Παπανικολόπουλος Νικόλαος, Υποναύαρχος Λ.Σ
Τα γεγονότα των τελευταίων ημερών, με τις εκατέρωθεν αντιπαραθέσεις Εκκλησίας και Κράτους, για το μάθημα των θρησκευτικών, προκαλούν ποικίλες και αντιφατικές αντιδράσεις, ιδεολογικά φορτισμένες και πολιτικά προκατειλημμένες. Κι ενώ όλοι αφορίζουν το ρατσισμό και τη μισαλλοδοξία, κάποιος μάλλον τα υποθάλπει.
Σεβόμενος τις απόψεις του καθενός για το θέμα, σταχυολογώ ορισμένα από τα αναφερόμενα στο Σύνταγμα και τους νόμους της Ελληνικής Δημοκρατίας:
Η κεντρική πλατεία της Ξάνθης το 1919.
γράφει ο Αντγος Ε.Α Νικόλαος Φωτιάδης, Επίτιμος Υδκτής Δ’ΣΣ
.
Το φθινόπωρο του 1918 υπήρξε περίοδος αποφασιστική για την έκβαση του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου.
Μετά την συντριβή των Γερμανοβούλγαρων και την κατάρρευση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας τον Σεπτέμβριο του 1918, η Γαλλική Στρατιά της Ανατολής με τον Στρατηγό Φρανσαι Ντ’ Εσπεραί, προήλασε και κατέλαβε την Ανατολική Μακεδονία και την Θράκη και έφθασε μέχρι τον Βόσπορο.
Τότε έγιναν σκέψεις ( σε σκοτεινά κέντρα λήψεως αποφάσεων) να δημιουργηθεί Γαλλικό Προτεκτοράτο στην Θράκη, κατά τα πρότυπα της Συρίας και του Λιβάνου.
‘Ελεγε ο όσιος Παΐσιος:
“Βλέπω παιδιά ποὺ ἔχουν τελειώσει ὄχι μόνο Λύκειο ἀλλὰ καὶ Πανεπιστήμιο νὰ γράφουν κάτι γράμματα, νὰ κάνουν κάτι λάθη… Ἐμεῖς τοῦ Δημοτικοῦ ἤμασταν καὶ τέτοια λάθη δὲν κάναμε. Καὶ ἄν εἶναι φοιτητές τῆς Φιλολογίας ἤ τῆς Νομικῆς, κάτι γίνεται. Ἄν εἶναι ἄλλης Σχολῆς, δὲν ξέρουν νὰ γράψουν. Ἐνῶ τὸ Σχολαρχεῖο παλιά ἦταν… (σαν Πανεπιστήμιο).
Ἐδῶ βλέπεις καὶ στὸ Δημοτικό πόσα μάθαιναν τότε τὰ παιδιά, πόσο μᾶλλον στὸ Σχολαρχεῖο!
.
Αντέχουμε... 