Άγιος Αλέξιος· ο άνθρωπος, που έζησε μόνο για το Θεό (17 Μαρτίου)

 

Σήμερα η Εκκλησία εορτάζει την ιερή μνήμη του οσίου Αλεξίου, του ανθρώπου του Θεού. Αυτός είναι ο ακριβής τίτλος, με τον οποίο έμεινε στη μνήμη και την παράδοση της Εκκλησίας ο όσιος Αλέξιος άνθρωπος του Θεού. Ο άνθρωπος, που έζησε μόνο για το Θεό, άγνωστος μέσα στους ανθρώπους, ακόμα και στους πιο δικούς ταυ. Ο βίος και η πολιτεία του αγίου Αλεξίου μόνο σαν μυθιστόρημα μπορεί να φανεί σε όσους δεν μπορούν να εξηγήσουν βαθύτερα την άσκησή του. Πολύ περισσότερο που ο άγιος Αλέξιος δεν έφυγε στην έρημο, συντροφιά με τα αγρίμια, αλλά έζησε μέσα στους ανθρώπους, κρατώντας τελείως άγνωστο τον εαυτό του.

Τι είναι η Προηγιασμένη Θεία Λειτουργία;

 

(+Μητροπολίτου Φλωρίνης Αυγουστίνου Καντιώτου)

Η θεία λειτουργία ποὺ τελεῖται κατὰ κανόνα τὴν Τετάρτη καὶ τὴν Παρασκευὴ τῶν ἑβδομάδων τῆς Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς ὀνομάζεται προηγιασμένη . Γιατί ὀνομάζεται ἔτσι, καὶ γιὰ ποιό λόγο θεσπίσθηκε ἡ λειτουργία αὐτή, εἶνε ἀνάγκη νὰ ἐξηγήσουμε μὲ λίγα ἁπλᾶ λόγια.

.

Γιὰ νὰ τελεσθῇ ἡ θεία λειτουργία, χρειάζεται ἄρτος καὶ οἶνος, ψωμὶ καὶ κρασί. Χωρὶς αὐτὰ λειτουργία δὲν γίνεται. Αὐτὰ ὁ ἱερεὺς τὰ βάζει ἐπάνω στὴν ἁγία τράπεζα· τὸν ἄρτο στὸ δισκάριο καὶ τὸν οἶνο στὸ ἅγιο ποτήριο.Τὸ ψωμὶ καὶ τὸ κρασὶ μένουν ἔτσι

Συνέχεια  ΕΔΩ→

Όταν τα παιδιά αντιμετωπίζουν τον θάνατο αγαπημένων προσώπων…

.

.

Είναι κι αυτός μέσα στη ζωή: ο θάνατος….

είναι το μόνο σίγουρο για όποιον γεννηθεί.

Και δεν μπορούμε να τον κρύψουμε από τα παιδιά- και γιατί να έπρεπε, άραγε;…

Σημασία έχει η αντιμετώπισή του, η πίστη στην αθανασία της ψυχής και στην αιωνιότητα .

Αν πιστεύουμε ότι το ταξίδι της ζωής συνεχίζεται , και ο άνθρωπός  μας δεν χάνεται, το ίδιο μήνυμα περνάμε και στα παιδιά μας:

Ένας πρόσκαιρος αποχωρισμός ο θάνατος, ένα πέρασμα στην μακαριότητα του Παραδείσου- για να κερδίσουμε την Όντως Ζωή αγωνιζόμαστε σ΄αυτή την πρόσκαιρη ζωή, σ΄αυτή τη γη…

.

Όταν , πριν δυο χρόνια, έφυγε από κοντά μας η γιαγιά των παιδιών (η πεθερά μου), έγραψα το ίδιο το βράδυ αυτό το κείμενο, για να το διαβάσουν τα παιδιά και να το έχουν ως οδηγό στη ζωή τους. το ταξίδι όλων προς τα εκεί Ψηλά να οδηγήσει, αυτό ευχόμαστε…

.

Το Γένος ενήστευε, το Γένος εγνώριζε

Ο Ρωμηός επι Τουρκιάς γνωρίζει Τετάρτη και Παρασκευή, ξέρει να κάνει μετάνοιες, λειτουργείται κάθε Κυριακή, προσεύχεται, ευλογεί και ευλογείται, μιλάει στα παιδιά του για Θεό, κάνει τον σταυρό του γεμάτον και ολόκληρον…

Φαίνεται ότι κάποτε ενήστευες και σήμαινε ότι είσαι Ρωμηός. Αν δε νήστευες Τετάρτη και Παρασκευή, εσήμαινε ότι είσαι Τούρκος. Ετούτο δεν είναι υπερβολή, ήταν ένας τόπος κοινός στα χρόνια της Τουρκοκρατίας, και τούτο το βλέπουμε ξεκάθαρα στο έργο του Φωτάκου: «Ο Βίος του Παπαφλέσσα».

Όταν έφτασε ο Φλέσσας στο Άργος, ο αδελφός του Νικήτας τού άλλαξε τα φορέματα, τού φόρεσε τούρκικα καλιοντσίτικα και τον όπλισε ως Τούρκο, καθώς και τους άλλους που είχε μαζί του ο Παπαφλέσσας. Προφανώς, έγινε αυτό, για λόγους ασφαλείας, που θα λέγαμε σήμερα. Φιλοξενήθηκε, όμως, ο Φλέσσας, μαζί με τους δικούς του, στην οικεία του Οικονομόπουλου. Κι επειδή η οικοδέσποινα τους εξέλαβε ως Τούρκους , αν και ήταν Τετάρτη, τους έβγαλε να φάνε αυγά. Παίζοντας εκείνοι τους Τούρκους, προσποιήθηκαν ότι τα έφαγαν, αλλά κρυφίως τα πέταξαν. Και μάλιστα έπειτα – μάλλον μετά την αναχώρηση τους – τα αυγά ευρέθησαν (!) καθώς το διηγείται ο Φωτάκος.