Το Ευαγέλιο και ο Απόστολος της Κυριακής 2 Απριλίου 2017- της οσίας Μαρίας της Αιγυπτίας

ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ (2/4)

Εὐαγγέλιον Κυριακῆς 2 Ἀπριλίου, Ε΄ Νηστειῶν, Μαρίας Ὁσίας τῆς Αἰγυπτίας (Μαρκ. ι΄ 32-45)

32 Ἦσαν δὲ ἐν τῇ ὁδῷ ἀ­­­­ναβαίνοντες εἰς Ἱεροσό­­λυμα· καὶ ἦν προάγων αὐτοὺς ὁ Ἰησοῦς, καὶ ἐθαμβοῦν­­­­­­­­­­­­­­­το, καὶ ἀκολουθοῦντες ἐφοβοῦντο. καὶ παραλαβὼν πάλιν τοὺς δώδεκα ­ἤρξατο αὐτοῖς λέγειν τὰ μέλλοντα αὐ­τῷ συμβαίνειν, 33 ὅτι ἰδοὺ ἀναβαίνομεν εἰς Ἱεροσόλυμα καὶ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου παραδοθήσεται τοῖς ἀρχιερεῦσι καὶ γραμματεῦσι, καὶ κατακρινοῦσιν αὐτὸν θανάτῳ καὶ παραδώ­σουσιν αὐτὸν τοῖς ἔθνε­σι, 34 καὶ ἐμπαίξουσιν αὐτῷ καὶ μαστιγώσουσιν αὐτὸν καὶ ἐμπτύσουσιν αὐτῷ καὶ ἀ­­­­πο­κτενοῦσιν αὐτόν, καὶ τῇ τρίτῃ ἡμέρᾳ ἀναστήσεται. 35 Καὶ προσπορεύονται αὐτῷ Ἰάκωβος καὶ Ἰωάννης υἱοὶ Ζεβεδαίου λέγοντες· διδάσκαλε, θέλομεν ἵνα ὃ ἐὰν αἰτήσωμεν ποιήσῃς ἡμῖν. 36 ὁ δὲ εἶπεν αὐτοῖς· τί θέλετε ποιῆσαί με ὑμῖν; 37 οἱ δὲ εἶπον αὐτῷ· δὸς ἡ­­­μῖν ἵνα εἷς ἐκ δεξιῶν σου καὶ εἷς ἐξ εὐωνύμων σου καθίσωμεν ἐν τῇ δόξῃ σου. 38 ὁ δὲ Ἰησοῦς εἶπεν αὐτοῖς· οὐκ οἴδατε τί αἰτεῖσθε. δύνασθε πιεῖν τὸ ποτήριον­ ὃ ἐγὼ πίνω, καὶ τὸ βάπτι­σμα ὃ ἐγὼ βαπτίζομαι βα­πτισθῆναι; 39 οἱ δὲ εἶπον αὐτῷ· δυνά­μεθα. ὁ δὲ Ἰησοῦς εἶπεν αὐ­τοῖς· τὸ μὲν ποτήριον ὃ ἐ­­­γὼ πίνω πίεσθε, καὶ τὸ βάπτισμα ὃ ἐγὼ βαπτίζομαι βαπτισθήσεσθε· 40 τὸ δὲ καθίσαι ἐκ δεξιῶν μου καὶ ἐξ εὐωνύμων οὐκ ἔστιν ἐμὸν δοῦναι, ἀλλ᾿ οἷς ἡτοίμασται. 41 καὶ ἀκούσαντες οἱ δέκα ἤρξαντο ἀγανακτεῖν περὶ Ἰα­κώβου καὶ Ἰωάννου. 42 ὁ δὲ Ἰησοῦς προσκαλεσάμενος αὐτοὺς λέγει αὐτοῖς· οἴδατε ὅτι οἱ δοκοῦντες ἄρχειν τῶν ἐθνῶν κατακυριεύουσιν αὐτῶν καὶ οἱ μεγάλοι αὐτῶν κατεξουσιάζουσιν αὐτῶν· 43 οὐχ οὕτω δὲ ἔσται ἐν ὑ­­­μῖν, ἀλλ᾿ ὃς ἐὰν θέλῃ γενέ­σθαι μέγας ἐν ὑμῖν, ἔσται ὑ­­­μῶν διάκονος, 44 καὶ ὃς ἐὰν θέλῃ ὑμῶν γε­­­νέσθαι πρῶτος, ἔσται πάντων δοῦλος· 45 καὶ γὰρ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου οὐκ ἦλθε διακονηθῆναι, ἀλλὰ διακονῆσαι, καὶ δοῦναι τὴν ψυχὴν αὐτοῦ λύ­τρον ἀντὶ πολλῶν.

 

Η ΟΣΙΑ ΜΑΡΙΑ Η ΑΙΓΥΠΤΙΑ και η συγκλονιστική της μετάνοια

η μνήμη της τιμάται την 1η Απριλίου και την Ε΄Κυριακή των Νηστειών

 

ομιλία του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου

Μὲ τὰ φτερὰ τῆς φαντασίας, ἀγαπητοί μου, ἂς πετάξουμε μακριά. Ἂς πᾶμε στὸν ἕ­κτο αἰῶνα στὴν ἔρημο τοῦ Ἰορδάνου.

* * *

Ζοῦσε ἐκεῖ τότε ἕνας μοναχός, ὁ ἀββᾶς Ζωσιμᾶς. Ζοῦσε εἰρηνικὴ ζωή. Ἀλλὰ κάποτε παρουσιάστηκε ἕνας ἐπικίνδυνος ἐχθρός, ἡ ὑπερηφάνεια. Νόμισε, ὅτι δὲν ὑπάρχει ἄλλος καλύτερος ἀπ᾿ αὐτόν… Ἀκούει ὅμως φωνὴ ποὺ τοῦ λέει· Ψάξε!
Στὸ μοναστήρι ποὺ ζοῦσε ὑπῆρχαν ἅγιες ψυχές. Εἶχαν δὲ τὴ συνήθεια, κάθε χρόνο τὴν Καθαρὰ Δευτέρα μὲ τὴν εὐχὴ τοῦ ἡγουμένου νὰ φεύγουν γιὰ τὴν ἔρημο κ᾿ ἐκεῖ νὰ μένουν μέχρι τὴν παραμονὴ τῆς Κυριακῆς τῶν Βαΐων. Τότε πλέον γύριζαν, 

Καλό μήνα!… και μερικές σκέψεις

.

.

Έφτασε και ο Απρίλιος , η  φύση στα καλύτερά της …διανύουμε μια από τις πιο σημαντικές εποχές του χρόνου: ετοιμαζόμαστε διά της οδού της Μεγάλης Σαρακοστής να εισέλθουμε στην Μεγάλη Εβδομάδα, να ζήσουμε και φέτος το Θείο Δράμα και την Ανάσταση.

Καλό και ευλογημένο μήνα θα σάς ευχηθώ και ας ετοιμάσουμε τις ψυχές μας να “γευτούν” αυτά τα γεγονότα που κάθε χρόνο ζούμε αλλά ως άνθρωποι χοϊκοί ίσως δεν τους δίνουμε την ανάλογη σημασία, ίσως εύκολα τα προσπερνούμε και επιστρέφουμε στα ίδια,στην καθημερινότητα , στις μικρότητές μας, σε όσα ρουφούν την ψυχική και σωματική μας  ενέργεια και εν τέλει τι αφήνουν πίσω τους;…. Σκέφτομαι πως, αν ζούσαμε έστω μια φορά , με συναίσθηση και πραγματική κατάνυξη, την Σταύρωση και την Ανάσταση του Κυρίου, η ζωή μας θα μεταμορφωνόταν, θα είχε μια άλλη αναφορά, θα έπαιρνε μια άλλη τροπή.

.

Ο αγώνας των γυναικών της ΕΟΚΑ

Μια μάνα τέθκιον ήρωαν εν προσβολή να κλάψει
Χαλάλιν της πατρίδας μου το φως μου, η ζωή μου
Τζι αφού ένε παραδόθηκεν ας έσιη την ευτζιή μου.

.

Λόγια της μητέρας του Γρηγόρη Αυξεντίου στην κηδεία του

Τά Νιάτα πάντα στίς Ἐπάλξεις- ο αγώνας των παιδιών και των νέων της Κύπρου

Τά Νιάτα πάντα στίς Ἐπάλξεις
Apoikioκρατῆστε τήν ψυχή σας!

Εὐδόκιου Δημητρίου,θεολόγου

Νά ’ναι κανείς νέος, νοιώθει πώς ἔχει φτερά γιά νά πετάξει μακριά στούς αἰθέρες σάν ἀϊτός. Ἡ ὁρμητικότητα κι ὁ αὐθορμητισμός εἶναι ἀπό τά κύρια χαρακτηριστικά της νιότης καί κινητήριος μοχλός τῆς κοινωνίας. Ἀλλοίμονο σ’ ὅποιον προδώσει ἕνα παιδί! «Ἄν κάποιος σκανδαλίσει ἕναν ἀπό αὐτούς τούς μικρούς πού πιστεύουν σ’ Ἐμένα, τοῦ συμφέρει νά δέσει μυλόπετρα στόν λαιμό του καί νά πέσει στό πέλαγος τῆς θάλασσας», λέει ὁ Χριστός (Ματθ. ιη’, 6).

Οἱ νέοι προχωροῦν σέ παράτολμα ἐγχειρήματα, ἄξια θαυμασμοῦ, γιατί ἔχουν μία δύναμη ἀνεξήγητη, πού συχνά κρύβεται περίτεχνα στά μύχια τῆς ψυχῆς τους. Τήν κατάλληλη στιγμή ἀδράττουν τήν εὐκαιρία, βρίσκουν τό θάρρος, διεκδικοῦν καί νικοῦν. Γι’ αὐτό ἔγραψε πρός τούς νέους ὁ Ἀπόστολος Ἰωάννης: «νεανίσκοι, ἰσχυροί ἐστε καί ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ ἐν ὑμῖν μένει καί νενικήκατε τόν πονηρόν» (Α’ Ἰωάν. β’, 14). Μέ μία τέτοια πνευματική ὁρμή, πού παράγεται μέσα μας, ὅπου μένει ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ, ἡ νίκη εἶναι σίγουρη.