Τι γιορτάζουμε την Κυριακή της Ορθοδοξίας;

Α΄Κυριακή της Μεγάλης Σαρακοστής 5 Μαρτίου 2017 : Κυριακή της Ορθοδοξίας

“Αὕτη ἡ πίστις τῶν Ἀποστόλων, αὕτη ἡ πίστις τῶν Πατέρων, 

αὕτη ἡ πίστις τῶν Ὀρθοδόξων, αὕτη ἡ πίστις τὴν Οἰκουμένην ἐστήριξεν.”

.

      Κατά την τάξιν της Ορθοδόξου Εκκλησίας,την Κυριακή Α΄των Νηστειών, γίνεται η Λιτάνευσις των ιερών εικόνων των εκκλησιών γύρω από τους ναούς και η ομολογία της πίστης μας στον Θεό, στον  Υιό Του τον Χριστό, σε όλους τους προφήτες, στην Παναγία μας και στην πλειάδα των οσίων, αγίων και μαρτύρων της Μίας Αγίας Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας Του.       Και οι ιερείς εκφωνούν κατά την διάρκεια της Λιτανείας:

Συνέχεια

“ΑΓΙΑ ΚΑΙ ΠΕΘΑΜΕΝΑ” ή “Τα πεθαμένα κόλλυβα” -διήγημα Αλεξ. Παπαδιαμάντη

Με αφορμή την σημερινή εορτή της ανάμνησης του θαύματος των κολλύβων  του Αγίου Θεοδώρου, θα αναρτήσουμε για τα λογοτεχνικά ενδιαφέροντα του Ιστολογίου μας  ένα όχι πολύ γνωστό παπαδιαμαντικό διήγημα, ως κατάλληλη εισαγωγή και στην περίοδο της Σαρακοστής. Μέσα από την ζωή μιας κοπέλας του νησιού περιγράφεται , εκτός από το θαύμα του αγίου,και το έθιμο της εποχής: με τα κόλλυβα του αγίου τη μέρα τούτη οι ανύπαντρες κοπέλες συνηθίζαν να χρησιμοποιούν το στάρι για να ονειρευτούν το μελλούμενο γαμπρό.

Ας απολαύσουμε την πένα του αγαπημένου μας  κυρ- Αλέξανδρου…

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Ὡς ἀνασηκωμένη ποδιὰ ὡραίας χωριατοπούλας, ὁποὺ πλύνει τὰ ρουχάκια της, τὰ πουκαμισάκια της, σιμὰ εἰς τὸ πηγάδι, ἀνέρχεται καὶ ἀναρριχᾶται καὶ βαίνει πρὸς τὰ ἄνω ἡ λευκὴ ἐσχατιὰ τῆς πολίχνης, εἰς τὸν βράχον τὸν ἀνατολικόν, τὰ Κοτρώνια, τὸν πετρώδη τριπλοῦν λόφον μὲ τὰς τρεῖς κορυφάς, ὅπου τὸ βράδυ, ἐνῷ ἡ δύσις χρυσᾶ καὶ πορφυρᾶ βάφει τὰ σύννεφα ἀντικρύ, ἀναβαίνει παμμιγὴς ὁ βόμβος, καὶ ὁ ψίθυρος καὶ τὸ μινύρισμα μυρίων φωνῶν, φωνῶν γυναικείων, φωνῶν παιδικῶν, μὲ ἦχον μελῳδικόν, ρεμβώδη, μυστηριώδη. Καὶ αἱ γυναῖκες φορτωμέναι τὴν στάμναν των, ἀνὰ δύο ἢ τρεῖς, ἐπιστρέφουν φλυαροῦσαι ἀπὸ τὴν βρύσιν, καὶ τὰ παιδιὰ μὲ τὰ τόπια των κυνηγοῦνται γύρω εἰς τὰ Λιβάδια, ἢ τρέχουν καὶ παίζουν τὸ σκλαβάκι εἰς τὰ Ἁλώνια.

Συνέχεια

Ο όσιος Γεράσιμος ο Ιορδανίτης – ο άγιος και το λιοντάρι

ο βίος του οσίου Γερασίμου, που ασκήτεψε στην έρημο του Ιορδάνου και τον υπηρετούσε ένα λιοντάρι

Βιογραφία Ο Όσιος Γεράσιμος ο Ιορδανίτης γεννήθηκε στη Λυκία τον 5ο αιώνα μ.Χ. από ευσεβείς και ταπεινούς γονείς και εκ βρέφους αφιερώθηκε στον Θεό. Σε νεαρή ηλικία ασπάσθηκε την αίρεση των Μονοφυσιτών παρασυρόμενος από τους οπαδούς του αιρετικού ψευδοπατριάρχη Θεοδοσίου, φανατικού μονοφυσίτου Αιγύπτιου μοναχού, ο οποίος κατά την απουσία του Πατριάρχη Ιουβεναλίου (422 – 458 μ.Χ.), βοηθούμενος και υπό της βασιλίσσης Ευδοκίας (βλέπε 13 Αυγούστου) – προ της μεταστροφής της στα ορθόδοξα δόγματα, κατόρθωσε να καταλάβει τον πατριαρχικό θρόνο των Ιεροσολύμων και να προβεί σε ανεκδιήγητες σκληρότητες επί είκοσι μήνες (451 – 453 μ.Χ.). Ακόμη κι αυτός ο πανίερος ναός της Αναστάσεως έγινε θέατρο απερίγραπτων σκηνών και επιπλέον η ταραχή εξαπλώθηκε ανά την Παλαιστίνη.