Οι άγιες 40 (Σαράντα) Παρθενομάρτυρες με τα σπάνια ονόματα (1 Σεπτεμβρίου)

πολλές γυναίκες γιορτάζουν σήμερα, αλλά δεν το γνωρίζουν…

οι αγίες παρθενομάρτυρες: Αδαμαντίνη, Αθηνά, Ακριβή, Αντιγόνη, Αριβοία, Ασπασία, Αφροδίτη, Διόνη, Δωδώνη, Ελπινίκη, Ερασμία, Ερατώ, Ερμηνεία, Ευτέρπη, Θάλεια, Θεανώ, Θεανόη, Θεόνυμφη, Θεοφάνη, Καλλιρρόη, Καλλίστη, Κλειώ, Κλεονίκη, Κλεοπάτρα, Κοραλλία, Λάμπρω, Μαργαρίτα, Μαριάνθη, Μελπομένη, Μόσχω, Ουρανία, Πανδώρα, Πηνελόπη, Πολύμνια, Πολυνίκη, Σαπφώ, Τερψιχόρη, Τρωάς, Χάϊδω και Χαρίκλεια

Αναλυτική Βιογραφία και ονόματα

Ο Αμμούν ή Άμμων ήταν Διάκονος στην Άδριανούπολη της Θράκης και διδάσκαλος 40 ασκητριών παρθένων. Αυτόν λοιπόν, ο ηγεμόνας της Αδριανούπολης, Βάβδος, επειδή δε δεχόταν να θυσιάσει στα είδωλα, παρέπεμψε μαζί με τις 40 μαθήτριές του στον Λικίνιο, τον άρχοντα της Οράκης. Αυτός, αφού τις βασάνισε σκληρά, τις μεν πρώτες δέκα έκαψε ζωντανές, τις δε επόμενες οκτώ αποκεφάλισε, τις επόμενες δέκα σκότωσε με ξίφος, αφού τις χτύπησε στο στόμα και την καρδιά και τις υπόλοιπες δώδεκα θανάτωσε με μαχαίρια και πυρακτωμένα σίδερα στο στόμα. Τον δε Άμμούν θανάτωσε, αφού του έβαλε

ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ: Καλό μήνα- Καλό Φθινόπωρο!!!

ζωγραφικός πίνακας του Claudio da Firenze

…με παροιμίες , παραδόσεις και έθιμα από τον παλιό καλό καιρό!

Καλωσορίζουμε τον Σεπτέμβριο, τον μήνα που σημαίνει για μικρούς και μεγάλους το τέλος της ξενοιασιά και των καλοκαιρινών διακοπών, με ένα τραγούδι – ο μικρός Σεπτέμβρης βάζει τα κλάματα γιατί τον πάνε στο σχολείο! (μήπως μας θυμίζει κάποιους μικρούς μαθητές; …

 

Ένας μικρός γλυκός παλιός Σεπτέμβρης
Στίχοι: Ηλίας Κατσούλης
Μουσική: Παντελής Θαλασσινός

Ένας μικρός Σεπτέμβρης, βάζει τα κλάματα
που στο σχολειό τον πάνε, να μάθει γράμματα
θέλει να παίξει ακόμα, με τ’ άστρα τ’ ουρανού
πριν έρθουν πρωτοβρόχια και συννεφιές στο νου
.
Πρωτάκι σκολιαρούδι
του κλέβουν το τραγούδι

Η αγάπη μεταξύ των συζύγων (αγίου Παϊσίου)

– Έγραψες Γερόντισσα, ευχές στον Δημήτρη που παντρεύεται;

– Έγραψα, Γέροντα.
– Φέρε την κάρτα να συμπληρώσω κι εγώ: «Ο Χριστός και ή Παναγία μαζί σας. Σου δίνω ευλογία, Δημήτρη, να μαλώνεις με όλον τον κόσμο, εκτός από την Μαρία! Το ίδιο και στην Μαρία!».
Για να δω, θα καταλάβουν τι εννοώ;

 

Η χάρη του Θεού… «ανάβει και σβήνει, καθαίρει, ανακαινίζει…»

Ἁγίου Ἰωάννου τῆς Κρονστάνδης

Ἡ χάρη τοῦ Θεοῦ τότε κατοικεῖ μέσα μουὅταν ταπεινώνομαι σὲ ἔσχατο βαθμό ὅταν παραδέχομαι πὼς εἶμαι ἕνας ἄθλιος καὶ τιποτένιος ἄνθρωπος. Ὅπου ἀρχίζει ἡ ἀθλιότητά μας, ἐκεῖ ἀρχίζει καὶ ἡ μεγαλοπρέπεια τοῦ Θεοῦ μέσα μας.

Ἀνάβει καὶ σβήνει

Μιὰ φορὰ ἄναψα τὸ καντήλι μου καὶ παρατήρησα πώς, ὅταν τελείωσε τὸ λάδι, τὸ φυτίλι πρὶν σβήσει ρούφηξε καὶ λίγο νερὸ ποὺ ὑπῆρχε μέσα. Ὅταν ἔβαλα ξανὰ λάδι καὶ ἄναψα τὸ καντήλι, σὲ λίγο πάλι ἔσβησε, γιατί τὸ φυτίλι εἶχε μέσα νερό. Βούτηξα τὴν ἄκρη τοῦ φυτιλιοῦ μέσα στὸ λάδι καὶ τὸ ἄναψα πάλι. Τὸ νερὸ δὲν ἐπέτρεπε νὰ ἀνάψει καλὰ τὸ καντήλι καὶ ἄναψε κανονικὰ μόνο τότε, ὅταν ἐξαφανίστηκε τὸ νερό.

 

Μέχρι να μάθει η ψυχή να διατηρεί τη Xάρη…

Αγ. Σιλουανού του Αθωνίτου:

“Τόσο αγαπά ο Θεός τον άνθρωπο ,που του δίνει πλούσια τις δωρεές του Αγίου Πνεύματος. Μέχρις ότου, όμως, μάθει η ψυχή να διατηρεί τη χάρη, θα βασανίζεται για πολύ.

Όποιος έχασε τη χάρη, όπως εγώ, αυτός  ας  πολεμά με γενναιότητα τους δαίμονες. Γνώριζε πως εσύ ο ίδιος είσαι ο ένοχος: έπεσες στην υπερηφάνεια και τη ματαιοδοξία. Όμως, ο πολυέλεος Κύριος σε αφήνει να μάθεις τι σημαίνει να ζεις με το Άγιο Πνεύμα και τι σημαίνει να βρίσκεσαι σε πόλεμο με τους δαίμονες. Έτσι, η ψυχή βλέπει εκ πείρας πόσο ολέθρια είναι η υπερηφάνεια και αποφεύγει τη ματαιοδοξία και τους ανθρώπινους επαίνους και διώχνει τους υπερήφανους λογισμούς. Τότε η ψυχή αρχίζει να γίνεται καλά και μαθαίνει να διατηρεί τη χάρη.

Στον Πρόδρομο στον Ασέληνον (ποίημα Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη)

για σήμερα επιλέξαμε ένα ποίημα του αγαπημένου μας κυρ- Αλέξανδρου. Χωρίς να  είναι ιδιαίτερα γνωστό,παραμένει  επίκαιρο, καθώς  έχει πολλά να μηνύσει στον σημερινό άνθρωπο, που ζει στην ερημιά των πολύβουων πόλεων…γιατί…

Σ’ οποία ερημιά κι αν είμαστε, και των πόλεων και των άλλων περιοχών, υπάρχει εκεί πάντοτε,ο άγιος Ιωάννης ο Πρόδρομος και μας συντροφεύει…

Γι’ αυτό, ο κυρ Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης, ευ­ρισκόμενος  στην πολύβουη Αθήνα της πλουτο­κρατίας ενθυμείτο περισσότερο τον άγιο Ιω­άννη τον Πρόδρομο της Σκιάθου. Που τον έλεγαν Ασέληνο…(απόσπασμα-εδώ ολόκληρο το κείμενο του Αρχιμ. Ανανία Κουστένη, Χειμερινό Συναξάρι, τ. Α΄, σ.134-140).

Στὸν Πρόδρομον στὸν Ἀσέληνο 

Πίσω στὸν Ἀσέληνο, στὸ ρέμα

ὅπου σταλάζουν τὰ ὅρη γλυκασμὸν

καὶ τὸ δάσος ὅλον φαίνεται ἔμψυχον

ἀπ’ τὸ πλῆθος τῶν κοσσυφιῶν ὁπού λαλοῦν

.

η συνέχεια: πατήστε ΕΔΩ

.

Διαβάστε την καταπληκτική περιγραφή εικόνας του Προδρόμου από τον Φ. Κόντογλου στον ακόλουθο σύνδεσμο:

Η ρωμαίικη ζωγραφική η καταφρονεμένη… του Φώτη Κόντογλου

Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Πρόδρομος (του Φώτη Κόντογλου)

“Ἕναν τέτοιον ἅγιο δέν ἔχουμε καιρό νά γιορτάσουμε. Ἔχουμε ὅμως καιρό νά γιορτάζουμε καί νά κάνουμε φαγοπότια ὅπως ἔκανε ὁ Ἡρώδης, σέ καιρό πού πεινᾶνε χιλιάδες ἀδέλφια μας.”

(ένα κείμενο του Φ.Κόντογλου, όπου περιγράφεται ολόκληρος ο βίος του Τιμίου Προδρόμου καθώς και άγνωστα στοιχεία σχετικά με τον Ηρώδη και την εποχή του.)

Σήμερα πού γράφω, 29 Αὐγούστου, εἶναι ἡ μνήμη τοῦ ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Προδρόμου. Χθές τό βράδυ ψάλαμε τόν Ἑσπερινό κατανυκτικά σ’ ἕνα παρεκκλήσι, κ’ ἤτανε μοναχά λίγες γυναῖκες καί δύο-τρεῖς ἄνδρες.

Σήμερα τό πρωί ψάλαμε τή λειτουργία του πάλι μέ λίγους προσκυνητές. Τά μαγαζιά ἤτανε ἀνοιχτά, ὅλοι δουλεύανε σάν νά μήν ἤτανε ἡ γιορτή τοῦ πιό μεγάλου ἁγίου τῆς θρησκείας μας.Ἀληθινά λέγει τό τροπάρι του «Μνήμη δικαίου μετ’ ἐγκωμίων, σοί δέ ἀρκέσει ἡ μαρτυρία τοῦ Κυρίου, Πρόδρομε».

Μέ ἐγκώμια καί μέ εὐλάβεια γιορτάζανε ἄλλη φορά οἱ ὀρθόδοξοι χριστιανοί τόν Πρόδρομο, ἀλλά τώρα τοῦ φτάνει ἡ μαρτυρία τοῦ Κυρίου.

Η αποτομή της κεφαλής του αγίου Ιωάννου του Προδρόμου (29 Αυγούστου)- για παιδιά

εικόνα της πορείας της κεφαλής του αγ. Ιωάννη του Προδρόμου.(από εδώ).

Στις 29 Αυγούστου τιμούμε την αποτομή της κεφαλής του Προδρόμου, δηλαδή την αποκεφάλιση του αγίου Ιωάννου του Βαπτιστού κατά διαταγή του βασιλιά Ηρώδη.Είναι μέρα πένθιμη και τηρούμε αυστηρή νηστεία (αλάδωτο, δεν τρώμε λάδι)σε ένδειξη πένθους για την άδικη θανάτωση του αγιοτέρου ανθρώπoυ της παγκόσμιας Ιστορίας (Aνώτερη από τον Πρόδρομο είναι μόνο η Παναγία).Σε περίπτωση που η εορτή τύχει ημέρα Σάββατο ή Κυριακή, καταλύουμε λάδι.

Διήγηση:Μετά την βάπτιση του Χριστού στον Ιορδάνη ποταμό από τον άγιο Ιωάννη τον Πρόδρομο, τελείωσε η αποστολή του Προδρόμου. Ο Χριστός άρχισε πλέον να κηρύσσει σε όλη τη Γαλιλαία.
Ἔτσι σέ ὅσους πήγαιναν πλέον νά βαπτισθοῦν σ’ ἐκεῖνον πάντα τούς θύμιζε ὅτι τό δικό του βάπτισμα ἦταν μέ νερό, ἐνῶ τοῦ Ἰησοῦ μέ Πνεῦμα Ἅγιο. Καί δένπεριοριζόταν στό νά διδάσκει μόνο καί νά νουθετεῖ, ἀλλά καυτηρίαζε καί τά
στραβά πού ἔκαναν οἱ ἄνθρωποι, προπαντόςοἱ ἄρχοντες, γιατί ἔδιναν τό κακό παράδειγμα.

Έθιμα για την αποτομή του Προδρόμου (29 Αυγούστου)-αναμνήσεις από το χωριό…

(όπως τα θυμάμαι, από τα καλοκαίρια που περνούσαμε στο χωριό και από διηγήσεις της γιαγιάς…)

.

Θυμάμαι τα καλοκαίρια στο χωριό (Δυτική Μακεδονία), ανήμερα του Προδρόμου που πανηγύριζε και ένα κοντινό ξωκκλήσι στο γειτονικό χωριό, τηρούσαμε αυστηρή νηστεία..άλαδωτο φαγητό, πάντοτε νερόβραστη φασολάδα, που προσέφερε σε όλους τους προσκυνητές η θεία μου- ήταν η μόνη νοικοκυρά του λησμονημένου αυτού χωριού, μόνο το δικό της σπίτι κατοικούνταν πια και όλοι οι χωριανοί που συγκεντρώνονταν εκεί για να τιμήσουν τον Πρόδρομο, από το σπίτι της περνούσαν για την“φιλιά”(φίλεμα).

Ήταν ένα είδος “κουρμπανιού” που έχει καθιερωθεί και τηρείται εδώ και χρόνια- όπως και σε πολλά μέρη της πατρίδας μας..πάντοτε το φαγητό είναι νηστίσιμο και άλαδο.

  Συνέχεια  εδώ→

Γέρων Ἰωσὴφ ὁ Ἡσυχαστής (1898-29 Αυγούστου 1959)-ΕΥΛΑΒΙΚΟ ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΗ ΜΝΗΜΗ ΤΟΥ

Σύντομη βιογραφία-συμβουλές

Γεννήθηκε τὸ ἔτος 1898 εἰς τὸ χωρίον Λεῦκες τῆς Πάρου. Ἡ Πάρος εἶναι ἕνα μικρὸ καὶ ἤρεμο νησὶ τῶν Κυκλάδων. Οἱ γονεῖς του ἦσαν πτωχοὶ καὶ ἀναγκάζονταν νὰ ἐργάζωνται πολὺ διὰ νὰ συντηρήσουν τὴν οἰκογένειά τους. Ὁ πατέρας του ὠνομάζετο Γεώργιος καὶ ἀπέθανε πολὺ ἐνωρίς. Ἡ μητέρα του Μαρία ἀνέλαβε τὴν προστασία ὅλης τῆς οἰκογενείας. Ἡ μητέρα του ἦταν εὐλογημένη ψυχὴ καὶ εἶχε ἁπλότητα καὶ ἀκεραιότητα χαρακτῆρος καὶ ἐπήγαμε πολὺ συχνὰ εἰς τὴν Ἐκκλησίαν διὰ νὰ λειτουργηθῆ, ἀλλὰ καὶ διὰ νὰ περιποιηθῆ τὸν Ἱερὸν ναόν.

.

Ὅταν ὁ μικρὸς Φραγκίσκος -αὐτὸ ἦταν τὸ κοσμικὸν ὄνομα τοῦ Γέροντος Ἰωσὴφ- ἔφυγε διὰ νὰ γίνη μοναχὸς ἡ μητέρα του εἶπε εἰς τοὺς συγγενεῖς της: «Τὸ ἐγνώριζα πὼς θὰ γίνη μοναχὸς ἀπὸ τὴν γέννησίν του. Ὅταν ἐγέννησα τὸν Φραγκίσκον μου καὶ ἤμουνα ἀκόμη εἰς τὸ κρεββάτι μὲ τὸ μωρὸ δίπλα φασκιωμένο, εἶδα νὰ ἀνοίγη ἡ στέγη τοῦ σπιτιοῦ καὶ ἕνας φτερωτὸς καὶ πολὺ ὡραῖος νέος, ποὺ μόλις μποροῦσα νὰ τὸν ἀντικρύσω ἀπὸ τὴν πολλὴν λάμψιν του, κατέβηκε καὶ ἐστάθηκε πλάι στὸ μωρό μου καὶ ἄρχισε νὰ τὸ ξεσκεπάζη μὲ σκοπὸν νὰ τὸ πάρη.

 

η συνέχεια: πατήστε ΕΔΩ

Τὸ Εὐαγγέλιο τῆς Κυριακῆς “Η θεραπεία τοῦ σεληνιαζομένου νέου”

Το σπιτάκι της Μέλιας

Χαραλάμπους Νεοφύτου Πρεσβυτέρου

Ι΄ Ματθαίου: (ιζ΄14-23)

Τῷ και­ρῷ ἐ­κεῖ­νω ἄν­θρω­πός τις προ­σῆλ­θεν τῷ Ἰ­η­σοῦ γο­νυ­πε­τῶν αὐ­τὸν καὶ λέ­γων· Κύ­ρι­ε, ἐ­λέ­η­σόν μου τὸν υἱ­όν, ὅ­τι σε­λη­νι­ά­ζε­ται καὶ κα­κῶς πά­σχει· πολ­λά­κις γὰρ πί­πτει εἰς τὸ πῦρ καὶ πολ­λά­κις εἰς τὸ ὕ­δωρ. Kαὶ προ­σή­νεγ­κα αὐ­τὸν τοῖς μα­θη­ταῖς σου, καὶ οὐκ ἠ­δυ­νή­θη­σαν αὐ­τὸν θε­ρα­πεῦ­σαι. 

Ἀ­πο­κρι­θεὶς δὲ ὁ Ἰ­η­σοῦς εἶ­πεν·Ὦ γε­νε­ὰ ἄ­πι­στος καὶ δι­ε­στραμ­μέ­νη! ἕ­ως πό­τε ἔ­σο­μαι με­θ’ ὑ­μῶν; Ἕ­ως πό­τε ἀ­νέ­ξο­μαι ὑ­μῶν; Φέ­ρε­τέ μοι αὐ­τὸν ὧ­δε. Kαὶ ἐ­πε­τί­μη­σεν αὐ­τῷ ὁ Ἰ­η­σοῦς, καὶ ἐ­ξῆλ­θεν ἀ­π’ αὐ­τοῦ τὸ δαι­μό­νιον καὶ ἐ­θε­ρα­πε­ύ­θη ὁ παῖς ἀ­πὸ τῆς ὥ­ρας ἐ­κε­ί­νης.  Τό­τε προ­σελ­θόν­τες οἱ μα­θη­ταὶ τῷ Ἰ­η­σοῦ κα­τ’ ἰ­δί­αν εἶ­πον· Δια­τί ἡ­μεῖς οὐκ ἠ­δυ­νή­θη­μεν ἐκ­βα­λεῖν αὐ­τό;

Δεῖτε τὸ πρωτότυπο 295 ἀκόμα λέξεις

Ὁσιομάρτυς Σουσάννα ἤ Σουσάνικ (28 Αὐγούστου)

Το σπιτάκι της Μέλιας

Ἡ ἁγία Σουσάννα, ἤ ὅπως τήν ἀποκαλοῦσαν χαϊδευτικά Σουσάνικ, ἔζησε τόν 5ο αἰώνα μ.Χ. Καταγόταν ἀπό τήν Ἰβηρία, τήν σημερινή Γεωργία, τῆς ὁποίας βασιλιάς ἦταν ὁ Βαχτάν Γοργοσάλ.

Ὁ σύζυγος τῆς Σουσάνικ, ὁ Βερκέν, ἦταν πιτιάχς, ἤτοι βασιλιάς-ἄρχοντας μιᾶς περιοχῆς τῆς Γεωργίας πού ὀνομαζόταν Κάρτλη.

Ἦταν Χριστιανός, ἀλλά μόνον κατά τό ὄνομα. Τελικά, ἀρνήθηκε τήν πίστη του καί ὑποτάχθηκε χωρίς ἰδιαίτερο λόγο στόν βασιλέα τῆς Περσίας καί ἀσπάσθηκε τήν πίστη τῶν πυρσολατρῶν Περσῶν.

Ζήτησε, μάλιστα, ἀπό τήν σύζυγό του, ἡ ὁποία ἦταν ἄνθρωπος τοῦ Θεοῦ, νά ἀρνηθῆ καί αὐτή τήν πίστη της.

Δεῖτε τὸ πρωτότυπο 940 ἀκόμα λέξεις

Η ηρωίδα δασκάλα του Μακεδονικού Αγώνα, Βελίκα Τράικου- 28 Αὐγούστου 1904

 

ΕΛΑΧΙΣΤΟΣ ΦΟΡΟΣ ΤΙΜΗΣ ΣΤΗΝ ΜΕΓΑΛΗ ΠΡΟΣΦΟΡΑ ΤΗΣ

Καυτές ἱστορικές μνῆμες κουβαλᾶ τοῦτος ὁ μήνας. Ζωντανεύει μπροστά μας καί τούς νικηφόρους βαλκανικούς πολέμους τοῦ 1912-13. Πολλές πόλεις τῆς Μακεδονίας γιορτάζουν τοῦτες τίς μέρες τά ἐλευθέριά τους ἀπό τή μακρόχρονη τουρκική σκλαβιά καί παιανίζουν τή νίκη τους κατά τῶν βουλγάρων κομιτατζήδων. ᾿Αλλά, μέχρι νά φουντώσει καί νά θεριέψει ὁ Μακεδονικός ᾿Αγώνας, πόσοι καί πόσες δέν ἐργάστηκαν ἀνύσταχτα πολλές δεκαετίες πρίν, δέν ριψοκινδύνευσαν καί δέν ἔγιναν ὁλοκαυτώματα, σπέρνοντας ἀπό τό δικό του μετερίζι ὁ καθένας τό σπόρο τῆς λευτεριᾶς!

Νεαρή δασκάλα Μακεδονομάχος εἶναι ἡ Βελίκα Τράικου ἀπό τό Γραδεμπόρι, σημερινό Πεντάλοφο Θεσσαλονίκης. Δέν εἶναι τυχαία ἐκπαιδευτικός. ῎Εχει ἀποφοιτήσει ἀπό τό ξακουστό ἐκπαιδευτήριο, τό ᾿Ανώτερο Παρθεναγωγεῖο Θεσσαλονίκης. Σ᾿ ἐκεῖνο τό πνευματικό φυτώριο πυροδοτήθηκε ἡ καρδιά της κι ἄναψαν οἱ μεγάλοι πόθοι νά ὑπηρετήσει τή χειμαζόμενη μακεδονική γῆ, ὅπου καί νά τή στείλουν. Καί νά την, ἕτοιμη δασκαλίτσα, διορίζεται, στά 1900, σ᾿ ἕνα χωριό κυκλωμένο ἀπό κομιτατζῆδες, στήν Καρατζόβα, στά βόρεια τῆς ῎Εδεσσας. ῎Εχει ὑπεράνθρωπο ἔργο νά ἐπιτελέσει.

Συνέχεια ΕΔΩ

Η ιστορία της κλεμμένης εικόνας του Αγίου Φανουρίου από τους Τούρκους εισβολείς

Το σπιτάκι της Μέλιας

Μια μικρή εικόνα του Αγίου Φανουρίου, κλεμμένη από τους Τούρκους από τη σπηλιά-ξωκλήσι του Αγίου στο χωριό μας αγοράστηκε από Κύπριο στη Νότιο Αφρική που την έφερε στην Κύπρο και τη χάρισε στο σωματείο μας.

Γιάννης Ασπρής

1.Τρία σκαλοπάτια κατηφορίζοντας από τα σπίτια της Ρήγαινας στον Άη Λαρκό προς τη θάλασσα.
Κάρμι… Τριμίθθι… Άγιος Γεώργιος.

Κυπαρίσσι και πεύκο, πέτρα και γραφικότητα, σκληρή ζωή… ελιά και χαρουπιά στα χαμηλώματα, σκοίνα και μερσίνια στις ρεματιές…

Η λαμπερή λεμονιά που σκύβει και φιλά μια σμαραγδένια θάλασσα…

Το Κάρμι σκαρφαλωμένο από παλιά στο βουνό για τον φόβο των πειρατών. Οι βιγλάτορες έδιναν το σύνθημα μόλις φαινόταν καράβι εχθρικό. Οι γύρω ρεματιές και το κάστρο στον Άη Λαρκό ήταν το καταφύγιο, ώσπου να περάσει το κακό.

Δεῖτε τὸ πρωτότυπο 797 ἀκόμα λέξεις

Ο Ιεράρχης Σμύρνης Χρυσόστομος (1867- 27 Αυγούστου 1922)

Το σπιτάκι της Μέλιας

O Άγιος Χρυσόστομος Σμύρνης, ως μητροπολίτης Δράμας, Φιλίππων και Ζιχνών την περίοδο 1902-1910.

Απόγευμα της 27ης Αυγούστου του 1922. Ο Ακλόνητος ιεράρχης Χρυσόστομος δια της τουρκικής φρουράς οδηγείται στο φρουραρχείο της Σμύρνης.

Γύρω από αυτό, ο τουρκικός όχλος κραυγάζει, απειλεί, μαίνεται ναι ζητεί εκδίκηση.

Τον έσυραν από το Διοικητήριο έως την τουρκική αγορά και από εκεί τον έφεραν αιμόφυρτο στην πλατεία του Τιρκιλίκ.

Τα ράσα του σχισμένα, το πρόσωπό του αιματοβαμμένο και εξαθλιωμένο. Η δεσποτική του ράβδος λάφυρο του ασύντακτου όχλου.

Δεῖτε τὸ πρωτότυπο 1.116 ἀκόμα λέξεις

Αργά βαδίζει ο Χριστός…

Για όσους προσμένουν με ανυπομονησία την βασιλεία του Χριστού

 

Ο Χριστός βαδίζει αργά μέσα στην ιστορία.Αργά σαν το βαθύ ποτάμι που κάποιο παιδί θα το νόμιζε ακίνητο, αλλά που ο άνθρωπος δεν θα μπορούσε να του φτιάξει φράγμα. Αργά σαν το σιτάρι που το σπέρνεις το φθινόπωρο και το χειμώνα νομίζεις ότι είναι νεκρό. Ακόμα δεν ήρθε η άνοιξη για τον σπόρο του Χριστού.

Ο δρόμος Του είναι δύσκολος, γι΄αυτό βαδίζει αργά. Πορεύεται μέσα από λακκούβες αίματος μέσα από το σκοτάδι των αμαρτιών, και μέσα από τα αγκάθια των ληστών. Είναι στενός ο δρόμος Του και πολλοί οι πεσμένοι αμαρτωλοί βρίσκονται στον γκρεμό και στις δυο πλευρές του δρόμου Του. Εκείνος πρέπει να σκύβει στις δυο πλευρές, να τους σηκώνει και να τους τραβά πίσω Του και να περπατά προς τα εμπρός. Γι΄αυτό βαδίζει αργά.

Ο ΔΥΟΣΜΟΣ, ΤΟ ΑΝΗΘΟ ΚΑΙ ΟΙ ΦΑΝΟΥΡΟΠΙΤΕΣ

π. Δημητρίου Μπόκου

 

Ὁ Χριστὸς κάποτε στιγμάτισε γιὰ πολλὰ πράγματα τὴ συμπεριφορὰ τῶν γραμματέων καὶ φαρισαίων. Ἀνάμεσα σὲ ἄλλα, ἀνέφερε καὶ ὅτι ἀσχολοῦνται πρόθυμα καὶ σχολαστικὰ μὲ ἐντελῶς δευτερεύοντα πράγματα, ἐνῶ ἀδιαφοροῦν τελείως γιὰ τὰ σπουδαιότερα καὶ βασικὰ ποὺ ζητάει ὁ Θεός.

«Ἀποδεκατοῦτε τὸ ἡδύοσμον καὶ τὸ ἄνηθον καὶ τὸ κύμινον, καὶ ἀφήκατε τὰ βαρύτερα τοῦ νόμου, τὴν κρίσιν καὶ τὸν ἔλεον καὶ τὴν πίστιν. Ταῦτα δὲ ἔδει ποιῆσαι κἀκεῖνα μὴ ἀφιέναι» (Ματθ. 23, 23).

Ὅλη σας ἡ φροντίδα, λέει, εἶναι ἂν θὰ βγάλετε τὴ δεκάτη (τὴν προσφορὰ τοῦ 10%) ἀπὸ τὸν δυόσμο, τὸ ἄνηθο καὶ τὸ κύμινο γιὰ τὸν ναό. Γιὰ τὰ βαρύτερα τοῦ νόμου, τὴ δικαιοσύνη, τὴν ἀγάπη καὶ τὴν τιμιότητα ποὺ σᾶς κάνει ἀξιόπιστους, κανένα ἐνδιαφέρον! Ὅμως μὲ αὐτὰ θά ’πρεπε κυρίως νὰ ἀσχολεῖσθε, χωρὶς νὰ παραλείπετε βέβαια καὶ τὰ ἐλαφρότερα.

Τὰ λόγια αὐτὰ τοῦ Χριστοῦ μᾶς θυμίζουν ἕνα φαινόμενο τῶν ἡμερῶν μας. Οἱ Χριστιανοὶ δείχνουν μεγάλη προθυμία στὸ νὰ φτιάχνουν φανουρόπιτες καὶ τὴν ἡμέρα τῆς γιορτῆς τοῦ ἁγίου Φανουρίου (ἀλλὰ καὶ ὁποιαδήποτε ἄλλη μέρα) τρέχουν στὴν Ἐκκλησία γιὰ νὰ τὶς «διαβάσουν». Δὲν εἶναι κατακριτέα ἡ εὐλάβεια πρὸς τὸν ἅγιο.

 

Ο Άγιος Φανούριος: ο βίος του- η εύρεση της εικόνας του-το έθιμο και η ευχή της φανουρόπιτας

Εικόνα του αγίου Φανουρίου ζωγραφισμένη από τον μεγάλο λαϊκό ζωγράφο Θεόφιλο Χατζημιχαήλ (1870-1934). Συλλογή Αλ. Ξύδη. Μακ. Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης-Άγιε Φανούρη φανέρωσε…(27 Αυγούστου)

Η γνήσια εικόνα του Αγίου Φανουρίου βρέθηκε στη Ρόδο γύρω στα 1355-1369 μ.Χ.

1. Γενικά για τη ζωή του

Ο Άγιος Φανούριος είναι από τους πιο αγαπητούς άγιους σε όλο τον ελληνικό λαό, που κάθε χρόνο τιμά και πανηγυρίζει την μνήμη του στις 27 Αυγούστου.

Αυτός ο τόσο αγαπητός άγιος θα μπορούσε να χαρακτηριστεί χωρίς αμφιβολία ως δώρο Θεού, διότι ήταν και παράμενε άγνωστος για πολλούς αιώνες και μόνο το 1500 μ.Χ. βρέθηκε η Ιερή εικόνα του, που μας αποκάλυψε την ύπαρξή του την παρρησία του ενώπιον του Θεού, ο οποίος τον έχει χαριτώσει με τόσο μεγάλη θαυματουργική δύναμη.

«Εγκληματικό αριστούργημα!» (η καταστροφή της Σμύρνης)

από το περιοδικό: “Ζωή του Παιδιού”

ΙΣΤΟΡΙΚΟΣ

26 Αυγούστου 1922. Μια μέρα εφιαλτική για τη Σμύρνη. Ο στρατός κι οι διοικητικοί υπάλληλοι μπήκαν στα καράβια την προηγούμενη, κι έφυγαν για την Ελλάδα…

Σ’ αυτές τις τραγικές ώρες, ένας μονάχα αγρυπνάει στη θέση του. Ο Μητροπολίτης Χρυσόστομος. Οι ξένοι πρόξενοι του πρότειναν να εγκαταλείψει κι αυτός τη θέση του, γιατί κινδυνεύει η ζωή του από στιγμή σε στιγμή.

Ο καθολικός επίσκοπος τούχει εξασφαλίσει και θέση σε ξένο καράβι. Μα ο Μητροπολίτης δεν ξεχνάει την ευθύνη του, την αποστολή του, ιδιαίτερα σ’ αυτές τις κρίσιμες ώρες.

Γι’ αυτό και τους απαντάει: «Παράδοση του ελληνικού κλήρου, αλλά και καθήκον του  καλού ποιμένα είναι να μένεις με το ποίμνιό του».

Ἡ μάχη στὰ Βασιλικὰ 26 Αὐγούστου 1821

ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΩΝ ΝΕΩΤΕΡΩΝ ΧΡΟΝΩΝ
ΣΤ’ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ

Ὁ Σουλτάνος, γιὰ νὰ ἐνισχύση τίς προσπάθειες τοῦ Χουρσίτ γιὰ τὴν καταστολὴ τῆς ἐπανάστασης, ἔστειλε καὶ κεῖνος στὴν ῾Ελλάδα τὸν Μπαϊρὰμ πασᾶ μὲ 12.000 ἄντρες.

Ἡ στρατιὰ αὐτὴ πέρασε στὴ Μακεδονία καὶ τὴ Θεσσαλία καὶ κατέβηκε στὴ Φθιώτιδα, γιὰ νὰ ἑνωθῆ μὲ τοὺς δύο ἄλλους στρατηγοὺς τοῦ Χουρσίτ ποὺ τὸν περίμεναν στὴ Βοιωτία, γιὰ νὰ κατέβουν ὅλοι ἑνωμένοι στὴν Πελοπόννησο.