Η Κυριακή των Αγίων Πάντων

 (κείμενο και για παιδιά)

26 Ιουνίου 2016

Η περίοδος του Πεντηκοσταρίου τελειώνει με την Κυριακή των Αγίων Πάντων. Μαζί της σηματοδοτείται και το τέλος των κινητών γιορτών της Εκκλησίας, που άρχισε με την Κυριακή Τελώνη και Φαρισαίου. Μέσα στη ζωή της Εκκλησίας υπήρξαν πολλοί Άγιοι. Υπάρχουν και σήμερα και ζούνε ανάμεσά μας αθόρυβα και ταπεινά. Κάποιοι από τους Αγίους είναι γνωστοί σε όλους μας και πολλοί Χριστιανοί έχουν το όνομά τους και γιορτάζουν τη μέρα της μνήμης τους. Μεταξύ αυτών είναι ο άγιος Δημήτριος, ο άγιος Γεώργιος, ο άγιος Νικόλαος, η αγία Αικατερίνα, που όλοι τους γνωρίζουν, αλλά και άλλοι που γιορτάζονται κατά τόπους, οιτοπικοί άγιοι. Υπάρχουν όμως και οι άνθρωποι που έζησαν και αγίασαν, χωρίς να γίνει γνωστή η ζωή τους. Όλους αυτούς τους ανθρώπους, που με τη ζωή τους στη γη ξεχώρισαν στα μάτια του Θεού, γνωστούς και αγνώστους, τιμά η Εκκλησία μας αυτήν την Κυριακή.

Η συνέχεια ΕΔΩ

Κυριακὴ τῶν Ἁγίων Πάντων (26 Ιουνίου 2016) : το Ευαγγέλιο και ο Απόστολος

Κυριακὴ Α’ Ματθαίου (τῶν Ἁγίων Πάντων)

πρωτότυπο κείμενο και μετάφραση

ΚΑΤΑ ΜΑΤΘΑΙΟΝ Ι´ 32 – 33

32 Πᾶς οὖν ὅστις ὁμολογήσει ἐν ἐμοὶ ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων, ὁμολογήσω κἀγὼ ἐν αὐτῷ ἔμπροσθεν τοῦ πατρός μου τοῦ ἐν οὐρανοῖς· 33 ὅστις δ’ ἂν ἀρνήσηταί με ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων, ἀρνήσομαι αὐτὸν κἀγὼ ἔμπροσθεν τοῦ πατρός μου τοῦ ἐν οὐρανοῖς.

 

ΚΑΤΑ ΜΑΤΘΑΙΟΝ Ι´ 37 – 38

37 Ὁ φιλῶν πατέρα ἢ μητέρα ὑπὲρ ἐμὲ οὐκ ἔστι μου ἄξιος· καὶ ὁ φιλῶν υἱὸν ἢ θυγατέρα ὑπὲρ ἐμὲ οὐκ ἔστι μου ἄξιος· 38 καὶ ὃς οὐ λαμβάνει τὸν σταυρὸν αὐτοῦ καὶ ἀκολουθεῖ ὀπίσω μου, οὐκ ἔστι μου ἄξιος.

Η αγία οσιοπαρθενομάρτυς Φεβρωνία

Εορτάζει στις 25 Ιουνίου εκάστου έτους.

Προὶξ τῇ γυναικῶν καλλονῇ Φεβρωνία.

Τομὴ κεφαλῆς· ὡς καλὴ σοι προὶξ γύναι!

Δῶκε δὲ Φεβρωνίη ξίφει αὐχένα εἰκάδι πέμπτῃ.

Βιογραφία

Η Αγία Φεβρωνία, ήταν περιζήτητη νύμφη για την σωματική της ομορφιά. Το ίδιο όμως έλαμπε και η αγνή ψυχή της. Για το λόγο αυτό σε ηλικία 17 ετών, επέλεξε το δρόμο της άσκησης και της εγκράτειας στο μοναστήρι όπου ηγουμένη ήταν η θεία της, Βρυένη και βρισκόταν στην Μεσοποταμία (στην πόλη της Νισίβεως, που λέγεται Αντιόχεια της Μυγδονίας και βρισκόταν στα σύνορα του Βυζαντινού και Περσικού κράτους).

Γρήγορα, παρά το νεαρό της ηλικίας της, προσαρμόσθηκε στους δύσκολους κανόνες της μοναχικής ζωής βρίσκοντας παράλληλα και χρόνο για να μελετά και να εμβαθύνει στις Θείες Γραφές. Έγινε δε υπόδειγμα ανάμεσα στις άλλες μοναχές για τη σύνεσή της το ζήλο της, την προθυμία της και το ταπεινό της φρόνημα.

η συνέχεια ΕΔΩ

 

«Ο Θεός σέβεται το θέλημά μας» (άγιος Πορφύριος)

 

Είναι συγκινητική η διακριτικότητα της αγάπης του Θεού, όπως μας την απεκάλυψε ο Γέροντας. Ήμασταν μια φιλική συντροφιά, στα Καλλίσια, δίπλα στους βράχους του Μοναστηριού, έχοντας ανάμεσά μας το Γέροντα. Ήταν νύχτα, παραμονή του Αγίου Πνεύματος.

Ο Γέροντας μας έκανε μια κατανυκτική, εξωτερική και εσωτερική, περιγραφή των Αγιορείτικων αγρυπνιών στα Καυσοκαλύβια, τότε πού, όπως έλεγε, «το Άγιο Πνεύμα ερχόταν και πλημμύριζε με ουράνια χαρά τις ψυχές των μοναχών». Και λέγοντας αυτά, μας άφησε ένα αφυπνιστικό μήνυμα:

«Και τώρα το Άγιο Πνεύμα θέλει να μπει στις ψυχές μας, όπως και τότε, αλλά σέβεται την ελευθερία μας, δε θέλει να την παραβιάσει.
Περιμένει να του ανοίξουμε μόνοι μας την πόρτα και τότε θα μπει στην ψυχή μας και θα τη μεταμορφώσει».

ΑΓΙΟΙ ΠΕΤΡΟΣ ΚΑΙ ΦΕΒΡΩΝΙΑ ΤΟΥ ΜΟΥΡΟΜ(25-6)Το άγιο ζευγάρι που έμεινε μαζί αιώνια, προστάτες των έγγαμων ζευγαριών

Ο κνέζης Πέτρος ηταν ο δευτερότοκος υιός του Γιούρι Βλαντιμίροβιτς, ηγεμόνος του Μούρωμ, καὶ διαδέχθηκε στο θρόνο τον πατέρα του, το 1203.Εζησε στο Μούρομ και έγινε ηγεμόνας το 1203. Ὅμως ο πρίγκιπας Πέτρος αρρώστησε από τη φοβερή νόσο της λέπρας και εθεραπεύθηκε μετά από όραμα από τη Φεβρωνία, θυγατέρα ενός απλοϊκού μελισσοκόμου πού ἐζούσε στο χωριό Λάσκοβα του Ριαζάν, . Αν και δεν ήταν κνεζίνα αλλά προερχόταν από τα λαϊκά στρώματα ,θέλησε να τη παντρευτεί όπως και έγινε.

η συνέχεια ΕΔΩ