Ο Παπαδιαμάντης και ο Μέγας Kανών

(ο Αλ. Παπαδιαμάντης γνώριζε “απ΄έξω” όλο τον Μ. Κανόνα!- μια πολύ όμορφη διήγηση)

Σ’ ένα δρόμο της συνοικίας “Ράχη” στην Πορταριά έχει δοθεί το όνομα του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη. Ήταν τόσο μεγάλη η προσωπικότητα του Παπαδιαμάντη στο χώρο της Ελληνικής Λογοτεχνίας, ώστε αρκούσε αυτό και μόνο να εξηγήσει την ονοματοδοσία αυτή. Η αφορμή όμως στο να δοθεί το όνομα του Παπαδιαμάντη σ’ αυτό το δρόμο ήτανε η παρακάτω:

 

 η συνέχεια ΕΔΩ

“Ψυχή μου, ψυχή μου, ανάστα, τι καθεύδεις …” Ο Μεγάλος Κανόνας

Την Τετάρτη της Ε΄Εβδομάδος των Νηστειών (29 Μαρτίου 2017) ψάλλεται στους ναούς ο Μεγάλος Κανών.

…τι είναι, πότε ψάλλεται, ποιος τον έγραψε;

.

Μέσα στό πλαίσιο τῆς κατανυκτικῆς περιόδου τῆς Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς «ὁ κατανύξεως μεστός» Μέγας Κανών προσφέρει ἕνα συγκλονιστικό βίωμα. Μπαίνει στό στόμα τοῦ πιστοῦ σάν φωνή, σάν ἐγερτήριο, σάν ἀφυπνιστικός σεισμός. Σάν ἀποστροφή στήν κοιμωμένη καί ραθυμοῦσα ψυχή του.

Τοῦτο ἀνακεφαλαιώνει τό θαυμαστό προοίμιο τοῦ κοντακίου τοῦ Ρωμανοῦ τοῦ Μελωδοῦ, πού συμψάλλεται μέ τόν Μέγα Κανόνα:

η συνέχεια ΕΔΩ

“Προσευχές για παιδιά από τα παλιά μας αλφαβητάρια”

δείτε την βιβλιοπαρουσίαση ΕΔΩ

ΠΡΟΛΟΓΟΣ
Αρχιμ. Αθανασίου Αναστασίου Προηγουμένου Ιεράς Μονής Μεγάλου Μετεώρου

 

ΕΙΝΑΙ θλιβερό γεγονός, ότι σήμερα από τα προσωπάκια των παιδιών μας αν δεν έχει χαθεί ωστόσο έχει ξεθωριάσει η αγνή αθωότητα και ο άδολος αυθορμητισμός και αυτή τούτη η χαριτωμένη παιδικότητα τους. Κι ευλόγως αναρωτιέται κανείς, πώς και γιατί συνέβη αυτό; Ιδιαιτέρως αναρωτιέται μελαγχολικά εκείνος που έχει ζήσει και βιώσει σε άλλες εποχές, όχι και τόσο μακρινές, μόλις δυο-τρεις δεκαετίες πριν, εκείνη την αυθεντική παιδική αγνότητα μέσα στο καθαρό βλέμμα τους και στα αθώα φερσίματά τους.

Κι έρχεται στον νου του αυτό που με τόση φροντίδα προσπαθούμε να κρύψουμε κάτω από το χαλί της αυτάρεσκης συνειδήσεως : ήταν καιροί όπου ο άνθρωπος και η κοινωνία μας είχαν σημεία αναφοράς πίστη μας και τον ελληνορθόδοξο πολιτισμό μας, που ανάβλυζαν το ήθος και την χάρη μιας κλίμακας αξιών που ιεραρχούσε τις ανθρώπινες σχέσεις σε πνευματικό επίπεδο και πατριωτικό περιβάλλον, διαπνέοντας κάθε έκφανση και δράση του Έλληνα.