Βίος αγίου Γρηγορίου Eπισκόπου της Aκραγαντίνων Eκκλησίας (23 Νοεμβρίου)

 Ἐξ Ἀκραγάντων πρὸς Θεὸν χωρεῖς Λόγον,

Τὸν ἄκρα γῆς κρίνοντα, παμμάκαρ Πάτερ.Βιογραφία

Ο Άγιος Γρηγόριος γεννήθηκε στον Ακράγαντα της Σικελίας από ευσεβείς και εύπορους γονείς, το Χαρίτωνα και τη Θεοδότη. Βαπτίστηκε από τον επίσκοπο Ποταμίωνα, ο οποίος τον ανέθρεψε, τον μόρφωσε και τον κατάταξε στις τάξεις του Ιερού κλήρου, στα χρόνια του βασιλιά Ιουστινιανού του Ρινότμητου (685 – 695 μ.Χ.).

Δεκαοκτώ χρονών πήγε για προσκύνημα στους Αγίους Τόπους και εκεί χειροτονήθηκε Διάκονος από τον επίσκοπο Ιεροσολύμων Μακάριο. Κατόπιν επανήλθε στο Βυζάντιο και από ‘κει στη Ρώμη, όπου για τις μεγάλες του αρετές και τη μεγάλη του μόρφωση προήχθηκε στην επισκοπή των Ακραγαντίνων.

Στην επισκοπή αυτή, βρήκε σφοδρούς κατηγόρους δύο κληρικούς, τον Σαβίνο και τον Κρισκέντιο, που τον συκοφάντησανγια μοιχεία. Αλλά με θαυματουργικό τρόπο ο Γρηγόριος τους ντρόπιασε και παρέλαβε πάλι την Εκκλησία μετά από διετή φυλάκιση και αργία. Στη συνέχεια έκανε και άλλα θαύματα.

Απεβίωσε ειρηνικά σε βαθιά γεράματα το 690 μ.Χ.

Τέλος να σημειώσουμε ότι σώζονται 10 εξηγηματικοί λόγοι του στον Εκκλησιαστή.

η συνέχεια ΕΔΩ

Οἱ ἅ­γιοι Θε­ο­πά­το­ρες (β) Μιζέρια ἢ χαρά;

του π. Δημητρίου Μπόκου

«Ἄννα …τὴν ἁγνὴν ἀειπάρθενον προσάγει μετ’ εὐφροσύνης εἰς τὸν ναὸν τοῦ Θεοῦ» (Ἀπόστιχα Εἰσοδίων).

Οἱ εὐλογημένοι Θεοπάτορες Ἰωακεὶμ καὶ Ἄννα δὲν παύουν νὰ μᾶς ἐκπλήττουν εὐχάριστα, καθώς, ἐναλλασσόμενο ἀδιάκοπα τὸ ἐτήσιο ἑορτολόγιο, ἀποκαλύπτει μπροστά μας ἀξιοπρόσεκτες πτυχὲς τῆς θεοχαρίτωτης ζωῆς τους (βλ. καὶ ΛΥΧΝΙΑ ΝΙΚΟΠΟΛΕΩΣ, ἀρ. φ. 386, Σεπτ. 2015).

Δὲν πρόλαβαν νὰ χαροῦν καλὰ-καλὰ τὴν ἀγαπημένη τους κορούλα, ποὺ εἶχαν ἀποκτήσει πρὸς τὴ δύση τῆς ζωῆς τους, μετὰ ἀπὸ ἰσόβια σχεδὸν ἀναμονή. Τρία χρόνια ὅλα κι ὅλα τὴν ἔζησαν καὶ τὴ χάρηκαν. Μὰ ἦταν ἀρκετὰ αὐτὰ γιὰ νὰ ἀναπληρώσουν στὴν εὐγνώμονη καρδιά τους τὴ λύπη γιὰ τὴ μακρὰ περίοδο τῆς πικρῆς ἀναμονῆς.