Όσιος Διονύσιος «το αστέρι του Ολύμπου» (23 Ιανουαρίου)

(κείμενο κατάλληλο και για παιδιά,  από το περιοδικό Προς τη Νίκη)

(Ο Όλυμπος, το ψηλότερο βουνό της Ελλάδας, συνδέθηκε στα προχριστιανικά χρόνια με το μύθο του δωδεκάθεου, έγινε το σύμβολο της θρησκείας των αρχαίων Ελλήνων, τόπος που τον περιέβαλλε φόβος και δέος. Ωστόσο, από τη στιγμή που η Ελλάδα δέχθηκε το φως του Ευαγγελίου, δεν μπορούσε κι ο Όλυμπος να μείνει στο σκοτάδι των μύθων και των ειδώλων.

Ο Πανάγαθος Θεός έστειλε τον δικό Του άνθρωπο, για να φανερώσει τη δόξα του Τριαδικού Θεού και να μεταδώσει κι εκεί τη χάρη και την αγιότητα. ).

Γύρω στ 1534μ.Χ. ένας ιερομόναχος με το όνομα Διονύσιος, θέλοντας να βρει έναν τόπο ήσυχο, για να αφιερωθεί στην άσκηση και στην προσευχή και να πλησιάσει περισσότερο τον άγιο Θεό, έφτασε στους πρόποδες του Ολύμπου.

η συνέχεια ΕΔΩ

“Από την βρεφική ηλικία, γνωρίζεις τις Αγίες Γραφές…”

(ο απόστολος Παύλος, απευθυνόμενος προς τον βοηθό του Τιμόθεο, αναφέρει:«Σὺ δὲ μένε ἐν οἷς ἔμαθες καὶ ἐπιστώθης, εἰδὼς παρὰ τίνος ἔμαθες, καὶ ὅτι ἀπὸ βρέφους τὰ ἱερὰ γράμματα οἶδας, τὰ δυνάμενά σε σοφίσαι εἰς σωτηρίαν διὰ πίστεως τῆς ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ» (Β’ Τιμ. γ΄ 14, 15).

Μια ανάλυση των λόγων αυτών, μαζί με την σημασία της εν Χριστώ διαπαιδαγώγησης του παιδιού από την μητέρα και τη γιαγιά, βασιζόμενη στο παράδειγμα του αποστόλου Τιμοθέου, που τιμάται σήμερα (22 Ιανουαρίου)

488df828ae59c8c8d42a19195737da4f_XL

 

Ἀνάμεσα στὸν εἰδωλολατρικὸ πληθυσμὸ τῆς Λύστρας, μιὰ σεμνὴ ἑβραϊκὴ οἰκογένεια διατηροῦσε ἀκόμη τὸν Νόμο τοῦ Θεοῦ. Ἡ γιαγιά, ἡ Λωίδα, ἡ κόρη της ἡ Εὐνίκη μὲ τὸ μοναχοπαίδι της τὸν Τιμόθεο. Ὁ πατέρας τοῦ Τιμοθέου ἦταν Ἕλληνας καὶ πρὸ πολλοῦ εἶχε πεθάνει. Ἔτσι, μέσα στὸ οἰκογενειακὸ αὐτὸ περιβάλλον τῶν δύο γυναικῶν μεγάλωσε καὶ ἀνετράφη ὁ Τιμόθεος. Ἦταν ἕνα σπιτικὸ παιδί. Οἱ βρώμικες συνήθειες τῆς πόλεως οὔτε κἄν τὸν ἄγγιξαν.

Ἡ μητέρα του καὶ ἡ γιαγιά του εἶχαν φροντίσει ἀπὸ πολὺ νωρὶς νὰ διοχετεύουν τὶς διανοητικὲς ἀναζητήσεις τοῦ παιδιοῦ καὶ τὰ αἰσθήματα τῆς καρδιᾶς του, στὴν χειρωνακτικὴ ἐργασία καὶ τὴν μελέτη τῶν ἱερῶν Γραμμάτων, τὴν Ἁγία Γραφή.

η συνέχεια ΕΔΩ

“Μη διαβάζετε περιττά πράγματα τις ελεύθερες ώρες σας” (όσιος Παΐσιος)

 

–                            Όταν έχη κανείς περισπασμό , συμφέρει να συγκεντρωθή με την μελέτη;

–                            Ναι, να διαβάση λίγο , κάτι πολύ δυνατό, για να θερμανθή η ψυχή. Έτσι καπακώνονται οι μέριμνες και ο νους μεταφέρεται σε θείο χώρο. Αλλιώς πάει ο νους σε αυτήν ή σε εκείνη την δουλειά, εκεί που σύχναζε τις περισσότερες ώρες.

–                            Γέροντα, όταν είναι κανείς κουρασμένος ή στενοχωρημένος, θέλει να διαβάση κάτι εύκολο, κανένα διήγημα, κανένα μυθιστόρημα κ.λ.π.

–                            Δεν υπάρχει κανένα πνευματικό βιβλίο που να είναι καλό για εκείνη την ώρα; Ο σκοπός δεν είναι να ξεχάση ο άνθρωπος την στενοχώρια του αλλά να λυτρωθή. Τα άλλο δεν λυτρώνει.

 

Συνέχεια →

%d ἱστολόγοι ἔχουν δηλώσει ὅτι αὐτὸ τοὺς ἀρέσει: