , το ανέφερε και ο θείος παρεκάλεσε τον Ιωάννη , ο οποίος είχε γνωριμίες στο σαράι , να βάλει τον ανηψιό του στα ιτζ – ογλάνια. Πράγμα το οποίο έγινε. Το παιδί λοιπόν είχε σε μεγάλη εκτίμηση τον Ιωάννη και τον αγαπούσε πολύ.
.
κείμενο και για παιδιά ,από το νεανικό περιοδικό Προς τη Νίκη
Ο άγιος Ρηγίνος έζησε τον 4ο αιώνα μ.Χ. Γεννήθηκε στη Λειβαδιά της Βοιωτίας και μεγάλωσε μέσα σε χριστιανική οικογένεια με πιστούς και ευσεβείς γονείς. Ήταν έξυπνο παιδί και αγαπούσε τα γράμματα.
Έτσι προχώρησε τις σπουδές του σε διάφορες επιστήμες και απέκτησε αξιόλογη μόρφωση.Ωστόσο εκείνο που τον έκανε να διακρίνεται ήταν το ήθος του.
Σεμνός και εγκρατής, ήταν ο άνθρωπος που δεν επεδίωκε πρόσκαιρες τιμές και απολαύσεις, αλλά την κοινωνία με τον Θεό, που δίνει αληθινή χαρά και απόλαυση.
.
.
Λυσσομανούσε έξω ο αέρας
σφύριζε και ήταν έτοιμος να τα πάρει και να τα σηκώσει όλα
να ξεριζώσει τα δέντρα που αντιστέκονταν στο φύσημά του
και να πετάξει πέρα κάθε τι που έβρισκε στο πέρασμά του…
και εμείς, μέσα στην ζεστασιά του σπιτιού μας
απολαμβάναμε την θαλπωρή του.
.
.
Η Ελπίδα και ο Γιώργος ,είναι απ’ τα παιδιά που έχουν την ευλογία στην οικογένειά τους, να ζει πολύ κοντά,η γιαγιά Σοφία.Απλή στους τρόπους,κολοσυνάτη,χωρίς πολλές γραμματικές γνώσεις, όμως πολύ πιστή στο Θεό.
Μας αρέσει να την ακούμε με προσοχή κάθε φορά που αποφασίζει να μας διηγηθεί κάποιο από τα θαύματα που έζησε…
Τις Κυριακές λοιπόν μετά απ’ την εκκλησία,έχουμε τη συνήθεια να μαζευόμαστε όλοι μαζί στο
Γέροντος Εφραίμ του Κατουνακιώτη
Γέροντα, τι πειρασμούς περάσατε;
«Θα σας πω το απόρρητο της ζωής μου. Το έκζεμα, αυτή την πληγή που έχω στο πόδι, την έχω από δεκαπέντε χρονών. Δοκίμασα διάφορα φάρμακα. Τίποτε. Τώρα που πέρασε η ηλικία επιδεινώθηκε.Καθήμενος στο κρεβάτι του πόνου, έτσι το λέω εγώ, έχω το πόδι ψηλά και λίγο ανακουφίζομαι. Καθήμενος εδώ δημιουργήθηκε κύστη κόκκυγος. Όταν το σκέπτεσαι αυτό είναι το πλέον φρικωδέστερο.
Προκαλεί πολύ πόνο. Σε όποια στάση και αν καθήσεις πονάς.Σε πονά ο γλουτός. Σε προειδοποιεί ότι θα ανοίξει πληγή. Υπομονή, υπομονή. Έως ότου μία φορά δεν άντεξα και έπεσα σε απόγνωση.
.
“Ποιός μπορεῖ νά διηγηθεῖ τίς ἀταξίες, πού κάνουν οἱ Χριστιανοί κατά τήν περίοδο τῶν Ἀποκρέων, καί μάλιστα στά νησιά; Στ’ ἀλήθεια, θά μποροῦσε νά πεῖ κανείς, ὅτι τότε οἱ Χριστιανοί δαιμονίζονται ὅλοι, διότι χορεύουν, παίζουν, τραγουδοῦν ἀσυνείδητα, μέχρι καί αὐτοί οἱ πλέον γέροντες. Καί, ὅποιος δέν χορέψει ἤ δέν τραγουδήσει, θεωρεῖται τρελλός, διότι οἱ ἄνδρες φοροῦν γυναικεία φορέματα καί οἱ γυναῖκες ἀνδρικά· διότι ντύνεται ὁ καθένας μέ διαφορετικά ροῦχα καί μάσκες, τίς κοινῶς ἀποκαλούμενες μουτσοῦνες·
ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΤΟΥ ΒΕΛΙΜΙΡΟΒΙΤΣ
Μήπως γνωρίζετε ποιά είναι ή “Ελεν Κέλερ; Είναι ή μεγαλύτερη διάψευση της απαισιοδοξίας στα χρόνια μας.
Μια κοπέλα τυφλή και κωφάλαλη από το δεύτερο έτος της ζωής της. Ένα δυστυχισμένο πλάσμα θα πείτε. Σε καμιά περίπτωση. Ή Ελεν Κέλερ είχε την πιο αισιόδοξη ψυχή. Με την τιτάνια προσπάθεια της κατάφερε, παρόλα τα προβλήματα της, να ανυψωθεί σε τέτοιο διανοητικό και ηθικό ύφος, ώστε να ανήκει στην αφρόκρεμα’ της σύγχρονης παγκόσμιας διανόησης. Ή Ελεν Κέλερ, η τυφλή, έγινε ηγέτης, οδηγός σε πολλούς πού βλέπουν. Αυτή πού ήταν κωφάλαλη, υπήρξε λαλίστατη ιεροκήρυκας της αισιοδοξίας, από την άλλη ακτή του Ατλαντικού ωκεανού. Τυφλή και κωφάλαλη κατάφερε να υπομείνει τη ζωή. Κάποιοι όμως από εσάς, πού αντικρίζουν τον ήλιο και τα αστέρια, που ακούνε τη μουσική, πού έχουν τη δυνατότητα να μιλούν, για να εκφράσουν τη χαρά και τη λύπη, δεν μπορούν να υπομείνουν τη ζωή και για αυτό τούς περνούν από το μυαλό σκέψεις για αυτοκτονία.
Ο άνθρωπος έχει τέτοιες δυνάμεις, ώστε νά μπορεί νά μεταδώσει τό καλό ή τό κακό στό περιβάλλον του. Αυτά τά θέματα είναι πολύ λεπτά. Χρειάζεται μεγάλη προσοχή. Πρέπει νά βλέπομε τό καθετί μέ αγαθό τρόπο. Τίποτα τό κακό νά μη σκεπτόμαστε γιά τους άλλους. Κι ενα βλέμμα κι ένας στεναγμός επιδρά στους συνανθρώπους μας. Καί ή ελάχιστη αγανάκτηση κάνει κακό. Νά έχομε μέσα στην ψυχή μας αγαθότητα κι αγάπη· αυτά νά μεταδίδομε.
Νά προσέχομε νά μήν αγανακτούμε γιά τους ανθρώπους πού μας βλάπτουν μόνο νά προσευχόμαστε γι’ αυτούς μέ αγάπη. Ό,τι κι αν κάνει ό συνάνθρωπος μας, ποτέ νά μή σκεπτόμαστε κακό γι’ αυτόν. Πάντοτε νά ευχόμαστε άγαπητικά. Πάντοτε νά σκεπτόμαστε τό καλό. Βλέπετε τόν πρωτομάρτυρα
Οι άγιοι εννέα παιδομάρτυρες οι εν Κολά της Γεωργίας
Εορτάζουν στις 22 Φεβρουαρίου εκάστου έτους.
Σύντομη ιστόρηση του μαρτυρίου τους:
Το μαρτύριο των εννέα παιδομαρτύρων έγινε τον 6ο αιώνα μ.Χ.στη Γεωργία.
Σε ένα μεγάλο χωριό της νοτιοδυτικής Γεωργίας, στην πεδιάδα Κολά, όπου βρίσκονται οι πηγές του ποταμού Κύρου, ζούσαν ελάχιστοι Χριστιανοί. Οι περισσότεροι κάτοικοι ήταν ακόμη ειδωλολάτρες.Τα παιδιά των Χριστιανών έπαιζαν με τα παιδιά των ειδωλολατρών και μόλις ο ιερεύς κτυπούσε την καμπάνα για τον Εσπερινό, άφηναν το παιχνίδι και έτρεχαν στην Εκκλησία. Τα ακολουθούσαν όμως πάντοτε εννέα από τα παιδιά των ειδωλολατρών: ο Γουαράμ, ο Αταρνέρσε, ο Μπακάρ, ο Βάτσε, ο Μπατζίμι, ο Τάτσι, ο Τζουανσέρι, ο Ραμάζι και ο Παρσμάν. Μα σαν έφθασαν στην πύλη του ναού, οι Χριστιανοί δεν επέτρεπαν σε αυτά να εισέλθουν στο ναό. Αυτό έγινε αρκετές φορές. Τα παιδιά επέμεναν και αποφάσισαν να βαπτισθούν Χριστιανοί.
Ο ιερεύς του χωριού, ένας σεβάσμιος και άγιος λευΐτης, τα κατήχησε και τα δίδαξε τις ευαγγελικές εντολές. Δεν τολμούσε όμως να τα βαπτίσει την ημέρα, διότι φοβόταν τους ειδωλολάτρες. Μια νύχτα, λοιπόν, τα πήρε μαζί του και τα οδήγησε στον ποταμό. Πολλοί Χριστιανοί τον ακολούθησαν. Την εποχή εκείνη το ποτάμι ήταν παγωμένο. Μα μόλις τα παιδιά μπήκαν μέσα, για να βαπτισθούν, το νερό, με τη δύναμητου Θεού, έγινε ζεστό. Το εξαίσιο αυτό θαύμα το ακολούθησε ένα
Του Χρήστου Χρηστοβασίλη
Επέσανε τα Γιάννενα! Όχι στο βάραθρο του εξαφανισμού, αλλά στην αγκαλιά της Ελευθερίας, στην αγκαλιά της Μητέρας Ελλάδος, που τόσο τα λαχταρούσε!. Είναι πολύ μεγάλη ημέρα, αυτή η ημέρα που ελευθερώνεται η ιδανική πόλη του Ελληνισμού, που υπήρξε Γολγοθάς του τριάντα ακέραια χρόνια.
Επέσανε τα Γιάννενα!
η αποστολική και ευαγγελική περικοπή, το κείμενο και μετάφραση- ανάλυση και ζωγραφιές για τα παιδιά
Δύο ἄνθρωποι
ἀνέβηκαν στὸν ναὸ
γιὰ νὰ προσευχηθοῦν,
ὁ ἕνας ἦταν Φαρισαῖος
κι ὁ ἄλλος τελώνης
(Λουκ. ιη´ 10-14)
Εἶπεν ὁ Κύριος τήν παραβολήν ταύτην· ἄνθρωποι δύο ἀνέβησαν εἰς τὸ ἱερὸν προσεύξασθαι, ὁ εἷς Φαρισαῖος καὶ ὁ ἕτερος τελώνης. ῾Ο Φαρισαῖος σταθεὶς πρὸς ἑαυτὸν ταῦτα προσηύχετο· ὁ Θεός, εὐχαριστῶ σοι ὅτι οὐκ εἰμὶ ὥσπερ οἱ λοιποὶ τῶν ἀνθρώπων, ἅρπαγες, ἄδικοι, μοιχοί, ἢ καὶ ὡς οὗτος ὁ
Αντέχουμε... 