H αγία Μακρίνα

Η “μεγάλη” αδελφή στην αγιασμένη οικογένεια του Βασιλείου και της Εμμέλειας: αγία Μακρίνα (19 Ιουλίου)

ο βίος της αγίας Μακρίνας, της μεγάλης αδελφής στην αγιασμένη οικογένεια του Μεγάλου Βασιλείου (ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΚΑΙ ΕΜΜΕΛΕΙΑ οι γονείς, ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ, ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ, ΠΕΤΡΟΣ, ΝΑΥΚΑΡΑΤΙΟΣ, ΜΑΚΡΙΝΑ ΚΑΙ ΘΕΟΣΕΒΕΙΑ τα τέκνα)

Γιατί τά ἀδέλφια της, οἱ τόσο σπουδαῖοι ἄνδρες «καλοί καί μεγάλοι», ἀπέδωσαν σ’ ἐκείνη τόν τίτλο «μεγάλη»;…

(κείμενο γραμμένο και για τα παιδιά)

Ἡ οἰκογένειά της εὐσεβής καί ἐπιφανής. Πρωτότοκη ἡ Μακρίνα (327 μ.Χ.) και ὕστερα ἐννιά ἀδέλφια. Ἀνάμεσά τους τρεῖς ἐπίσκοποι: Βασίλειος ὁ Μέγας, Γρηγόριος Νύσσης, Πέτρος Σεβαστείας, μοναδικά μεγάλες μορφές τῆς Ἐκκλησίας μας.

Ἡ Μακρίνα φανερώνει ἀπό μικρό παι δί ἐντυπωσιακή ἱκανότητα νά μαθαίνει. Ἡ ὑπέροχη μητέρα της, ἡἘμμέλεια, προτιμᾶ νά σπουδάσει ἡ Μακρίνα περισσότερο τή θεία σοφία, ἀλλά ὅλη ἡ μετέπειτα διαγωγή καί δράση τῆς Μακρίνας φανερώνει τή δυνατότητά της νά ἐπιχειρηματολογεῖ καί νά πείθει τούς τόσο ἔξοχα μορφωμένους καί ἱκανούς ἀδελφούς της. Διαθέτει καί ἐξαιρετική ὀμορφιά πού τήν καθιστᾶ περιζήτητη. Ὁ πατέρας της ἐπιλέγει τόν ἐκλεκτό νέο πού θεωρεῖ ἀντάξιό της. Ἀναπάντεχα ὁ Θεός τόν παίρνει κοντά του καί ἡ Μακρίνα θεωρεῖ ὅτι ἡ ἴδια στό Χριστό πλέον μόνο ἀνήκει. Ὕστερα γίνεται στήριγμα τῆς Μητέρας της καί καθοδηγός τῶν ἀδελφῶν της.

η συνέχεια ΕΔΩ

Η Αγία πριγκίπισσα Ελισάβετ Φεοντόροβνα(+5/18 Ιουλίου 1918)

 Αναδημοσίευση από τον ΠΡΟΣΚΥΝΗΤΗ:

(Το παρακάτω άρθρο το δανείστηκα από ΕΔΩ και συμπλήρωσα κάποια στοιχεία μεταφράζοντας από ΕΔΩ) 

Η πριγκίπισσα Ελισάβετ Φεοντόροβνα γεννήθηκε το 1864. Γονείς της ηταν ο μέγας Δούκας Λουδοβίκος Δ΄ της Έσσης και η πριγκίπισσα Αλίκη, κόρη της βασίλισσας της Αγγλίας Βικτωρίας. Αδελφή της η Ρωσίδα αυτοκράτειρα Αλεξάνδρα Φεοντόροβνα. Από τα παιδικά της χρόνια διακρινόταν για τη βαθιά πίστη της και τη φιλάνθρωπη διάθεση της. Η «ευγενική» καταγωγή, της δεν στάθηκε εμπόδιο για να ζήσει σύμφωνα με το Ευαγγέλιο. Συμπεριφερόταν με καλοσύνη και απλότητα στους απλούς ανθρώπους και από παιδί είχε μια διακαή επιθυμία: να βοηθήσει όσους είχαν ανάγκη.

Το 1884 η Ελισάβετ παντρεύτηκε τον μέγα πρίγκιπα Σέργιο Αλεξάνδροβιτς, αδελφό του τσάρου Αλεξάνδρου Γ΄. Παρότι αλλόδοξη, δεν της ζητηθηκε να αλλάξει την πίστη της. Όμως η ορθόδοξη πίστη της κέντρισε εξ αρχής το ενδιαφέρον. Από την πρώτη ημέρα πού ηλθε στη Ρωσία μελετούσε με επιμέλεια τη ρωσική γλώσσα και παρακολουθούσε τη ζωή των απλών Ρώσων, πού ηταν ζυμωμένη με την όρθύδοξη πίστη και ζωή. Μαζί με το σύζυγό της ταξίδεψε και στους Αγίους Τόπους, όταν το 1888 έγιναν τα εγκαίνια τοϋ ρωσικού ναού της Αγίας Μαρίας Μαγδαληνής στον κήπο της Γεθσημανή. Το προσκύνημα στην Αγία Γη, όπου έζησε ο Θεάνθρωπος, προκάλεσε βαθιά εντύπωση στην Ελισάβετ. Η καρδιά της, «γη αγαθή», ήταν έτοιμη να δεχτεί το σπόρο της ορθόδοξης πίστης. Αφού κατηχηθηκε, προσχώρησε στην Ορθόδοξη Εκκλησία το 1891. Την ίδια χρονιά ο σύζυγος της διορίστηκε γενικός κυβερνητης της Μόσχας.

“Ιδού πάντα καινά ποιώ…”

"Οικογένεια: μια γωνιά του Παραδείσου"

(στίχοι από την Αποκάλυψη του Ιωάννου σε ελεύθερη απόδοση)

.

.

“Τότε είδα καινούριο ουρανό και καινούρια γη.

Διότι ο πρώτος ουρανός και η πρώτη γη,

που στη Γένεση είχαν δημιουργηθεί,

είχαν πλέον εξαφανιστεί.

.

Δεῖτε τὸ πρωτότυπο 162 ἀκόμα λέξεις